Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Hij bezweek bijna van honger en vermoeienis. Zijn geheele leven concentreerde zich toen in zijne oogen, die in de duisternis vuur schoten als de oogen eens tijgers. De Hindoe wachtte zonder zich te bewegen totdat de nabob goedvond om te spreken. Die man was Balao Rao, de eigen broeder van Nana Sahib.
Doch terzelfder tijd was Nana Sahib met de gedachte vervuld aan het gelukkige toeval, dat hem Munro in handen zou leveren. De kolonel had eindelijk Calcutta verlaten, alwaar het moeielijk was hem te bereiken. Voortaan zou geen enkele zijner bewegingen den nabob ontgaan.
Wel loopt de spoorweg van Bombay naar Allahabad van het zuidwesten naar het noordoosten dwars door dit land en geeft zelfs een tak naar het midden af van de provincie van Nagpore, maar de stammen zijn woest gebleven, wars van alle beschaving, onwillig zich aan de Europeanen te onderwerpen, in een woord, zeer moeielijk in hunne ongenaakbare bergen tot onderwerping te brengen, en Nana Sahib wist het wel.
Doch Nana Sahib wilde met recht aan niemand anders dan aan zich zelven de zorg toevertrouwen de oude deelnemers aan den opstand van 1857 te bezoeken; al die landgenooten, die zijn zaak getrouw gebleven waren en nooit aan zijn dood geloofd hadden, verwachtten hem elken dag weder te zien verschijnen.
Daar kwam een donker vermoeden in mij op, dat ik in den namiddag bij mijn inkoopen in de stad, trots mijn afdingen, flink bedrogen was geworden, dat de mare van mijn goedgeloovigheid zich had verbreid, en dat nu dit brutale troepje was gekomen, om ook een voordeeltje uit den dommen Sahib te halen.
Sedert zijne vlucht naar de grenzen van Népaul, was de aandacht niet meer op zijn persoon gevestigd geweest, en men had alle reden hem voor dood te houden. Doch, voor Nana Sahib aangezien, zou hij gevat geworden zijn, hetgeen men tot elken prijs moest vermijden. Voor deze twee broeders dus, door hetzelfde doel vereenigd, door dezelfde gedachte bezield, was een zelfde schuilplaats noodig.
En dat was gelukkig, want hij zou onmiddellijk den bungalow verlaten hebben. Dit had Banks mij medegedeeld, alvorens mij in deze woning voor te stellen, waar de vreugde voor altijd verbannen was en ziedaar ook de reden waarom elke zinspeling op den opstand der Sipayers en den wreedsten hunner aanvoerders, Nana Sahib, moest vermeden worden.
Doch inplaats naar hunne bergen, te midden hunner voorvaderlijke klans terug te keeren, waren zij in Indië gebleven en woonden zij te Calcutta, in een soort van afzondering, waarvoor redenen bestonden. Voor dat Banks mij aan kolonel Munro voorstelde, gaf hij mij onder vier oogen de volgende aanbeveling: »Spreek niet over den opstand der Sipayers, en noem vooral nooit den naam van Nana Sahib!"
Deze telegram verspreidde zich over het geheele schiereiland, de dagbladen namen hem onmiddellijk over en zoo kwam het, dat kolonel Munro er den 26n Mei in het dagblad van Allahabad kennis van kon nemen. Het was dus ditmaal niet te betwijfelen of Nana Sahib was wel degelijk dood.
Had misschien het gezicht van Bibi-Ghar een haat bij hem verlevendigd, dien hij nog altijd hoopte te koelen? »Neen, mijnheer, neen," zeide hij mij op zekeren dag, »'k houd het voor onmogelijk, dat ze 't niet aan ons zouden hebben overgelaten Nana Sahib te dooden." De eerste dag ging voorbij zonder voorvallen die der moeite waard zijn vermeld te worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek