United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wel klopte haar hart van angst, toen zij zag, dat dichtbij vanonder een struik, zich een groot hoofd naar voren schoof, en een groen oog haar bestaarde, maar zij hield zich moedig; en rustig, nadat Herbert weder boven gekomen was, schreed zij naast hem, huis-toe. Den volgenden dag was Herbert naar den kuil gegaan. In de diepte had hij den aarden schotel gezien. De klimopbladeren lagen ernaast."

"'T staat u waarlijk fraai, Huib, zoo'n armen knaap te bespotten omdat zijn vader en moeder een soort van ongeloovigen zijn! En doet ge dat spulletje alleen?" "Welneen, Moeder! Daar heb-je Marten, den zoon van Herbert Martensz. Tromp, den zeekapitein, die is altijd haantje de voorste!" "Dat wil ik wel gelooven! Wat er van dat jongsken worden moet, dat en weet ik niet.

Hij besloot stil en sluw in zichzelf, om 't haarspit van verre te slingeren dan wilde hij wel eens zien, of de witte wive hem zou vangen, en of hij niet 't allereerst aan de hoeve van den Scholte zou aankomen. Herbert dacht niet zoo verre. Hij had maar een ouden knol, en hij begreep wel, dat hij met alle macht had te rijden, om niet in de wive's macht te vallen.

Was Albrecht even moedig als Herbert! Dat had hij te bewijzen .... Boven 't geld stond mannemoed. Een man, die niet dapper was, zou zijn dochter niet krijgen. Er loeren allerlei gevaren voor het meisje, dat niet beschut wordt. Een sterk gemoed en een sterke arm zouden haar te pas komen, beter dan al 't goud der aarde. Wanneer Albrecht durfde, wat Herbert durfde, zou hij Johanna kunnen krijgen.

Als ik kapitein ben, dan neem ik je bij mij aan boord om op de varkens en kippen te passen. Dag leelijke krabbelaar!" Ik liet Witte beteuterd staan en vervolgde lachend mijnen weg. Des middags kwamen wij gelijk met kapitein Herbert Martensz. Tromp aan het hoofd. "Nu, jongen, ga met God," zeî moeder; boog zich over mij heen en kuste mij op het voorhoofd.

De treurige berichten in de dagbladen maakten een diepen indruk op het hart van Florence Nightingale, en dadelijk greep zij naar de pen om aan Mr. Sidney Herbert, hoofd van het Departement van Oorlog, hare diensten aan te bieden. Zij verklaarde zich bereid, persoonlijk naar de hospitalen te Scutari te gaan, om daar alles te doen, wat hare hand vinden zou om te doen.

Door hare woede aangevuurd, trok zij met al hare macht op het grondgebied van Veurne; maar de Blauwvoeten, onder bevel van zekeren Herbert van Wulveringhem, kwamen haar te gemoet en vielen haar met zulke dapperheid aan, dat zij haar leger overhoop sloegen en al degenen neerhakten die zich niet door eene spoedige vlucht konden redden.

Er is zooveel gebeurd. De troebelen. San Remo. Wat San Remo beteekent wisten wij op den dag zelven niet. Maar nu gaan wij het zien. En zelfs de harten van de voorzichtige twijfelaars gaan openbloeien. Sir Herbert Samuel, de eerste Joodsche Landvoogd. Ook tegenover hem moeten wij voorzichtig zijn. Maar toch: de Joodsche Landvoogd. De legenden beginnen al te bloeien rondom hem heen.

Geld had geen macht, de wereld was als een weide, waarop men slechts kransen had te vlechten. Wie slecht was, mocht niet medespelen. Ineens begrepen zij het beiden, dat het maar een droom was. 't Leven was wreed, en moeder Christine had ook nog wat in te brengen! Scholte Lodink kwam met zijn plan voor den dag. Moeder Christine had gezegd, dat Albrecht even moedig was als Herbert.

't Spreekt dan vanzelf dat ik verder 't allereerst mijn werk ervan maakte om te vernemen of er in ons vaderland nog andere afstammelingen van dien Arend of zijn zoon Herbert te vinden waren; doch nergens is daar eenig spoor van te ontdekken.