Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
Toen ook glimlachte juffer Christine, en ze breidde haar armen uit. Maar Johanna ja, Johanna rustte al tegen den schouder van een ander, van een jongen man en de armen van haar moeder had ze niet meer noodig. Het ontstaan der Namen van verschillende Hollandsche plaatsen. Haarlem met de Bakenessergracht, Deventer, Markeloo, Zandeweer, Domburg
Hij was als oud soldaat anders niet vooreen klein geruchtje vervaard hij had tegen vele soorten van vijanden gestreden, maar zulk een helsch vuur was er nog nooit over hem uitgegoten. Of hij zich verbeeldde, dat zij, Christine, haar toestemming tot 't huwelijk zou geven van Herbert met haar dochter? Wist hij dan niet, wat Albrecht bezat, en wat hij zou erven?
Geld had geen macht, de wereld was als een weide, waarop men slechts kransen had te vlechten. Wie slecht was, mocht niet medespelen. Ineens begrepen zij het beiden, dat het maar een droom was. 't Leven was wreed, en moeder Christine had ook nog wat in te brengen! Scholte Lodink kwam met zijn plan voor den dag. Moeder Christine had gezegd, dat Albrecht even moedig was als Herbert.
Het kringelende water stroomde met een boog in den trekpot, damp vulde den keuken, damp en theegeuren, en na vijf minuten liep mijn zuster met kopjes thee rond, eerst naar boven voor vader en moeder, dan voor de jongens, en als ik heel zoet was, kreeg ik ook wat, met veel suiker en melk. Die lieve Christine. Zij droeg haar naam met eere.
En ziet! moeder Christine speelde haar beste kaarten uit: want Johanna was dien avond op haar blozendst en mooist, en als speelde er de wind door, zoo dartel waren haar krullen over 't blanke voorhoofd. Alle geheimen van haar jeugd, anders zoo verborgen achter den nevel harer oogen, las je nu op haar vroolijk gezicht, vrij-uit, of ze een kind was, en geen meisje, dat de liefde kende.
Christine de Pisan, Epitre d'Othéa
Ik toefde juist te Hamburg, waar Christine Nilson dien avond een groot concert zou geven na een succesvolle tournée door Scandinavië, toen ik Maurice Strakosch op straat tegenkwam, die mij meenam naar één van de fijnste zilverwinkels uit de buurt. Wij gaan het magazijn binnen, waar Strakosch een prachtig gedreven massief zilveren fruitschaal van nabij beziet, die hij in de étalage had opgemerkt.
Maar hij vond te Parijs in het klooster der Celestijnen de plaats, die hem bevredigen kon: zoo streng de orde was, zoo schitterend van goud en edele steenen waren kerk en klooster, een mausoleum van vorsten en vorstinnen. Christine de Pisan achtte de kerk volmaakt van schoonheid.
Al wil mijn dochter Johanna trouwen met een keuterboer, mijn gezegde is: "je mag twee jonge lui niet van mekaar halen." Toen lachte juffer Christine niet meer. Ze dacht bij zichzelve: "'t Is goed, dat Herbert en Johanna bij elkaar zijn, want mijn dochter zal niet met een armen jongen trouwen, daar zal ik voor zorgen." Ze sprak haar gedachten niet uit.
Het is de eeuwige teleurstelling, die bijna alle dichters der vijftiende eeuw u bereiden. Hier een voorbeeld uit de balladen van Christine: "Quant chacun s'en revient de l'ost Pour quoy demeures tu derriere? Et si scez que m'amour entiere T'ay baillée en garde et depost." Men zou een fijne, middeleeuwsch-Fransche Lenore-ballade verwachten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek