Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Het koninkrijk van Indië heeft dus niets meer te vreezen van den wreeden nabob, die het zooveel bloed gekost heeft." Kolonel Munro had deze regels op doffen toon voorgelezen en legde het dagblad uit de hand. Wij zwegen. De dood van Nana Sahib, ontwijfelbaar zeker dezen keer, verloste ons van alle vrees voor de toekomst.
»Je hebt gelijk," hernam ik, »en we kunnen er ons nooit ver genoeg van verwijderd houden!" »Zeg eens, Banks," vroeg kapitein Hod, »heb je tijdens je bezoek van Bénares, niets bijzonders van Nana Sahib vernomen?" »Niets," antwoordde de ingenieur. »Waarschijnlijk zal de gouverneur van Bombay nogmaals op een dwaalspoor gebracht en Nana nooit weder in het presidentschap van Bombay verschenen zijn."
Nana Sahib wist trouwens, dat vele halfonafhankelijken, ongeduldig om het vreemde juk af te werpen, zich op zijne stem zouden vereenigen. Doch, op dit oogenblik gold het slechts de woeste bevolking van Goudwana. Die onbeschaafde Bhîls, die zwervende Kounds, die Gounds, wild en woest als de inboorlingen van de eilanden van den stillen Oceaan, vond de Nana gereed, om hem te volgen.
En nu had hij niets anders voor oogen dan de plek waar de noodlottige put zich opende, het vreeselijke graf der twee honderd slachtoffers van Nana Sahib! Ditmaal gelukte het Banks, geholpen door den sergeant, hem met geweld weg te voeren.
Kolonel Munro meende, dat Cawnpore niet veilig was en de feiten hebben later zijne voorgevoelens maar al te zeer gerechtvaardigd. »De afdeeling werd toen gekommandeerd door den generaal Sir Hugh Wheeler, een rond en braaf soldaat, die weldra het slachtoffer der listige handelingen van Nana Sahib moest worden.
In het begin van dit jaar had Nana Sahib, anders genoemd de nabob Dandou-Pant, die bij Cawnpore zijn verblijf hield, zich naar Delhi en daarna naar Lucknow begeven, met het doel ongetwijfeld de sedert lang voorbereide omwenteling te bevorderen. En werkelijk barstte korten tijd na het vertrek van den Nana de oproerige beweging los.
Wat Nana Sahib en Balao Rao betreft, geruimen tijd meende men dat zij dood waren en toch was dit niet het geval. Hoe het zij, de geduchte opstand was gefnuikt. Tantia-Topi, overgeleverd door zijn luitenant Man-Singh en ter dood veroordeeld, stond den 15n April te Sipri te recht.
Ik hoorde het reeds, Sahib," vervolgde hij, »dat gij twist met hem hadt en evenzeer hoorde ik den slag. Maar mijne lippen zijn gezegeld. Allen slapen. Laat ons hem te zamen wegbrengen." Dat was voldoende om mij een besluit te doen nemen. Indien mijn eigen bediende niet aan mijn onschuld kon gelooven, hoe kon ik dan hopen aan de uitspraak eener jury te ontkomen?
Enkele jonge krijgers renden op het hospitaal af maar werden aanstonds terug geroepen door de ouderen van hun stam, die hen verboden zich te bemoeien met het bezit van, zooals zij zeiden, "onze eigen Doktor Sahib". Hoe dikwijls waren zij niet verpleegd geworden in zijn hospitaal, en hadden zij zijne gastvrijheid niet ondervonden?
»Op marsch!" zeide Nana Sahib. En zonder eenige verklaring te vragen, zonder te weten waarheen hij hen leidde, volgden hem de getrouwe metgezellen van den nabob, gereed zich op een teeken van hem te laten dooden. Zij waren te voet, maar hunne beenen konden in snelheid wedijveren met die van een paard.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek