Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
De meisjes, moe, maar blijvend opgewekt, gaven de kinderen hun jassen en petten, hielpen de vrouwen de kleeren en de erwten en boonen tot 'n pak maken. Go stond even te kijken, liep toen de al-verlaten zaal weer in, waar Lou alleen, pretentieloos-lief, de verspreide kopjes aan 't inzamelen was, zuinig kaakjes en krentenbollen, die ze hier en daar vond, in groote zakken stoppend.
"Kom dames!" vroeg Hoefman, en Go liep met Lou en Coba stralend naar buiten, als verblind blijvend staan van al den glans om haar heen, want jubelend was de zon doorgebroken, en deed de takken glinsteren als facetjes van diamanten.
Lou en Coba gingen nu weg met hartelijke wenschen en handdrukjes, terwijl Go naar de kamer van Else ging, gevolgd door de juffrouw-in-actie, die 'n sprei op 't bed wilde leggen, en de kamer wat netjes maken en de patiënt moest 'n schoone nachtpon aan: "ja, guns, voor de dokter," en Else weerstreefde niet, liet met zich doen als 'n kind, knikte, dat 't goed was, ja, 't moest wel; ze werd eer erger dan beter.
"Wat blijft hij dan vreeselijk lang uit," zei Cécile, "niet heel beleefd tegenover jou, Lou, het is je laatste avond." "O, ik mis hem niet erg," fluisterde Louise met een veelbeteekenenden blik op Elsje. "Nu begrijp ik toch heusch heelemaal niet, waar Frits blijft," begon grootmama weer, toen het over negenen was en haar kleinzoon nog maar steeds niet terug kwam.
Lou hield zijn kop met een mes, ik zijn staart met een vork naar beneden, maar toen begon-ie middenin op te bollen. "Je heb er te weinig olie in gedaan," bromde ik. "Je ben gek... er is nog te veel in." "Nou je ziet toch wat het beest 'n grimassen maakt!" "Dat ligt an de pan..." Het was om wanhopig te worden.
"Hallo!" schreeuwde De Veer, en zwaaide met z'n kussensloop, toen hij de coupé, waarin Go en Else en Lou zaten, in 't oog kreeg. "Prachtig weer; kom er uit, dames," ontving Gerard, "kijk, daar zijn de anderen." "Maar Wim, wat zit er in dat sloop van jou? En o, kijk Hans, dat is nog gekker, die zak met roode ruitjes.... Je bent precies 'n boer."
Gelukkig waren zij nu juist de villa genaderd en kon zij zich bij de twee oudere dames voegen. "O Elsje, wat zie je er warm uit!" zei mevrouw d'Ablong. "Ga maar gauw een koelere japon aantrekken, kind. Jij verkleedt je zeker ook nog even, he Cilly?" "Ja mama. O, zijn er brieven gekomen? Kijk eens even hoe aardig! Een voor Lou, een voor Elsje en een voor mij.
Een algemeen gelach volgde, maar Louise bleef onverbiddelijk. Zij stuurde de twee kinderen de kamer uit, riep aan de trap: "Juffrouw, komt u Liesje en Tom halen?" en deed toen de deur dicht. "Hè Lou, hoe wreed!" zei Emma medelijdend. "Nu ja, maar die kinderen blijven vandaag veel te laat op en als we hen nu nog langer hier hadden gehouden, waren ze hoe langer hoe lastiger geworden.
De meeste jongens waren al weg gestommeld, na eerst bij de deur 'n cigaret te hebben opgestoken, en die scherpe geur was prikkelend in de vochtige atmosfeer blijven hangen, hinderde Go aan haar verkouden-ontstoken keel. "Breng je me misschien naar den trein?" vroeg Lou, die spoorstudent was.
"Ach je slaapt!... Je gaf me duizend gulden... Hier heb je de drie cent terug die ik over heb." "Nou maar ik wil het beest hier niet hebben." "Die is ook goed! Daar komt een agent an... Ik kan het toch niet buiten laten staan." "Kaik dat beest 's sweite! Is dat 'n dier doodrijen" , zei een van de meiden van de waschvrouw. "Bemoei je d'r niet mee," zei Lou, "anders krijg je de wasch niet meer."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek