United States or Libya ? Vote for the TOP Country of the Week !
De harpoen was blijkbaar in geen voor het leven gevaarlijk lichaamsdeel doorgedrongen. Men kon zelfs aan de meer schuinsche richting der lijn opmerken, dat het dier, inplaats van aan de oppervlakte terug te komen, tot in diepere lagen doordrong. "Wel duivels!" riep kapitein Huil, "die schelm zal ons waarlijk onze vijf lijnen opeten!"
Freddy beloof me, dat je zal probeeren te gelooven, dat Paul nog van je houdt. Neen, huil niet verder. Beloof je me dat nu? kom! Freddy zag weemoedig door hare tranen op. Ik zou het u zoo gaarne willen beloven, maar ik.... m
Bij dit ontstellende gezicht begon Oliver erbarmelijk te schreien; hij dacht, wat niet te verwonderen was, dat de Regenten besloten moesten hebben hem te slachten voor een of ander nuttig doel; anders zouden zij er nooit toe komen, hem op deze manier vet te mesten. »Huil je oogen niet rood, Oliver, maar eet je pap en wees dankbaar,« zeide Mr.
»Lieve Dora, stoute menschen in Den Haag hebben gejokt; misschien konden ze het niet helpen en hadden ze het verkeerd verstaan. Papa heeft nu bij Mevrouw van Loon, la dame du Palais, laten vragen en die berichtte Papa, dat de tijding niet waar was. Huil maar niet; wie weet, misschien eten morgen de arme kindertjes in Den Haag al die beschuitjes met Oranje-muisjes wel lekkertjes op.«
»Ik weet ze nog opperbest: Alleen betreft het de kanten, 34 leerlingen werkten 12000 uren; maar dit is een aandoenlijke mededeeling, vind ik.« »Als Dora nog klein was, zou ze weer zeggen: »Ik krijg er de huil van in mijn keel!« Niet waar,« vroeg Jan. »Die huil daargelaten, is het waarlijk zeer treffend zoo iets te vernemen.
"Dat weet ik niet," antwoordde kapitein Huil. "Maar 't dunkt me waarschijnlijk dat hij een geleide van inlanders heeft moeten meenemen." Op dit oogenblik verliet Negoro het verblijf der matrozen en kwam aan dek.
"Ben je nou klaar?" Dat kon-ie niet hebben, dat gegrien. "Huil nou maar niet... Laat 'm dan trekken morgen." Ze bleef doorsnikken onder de dekens. "Schei nou uit met je gegrien!" "'k Wou jou wel 's zien in mijn plaats.... Als 'k 'm morgen laat trekken, heb ik geen tand meer in mijn mond!... Was ik maar dood!... Was ik maar dood! Wat doe ik op de wereld!"
Syrus! Waar zijn de anderen?? Syrus had een huil van smart en een armgezwaai van wanhoop. Waar zij waren? Dáar! Dáar! Onder dat puin, begraven, dood of half verstikt, verbrijzeld.... Uitgraven, uitgraven! riepen zij rondom en reeds kwamen er met schoppen aan. Mijn caterva! Mijn caterva!! gilde de dominus. Eén-en-twintig slaven!! Heeft niemand zich kunnen redden dan jij....?? Afer!
Ze hield weer op met spreken, huilde enkel; hij zag haar telkens schokken in haar snikken.... O! hij verlangde zoo dat ze aan z'n borst zou huilen!... Maar 't scheen of hij was verlamd.... Hij dorst haar niet beroeren..., dorst nog maar geen oogenblik gelooven: 't is om mij!... Hij kon alleen maar vragen: "huil niet zoo!... toe Annie, huil toch niet zoo.
En ik had je al lang willen vragen of je geen behoefte had het mij te vertellen, maar ik was bang, dat je me zou afschepen.... Ik vraag het je nu ook niet; ik huil er maar een beetje om, omdat het zoo treurig is. Er tintelde iets vochtigs ook in zijne oogen, en zwijgend streelde hij hare oude hand.
Woord Van De Dag