Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Pieter Stastok had noch den moed, noch den slag mij iets aan te bieden; daarom bestelde ik een bittertje voor mij zelven, en hij insgelijks voor zich. Op dat oogenblik sloeg de klok boven't buffet twee uren, en zag ik aan den overkant der straat de diligence afrijden, die mijn oom in staat zou stellen ons voorbeeld te volgen.
En als Justus nu zijn groen gordijntje wilde dichtschuiven, om in het donker zijne wanhoop uit te schreien .... o God! daar zat zij! daar zag hij haar vlak in het schuin opgeheven gelaat, vlak in de heerlijk opziende oogen! daar rees hare blanke hand zachtkens uit haren schoot! daar beroerden hare rozelippen als met eenen gloeienden kus haar kerkboekje met de twee gouden sloten!..... Justus speelde dien namiddag zóó woest en wereldsch, dat de vromen meenden, de baarlijke duivel voer door de pijpen; en dat de dominee 's avonds bij Van Meppen klaagde: hij vreesde dat de kwâjongen zoowaar vóór kerktijd een bittertje gedronken had!
»Tot uw dienst, papa! wat verlangt gij, een glas madera?" »Bah! neen, dát goed gebruik ik nooit, een bittertje, dat's voor alles goed, op marsch, voor den eten, voor alles." »Een bittertje, Jan!" beval de excentrieke schilder, zich tot den knecht in den zwarten rok richtende, die hem in 't oog viel omdat deze uit nieuwsgierigheid zoo wat om het tafeltje heendraaide.
»Begrepen, meester! hij is nou al half gek en als de champagne er in is zal hij als een razende zijn; maar ik heb meer tafel bediend en ik weet waar ik staan moet, geloof dat vrij. Die dolleman heeft daarbij iets in zijne oogen.... een mensch weet niet recht wat hij er aan heeft; hij commandeerde een bittertje, en ik had het hem zelf gebracht, eer ik wist wat ik deed, zal ik maar zeggen."
Grootmoe had een koperen servetring, gedragen door twee hondjes. "Sien... breng-ie nou nog het olie- en azijnstel en de tafelmatjes?" "Treesje, denk an 't bittertje voor je pa." "Ja, grootmoe, ja, ik vergeet niks." "Wees toch niet zoo snibbig." "Nou ja! Dat gezanik! Elken middag 't zelfde." "Sientje! Sien! Waar blijf je nou?" "Even mevrouw openmaken, jongejuffrouw!" Moe kwam binnen met Marie.
Nu was er op dit oogenblik inderdaad niets waar ik vuriger naar verlangde dan naar een kop koffie; maar daar ik mijn tante verdacht dat zij het middel om koffie te vermeerderen zou zoeken in de kunst om ze te verdunnen, bedankte ik edelmoediglijk, en zei dat ik straks met oom een bittertje zou nemen, waarop oom verklaarde dat hij dat altijd gebruikte als de wagen van tweeën voorbijkwam.
En naderhand verhuisden we naar Linken, een koffiehuis in de Spuistraat. In de pauze zag je daar dan ook de kamerleden komen om hun bittertje te drinken.
Hij had 't land, hij vond zich zelf jongensachtig, ongevoelig, egoïstisch, schijnheilig; hij schaamde zich erg. Ook was hun verder gepraat een beetje gedwongen en Bernard was blij toen ze thuis waren. Daar wachtte hen de oude heer met een bittertje, en ze zaten nog een uurtje met hem te praten voor ze aan tafel gingen.
"Heusch niet moe!" "Heb je voor grootmoe 'n boodschap gedaan?" "Nee moe." "Op je woord niet?" "Nee moe." "Goeien middag." Pa en Gerrit kwamen samen van kantoor. "Warm vandaag!... Gaat 't goed moeder?... Eten we wat lekkers vanmiddag, Trui?" "Runderlapjes." "Trees, waar blijft 't bittertje?" "Moe, geef uw sleutels eens."
Oom zat, met een krant, zijn bittertje te drinken in de waranda; tante ruimde 't werk op waar ze aan bezig geweest was.... Ze schrokken verbaasd op toen ze Bernard zagen, zoo onverwacht, midden in de week. "Gut! Bernard!.... Hé! Ben jij daar?" Hij had een kleur van opwinding en hard loopen. "Ja," zei hij, driftig zijn hoed neergooiend, en neervallend in een rieten warandastoel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek