United States or Egypt ? Vote for the TOP Country of the Week !
"De koorts!.. de tering?" Ware Frans nog in den winkel geweest sedert diens vertrek had Schorel nog niet kunnen "reseleveeren om een loonknecht" te nemen, en een "maatje was zoo slecht te vertrouwen" of ware Thilde maar present geweest, dan zou Schorel terstond naar de slagerij zijn gesneld om den dierbaren aanstaanden schoonzoon te bezoeken en moed in 't lijf te spreken.
Ik ben er puur van geschrikt, dat ben ik, ik wist niet wat het was, en waar 't van daan komt, weet ik nog niet. 't Is van belang!" "Waar 't vandaan komt....! Van belang....?" zeide Schorel, en achter zijn brilleglazen blonken een paar dingen als gewasschen krenten.
Alles konden zij niet verstaan, want de baas die de teringachtige koorts had, sprak somwijlen zeer zacht, maar zij verstonden toch duidelijk, hoe Hak zeide: "Denk jij dat ik een vrouw met een leege hand zou nemen?" Waarop het antwoord van Schorel klonk: "Maar je wist immers dat ik geen geld, volstrekt geen geld heb."
Hoe spoedig zou meester Schorel toch de waarheid vermoeden en zijne dochter als een rechtmatig eigendom naar zijn woning doen brengen, tot schade voor haar, en voor jou, en voor mij!... Neen, neen," vervolgde Geertje, daar Frans haar de zaak nog aannemelijk wilde voorstellen, terwijl Mathilda, op de gedachte aan een wederkeeren in het pas verlaten huis, en aan hetgeen er morgen gebeuren moest, de tranen niet kon weerhouden: "neen, ik zal met Gods hulp alles beproeven wat strekken kan om je beider geluk te bevorderen.
Vrouw Geertje, die evenmin de waarheid bevroedde, was in den aanvang door de barsche vraag wel eenigermate uit het veld geslagen, doch, op zulk een onthaal niet geheel onvoorbereid, verzocht zij in de zachtst mogelijke bewoordingen, om meester Schorel, al was 't maar een paar minuten alleen te mogen spreken, in 't belang van haar jongen, en in 't belang van hem-zelven.... hem-zelven, want Geertje begreep toch niet ten onrechte dat het wezenlijk geluk van een kind den vader ter harte moet gaan.
"Zoo en dat tegen Mei, hé?" "Liefst Februari mijnheer! maar Mei, als 't niet anders wezen kan" "En waar heb je 't laatst gediend?" "Bij meester Schorel mijnheer!" "Schorel....?" "Om u te dienen; in de G....steeg. Och mijnheer! die had mij als kind opgenomen, en ik ben er al gebleven; ook uit dankbaarheid voor kost en inwoning, weet u." "Zoo! En waarom ben je daar weggegaan?"
Had Schorel immer wél gerekend, dan deed hij zulks toen hij de winsten naging, die drie boterhammetjes en een bord middageten per dag, hem zouden opleveren. Zoo'n jongen, goed gedresseerd, wat zou hij niet binnen korten tijd een voordeel aanbrengen en gemak bezorgen!
Dat laatste "hoor je," waarmede Schorel naar zijn winkelkamertje terugging, was dermate krachtig, dat Frans het niet waagde een woord meer te antwoorden; hij zette zich achter de toonbank; ging onsjes tabak afwegen van 't soort dat verschrikkelijk moet ruiken als 't bevallen zal en, al stond Frans met den rug naar zijn meester gekeerd, hij voelde diens blikken als langs hem heenglijden, zoodat hij door een geheimzinnige kracht zijn vingers bewoog, en telkens van een afgewogen onsje tabak, dat op de schaal lag, een greepje terugnam en in de ronde doos wierp.
Moeder! nú moest je het weten, om u mijn vermoeden te kunnen openbaren, dat misschien zij.... dat geld....! Wat dunkt u.... zou het mogelijk zijn....?" Vrouw Geertje had het gehoord, en ze laakte het niet dat Frans nog een andere nevens haar lief had; alleen die liefde wekte haar bekommering. Frans die geen cent bezat, en zelfs geen werk kon bekomen, beminde de dochter van den ouden Schorel!
De lezer zal het waarschijnlijk hebben opgemerkt dat Schorels dochter, van het wreede lot, dat haar bedreigde, tot Geertje en Frans sprekende, tevens de bijzonderheid verhaalde waaraan zij zelve echter weinig beteekenis had gehecht dat Hak, de echtgenoot waarmede vader Schorel de jeugd zijner dochter bedreigde, dienzelfden avond den avond vóór de aanteekening zich niet als naar gewoonte in het winkelkamertje aan hare zijde was komen nederzetten.
Woord Van De Dag