United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
In het dorp waren twee bajaderen, die lieten vragen, of ze vóór den Sahib mochten verschijnen. Natuurlijk stond de Sahib dat toe, en daar kwamen twee kinderen voor den dag van hoogstens vier of vijf jaar. De kleinste, een jongen, gekleed in een glinsterend bont costuumpje, was nog kinderlijk in zijn bewegingen, als hij de snaren tokkelde van zijn instrument, dat op een guitaar geleek.
Zij verzorgde hen met hare eigen handen, zij hielp hen met haar beurs, zij moedigde hen aan door haar voorbeeld en hare woorden, zij toonde zich zooals zij was, een edel hart, en zooals ik u gezegd heb, een heldhaftige vrouw. »Het duurde niet lang of ook het arsenaal werd aan de bewaking der soldaten van Nana Sahib toevertrouwd.
Denzelfden dag waren wij bijna overvallen door onze gidsen van den vorigen dag, die ons op den anderen oever van de Atrek volgden. Maar zij trokken zich terug, waarschijnlijk overtuigd, dat de Sahib machtige beschermers hebben moest, en dat hij anders zich ook nooit in deze streken zou hebben gewaagd.
Balao Rao wachtte zich wel hem te storen. Liever liet hij deze ongetemde ziel zich door haar eigen vuur ontvlammen en des noods was hij immers daar om het vuur dat in hem smeulde, aan te blazen. Nana Sahib kon geen medeplichtige hebben, inniger aan zijn persoon verbonden, geen vuriger raadsman om hem zijn doel te doen bereiken. Het is reeds gezegd, het was zijn ander ik.
Hij was stil binnengekomen, om zelf te oordeelen, wat wij en ons werk beteekenden en werd diep getroffen door de hartelijkheid, waarmee we door oud-patiënten werden begroet, want toen de vrouw ons verzocht, bij haar te blijven, terwijl ze een maal voor ons bereidde, trad hij naar voren en maakte zich bekend met de woorden: "Neen, mijn huis is dichter bij in het naburige dorp, en het is mij een eer, den Padre Sahib te ontvangen en te onthalen.
Daar bevond Nana Sahib zich bij den toegang tot het land der Gounds, geduchte stammen van die volkeren van oud ras, die slechts ten halve ten onder gebracht waren en die hij tot den opstand wilde aanzetten.
Nu vaardigde deze de volgende vreeselijke dagorder uit, waarvan ik de bewoordingen nooit vergeten, zal: »De put waarin de stoffelijke overblijfselen rusten der arme vrouwen en kinderen, vermoord op last van den snoodaard Nana Sahib, zal gedempt en met zorg bedekt worden in den vorm van een graf.
Nana Sahib en Balao Rao, vergezeld van een dozijn Gounds, kwamen den 24n Mei, den laatsten dag van de feesten van Moharum, ingesteld ter viering van de hernieuwing van het Muzelmansche leger, te Bhopal aan. Beiden waren gekleed als »joguis," sombere godsdienstige bedelaars, met lange dolken gewapend waarmede zij zich uit dweepzucht treffen, doch zonder zich gevaarlijke wonden toe te brengen.
Deze zwervers zoeken andere schuilplaatsen op, die zij opnieuw gaan verlaten, als zij te dicht op de hielen gezeten worden en op die met asch bedekte terreinen, vinden de agenten van het openbare gezag slechts bouwvallen. In een dezer pâls nu, de pâl van Tandît, waren Nana Sahib en de zijnen een schuilplaats komen zoeken.
Het was de afkondiging, nu reeds meer dan twee maanden oud, die een prijs stelde op het hoofd van den nabob Nana Sahib en zijne tegenwoordigheid in het presidentschap van Bombay bekend maakte. Banks en Hod maakten onwillekeurig een gebaar van teleurstelling. Tot nog toe was het hun gelukt zoowel te Calcutta als onder de reis, te beletten dat deze afkondiging onder de oogen van den kolonel kwam.
Woord Van De Dag