Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
"Schrei, balk toch!" beet Jondrette haar in 't oor. Tegelijkertijd kneep hij in haar gewonde hand. Dit alles voerde hij uit met de behendigheid van een goochelaar. Het meisje begon luide te krijten. De bekoorlijke jonge dame, die Marius in zijn hart "zijn Ursula" noemde, naderde haastig, uitroepende: "Arm, lief kind!" "Zie haar bloedende hand, schoone jonge dame," zei Jondrette.
Geen fierder hart dan het hare, toen zij, na wat tot bedaren gekomen te zijn, haar familie een electrischen schok ging toedienen, door plotseling voor haar te verschijnen met den brief in de eene en de banknoot in de andere hand, uitroepende, dat zij den prijs gewonnen had.
Men zocht naar een goed plaatsje om er den nacht door te brengen. Dick Sand was druk bezig met onder het dichte gebladerte van eenige bijeenstaande boomen alles voor den nacht in gereedheid te brengen, toen de oude Tom, die hem hierin te hulp kwam, plotseling stil hield, uitroepende: "Mijnheer Dick, kom eens gauw hier en kijk eens!"
De schoolmeestersvrouw loopt nu de kamer uit en komt met de lat weêr binnen, uitroepende: "Zie zóó! Dat hebben we daarvan; die vervloekte kerel heeft ons een worst gestolen." "Wat voor een kerel?" vraagt Frederik. "De Fransoos, daar jelui naar gevraagd hebt." "Zoo! dus hij is toch hier geweest," zegt Frederik. "Wel zeker is hij dat!
Flavie was zóó weinig met haar gedachten bij 't geen hij sprak, dat zij hem niet dadelijk antwoordde. Eindelijk begreep zij hem. "Gij zijt gek, mijnheer", zeide zij. Zonder verder te redeneren wilde hij zich naar haar slaapkamer begeven, maar met een sprong stelde zij zich voor de deur, uitroepende: "Ik verbied u hier binnen te gaan .... Dit zijn mijne vertrekken, waar ik meesteres ben".
Zij wilde echter niets van hem weten, waarop hij, vertoornd, een revolver nam en haar daarmede eenige malen over het tooneel achterna liep, herhaaldelijk uitroepende: "Stop!
"Verbeeld u nu," zeide Suzanna, nadat het verhaal geëindigd was, dat Papa, die eergistermorgen niet anders dacht, of Ferdinand was door den Minotaurus ingeslokt, uit pure wanhoop denzelfden coup had willen doen als wijlen de Heer Egeus, en gij over hem stondt, als Badeloch uitroepende: "Waar wilt gij heen? u zelf verdrinken in de gracht? Wat zou dat een treffend schouwspel hebben opgeleverd."
Ivanhoe, die andere dingen in het hoofd had, dan met den eigenaar over zijn paard te staan redeneeren, leende slechts een half oor zoowel aan de deftige raadgevingen als aan de vroolijke scherts van den Prior; hij sprong dus op het paard, beval zijn schildknaap want zoo noemde Gurth zich thans, hem bij te blijven, en volgde het spoor van den Zwarten Ridder in het woud, terwijl de Prior in de poort stond, om hem na te zien, uitroepende: "Heilige Maria!
Mijn oom nam het kontrakt, las het zoo ter loops door, en zag er ook uit, alsof de zaak hem tegenviel; maar, eensklaps sprong hij op, uitroepende: "Wat is dat? Daar zijn we meê geholpen, Voss! In den tijd van een paar jaar zijt gij een millionnair!
Lang vermeiden zich de vrienden, zonder een woord te spreken, in de aanschouwing van dit zeldzaam en onvergelijkelijk schoon tafereel, dat voor hunne oogen langzaam scheen voorbij te gaan. Eindelijk maakte Zopyrus een einde aan de stilte, met een diepen zucht uitroepende: »Hoezeer benijd ik u, Bartja! Als het was gelijk het behoort, dan had ieder onzer in dit uur een lief wijfje aan zijne zijde!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek