Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
Toen zij hem bij het vuur had gezet, ging de goede, oude dame zelf ook zitten, en in haar groote vreugde, hem zooveel beter te zien, begon zij hevig te schreien. »Let er maar niet op, lieve jongen,« zeide de oude dame. »Ik huil alleen maar eens lekkertjes uit. Daar, 't is al over ook, en nu ben ik heerlijk opgelucht.« »U bent zoo goed voor me, juffrouw,« zei Oliver.
Want waarachtig, het uitspansel vertoonde zich zonder wolken of nevels, en scheen voor de waarneming van dat natuurverschijnsel als geknipt, terwijl de zee-horizon tusschen de eilanden Oronsay, Colonsay, en Huil gedurende het overige gedeelte van den overtocht volmaakt zichtbaar zou blijven. Maar een geheel onvoorzien voorval zou den gang van de stoomboot eenigermate komen vertragen.
Hij keek zijn goede vrouw zeer voldaan aan en moedigde haar aan, maar zoo hard te huilen als ze kon; de dokters beschouwden schreien als zeer bevorderlijk aan de gezondheid. »'t Verruimt de longen, wascht 't gezicht, oefent de oogen en tempert de drift,« zei Mr. Bumble. »Dus huil maar op!« Terwijl hij deze grap ten beste gaf, nam Mr.
Of Willem nu wilde of niet, daar hielp niets aan; hij moest schreien en lachen te gelijk. "Aha," zei de man, "het zonnetje schijnt en het regent! Nu ga ik raden! Huil je ook omdat je niet met dat troepje jongens en meisjes mee mag? Zeg?" Het ijs was gebroken.
En we hebben toch altijd goed betaald, Mijntje.” „Wist ik maar raad, Dirk!” Opnieuw barst zij in tranen uit. Dirk richt zich op als iemand, die plotseling een besluit genomen heeft, en met de vlakke hand op zijn knie slaande, zegt hij: „Huil niet, vrouw! Ben je gek om je ongerust te maken. Wat n’alterasie om zoo’n lamme vent, hé?
"Spreek wat zachies Marie... Denk an Jan"... "An Jan... An Jan... mijn arme jongen!" "Laat de alkoofdeuren dicht, kind... D'r valt niks meer an te veranderen"... "Mijn arme jongen... Dat-ie me niet herkend heeft!... ik ben toch z'n moeder!" "Goed zoo. Huil maar is uit"... "Als-ie niet dat mensch ontmoet had"... "Zachies wat"...
Nog eens knikte zij van neen, lachende onder haar neêrdruppelende tranen, en zij sloot de weenende oogen en voelde zijn ruigen snor op hare lippen, toen hij haar zoende. Wat had hij toch gauw berouw, wanneer hij onvriendelijk was geweest en wat deed het haar goed zoo te kunnen vergeven. Kom, huil dan niet, zoo erg is het niet geweest....
»Kom, moes! voor den dag maar met de waterlanders, als u dat goed doet," sprak Frits, die opgestaan was, en haar hoofd naar zich toekeerde en tegen zijn schouder liet rusten. »Huil maar eens uit, beste lieve moeder! dan.... dan kan ik het ook doen.
Nu zijn uw tranen in juweelen veranderd, en daarmede zal het meisje mijn vrouw worden." Totaro ging gretig voort met het tellen der juweelen. "Niet genoeg! Niet genoeg!" riep hij met ontzaglijke teleurstelling uit. "Ach, Samébito, wees zoo goed en huil nog wat langer!" Die woorden maakten Samébito boos. "Denkt ge, dat ik als een vrouw kan huilen, zoo dikwijls als ik wil?
Dan gehoorzaam ik, godbetere 't! Maar dan huil ik van pure woede, machtelooze woede en diep ga ik gebukt onder m'n gedweeë tamheid.... Voel je nu hoe 't komt, dat ik niet graag schrijf over mezelf, dat ik opzie tegen ontboezemingen? Toch.... heb ik 't al gedaan en zal ik er mee doorgaan, omdat ik 't nu eenmaal wil.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek