Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
"Heere! bewaar ons!" schreeuwde zij uit, en liet de doos vallen. Fieken had er bijgestaan en alles mede aangezien, en zij vouwde hare handen over hare borst, en hare oogen werden al grooter en grooter, en zoo bleek als de dood wierp zij zich over de tafel en over de gouden en zilveren schatten, en dekte er hare armen over heen, uitroepende: "Dat behoort den Franschman toe!
De worsteling duurde voort, mijn vrouw hield zich aan de meubels vast, uitroepende: "Heb medelijden, mijnheer, laat mij los, ik wil niet...." Hij had haar ongetwijfeld zeer stevig in zijn armen want haar klachten werden zacht en teer als die van een kind.
Maar, zoodra hij het einde van de aanspraak hoorde, scheen zijn eerste schrik in volle kracht te herleven, en hij viel nog eens op de knieën, uitroepende: "Ik de middelen bezitten, om welwillendheid te verwerven! Helaas! er is maar één weg, om de gunst van een Christen te verkrijgen; en hoe kan de arme Jood dien vinden, als hij reeds door afpersing zoo arm geworden is als Lazarus?"
Zij wilde echter niets van hem weten, waarop hij, vertoornd, een revolver nam en haar daarmede eenige malen over het tooneel achterna liep, herhaaldelijk uitroepende: "Stop!
Zij, die stand hielden, betoonden zich zeer flink. Zonder zich te verontrusten over de artillerie, welke men den keizer tot versterking had gezonden en die hen zou neerschieten, wezen zij elke poging tot verzoening van de hand, uitroepende: "Leve Constantijn! leve de Constitutie!"
Mijn arme Marguerite weende, terwijl zij op de knieën voor 't bed lag, op wanhopigen toon uitroepende: "Hij is dood, o God, hij is dood!" Was dit dus de dood, die wonderlijke toestand van gevoelloosheid, dit vleesch met machteloosheid geslagen, terwijl het verstand niet ophield te werken?
Laas, antwoordde Uilenspiegel, ik heb er geen lust toe, ge moogt mij gelooven. Soetkin zag toen den beul, op bevel van den baljuw, een fornuis aanstoken, terwijl een beulsknecht twee keersen deed branden. Zij wilde rechtstaan op heure vermorzelde voeten, doch zij viel terug, uitroepende: Weg met dat vuur! Ach! heeren rechters, spaart zijne jeugd. Weg met dat vuur!
En ontsteld zag zij mij aan, slaakte haar wanhoopskreten en weerde mij angstig af, toen ik haar liefdevol naderde, uitroepende: Wèg, wèg van mij! Jou ken ik niet! Ik ken alleen mijn Charmides en al was hij maar een ezel, hèm heb ik lief, en hem wil ik alleen!
"Frans, je zult muzikant worden, hoor je! Jongen, jongen! Het is onbegrijpelijk!" En hierop liep hij de kamer eenige malen rond, telkens uitroepende: "Onbegrijpelijk! Onbegrijpelijk!" Intusschen stond Frans midden op den vloer en wist niet wat hij zeggen zou. "Weet je wat, jongen, wacht hier even!" zei mijnheer en verdween in een zijkamer.
Ik schenk u een stuk land in mijn gebied van Walburgham voor u en uwe nakomelingen ten eeuwigen dage, en Gods vloek treffe hem, die zich hiertegen durft verzetten!" Niet langer een slaaf, maar een vrij man en landeigenaar, deed Gurth twee sprongen bijna zoo hoog als hij zelf was, uitroepende: "Een smid en een vijl, hier! om den halsband van een vrij man los te maken!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek