Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Ook Stoffel was het aan te zien dat hij met vreugde zijn broeder terugzag. »Maar Frans," zei hij, »als je zo voortgaat, zal ik eer door jou dan door paardrijden uit elkaar geschud worden. Ik ben blij je nog zo opgeruimd te zien." Frans liet de hand van zijn broeder los, om die van Uijs te grijpen, uitroepende: »Welkom, neef Pieter!
"En toch," hernam Izaäk, "moet ik mij naar Templestowe begeven, al ware ook zijn aangezicht gelijk een vurig brandende oven." Hierop verklaarde hij aan Nathan de dringende reden van zijne reis. De Rabbijn luisterde met belangstelling, en betuigde zijne deelneming naar de wijze van zijn volk, zijn kleederen scheurende en uitroepende: "Ach, mijne dochter! Ach, mijne dochter!
't Was een laatste inspanning; zijn knieën knikten eensklaps onder hem, als werd hij door een onzichtbare macht onder het gewicht van zijn kwaad geweten neergedrukt; uitgeput zonk hij op een grooten steen neer, greep met beide handen in 't haar en verborg het gezicht tusschen zijn knieën, uitroepende: Ik ben een ellendeling! Toen brak zijn hart en hij weende.
Ongeveer vijftig el van land ligt een kleine sloep, behoord hebbende aan de Spaansche wacht, die op deze plaats werd verrast, en waarvan de touwen gedurende het gevecht zijn losgesneden; het is de eenige sloep op het Diemer meer. Ras besloten, snelt hij op Haring toe, uitroepende: "Dat is onze eenige kans!"
De oogen van den Zwarten Ridder schenen vuur te schieten door de opening van zijn vizier. Hij lichtte zich in de stijgbeugels, met een onbeschrijflijk waardige houding op, en riep uit: "Wat beduidt dit, mijne heeren?" De mannen antwoordden alleen door hun zwaarden te trekken en hem van alle kanten aan te vallen, uitroepende: "Sterf, dwingeland!" "Ha, St Eduard! ha! St.
Aldus sprekende was hij met de zijnen tot dicht bij de versperring genaderd, niettegenstaande de hagelbui van steenen en pijlen, welke de Bloemkampers van uit hun hooge stelling op hem afzonden, toen opeens Reinout zich boven op de borstwering vertoonde, met een bevende stem uitroepende: "Heer van Beaumont! geef u gevangen! gij kunt onmogelijk tegen de overmacht kampen."
Het moet een ander geweest zijn! Ik vergis mij niet. Voel eens in uw kaftan. Daar zit het vergif nog in. Onwillekeurig stak hij zijn rechterhand in den zak, maar trok zijn hand terstond terug, uitroepende: Maar wat wilt gij dan toch, Effendi? Waarom moet ik vergif in mijn zak hebben? Om het voor de ratten te gebruiken. Maar ik heb geen vergif!
Een vreeselijke stilte ontstond, toen verscheen eensklaps een lange reeks opgeheven armen met zwaaiende sabels op de heuvelvlakte, en helmen, en trompetten en standaarden, en drie duizend hoofden met grijze knevels, uitroepende: leve de keizer! Al deze cavalerie bereikte de hoogte. 't Was als 't begin van een aardbeving.
Toen ik dat geval ophaalde van dien man, die op de brik overboord was gevallen, en ik vertelde hoe ik hem nasprong en hij door mij gegrepen en boven gehouden werd, tot wij beiden begonnen te zinken, en de zee boven mijn hoofd reeds zoo donker werd, kon Emilia zich niet langer goed houden; zij sprong op, viel toen op hare knieën, verborg haar lieve gelaat in mijns zusters schoot, hartstochtelijk uitroepende. »O, houd op, houd op, lieve Frank, vertel niet verder, ik kan het niet aanhooren, heusch, ik kan het niet hooren!"
Vader Schorel stond op de stoep, en zag rechts en links de steeg door, nu eens zijn bril dicht voor de grauwe oogen drukkende, dan weder er onder doorziende; maar half woedend trad hij weinige oogenblikken later in het vertrekje terug, bevende van kwaadheid, uitroepende: "Waar de ondankbare ezel nu gebleven is mag de Hemel weten!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek