Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Hans weerde zich dapper; maar zoovelen tegen één, dat houdt niemand vol. Het duurde niet lang, of zijn jasje was gescheurd en zijn hoed .... Och heden, de nieuwe mooie hoed, waar Hans zoo trotsch op was, werd hem op 't hoofd platgedeukt! En wie weet, wat er nog meer zou gebeurd zijn, als er niet een paar mannen aangekomen waren, die de ondeugende jongens uit elkaar joegen ....
"Zoo ver ik weet, niet; ik heb dat voorwerp nooit in mijn bezit gehad." "En ik nog minder, oom!" "Dat is vreemd." "Wel neen! het is zeer eenvoudig; de IJslanders hebben dikwijls zulke wapenen, en Hans, wien dit toebehoort, heeft het op dezen oever verloren...." "Hans!" zeide mijn oom het hoofd schuddende. Vervolgens onderzocht hij oplettend het wapen.
Een zeil verhief er zich op en de wind speelde in zijne plooien. De professor zeide eenige woorden tot den gids en terstond bracht deze de bagage weder aan boord en maakte alles voor het vertrek gereed. De dampkring was tamelijk zuiver en de noordwestewind hield aan. Wat kon ik doen? Mij alleen tegen twee verzetten? Onmogelijk. Als Hans nog maar mijne zijde gekozen had. Maar neen!
Hans voelt, dat hij beet heeft, haalt den hoek op en brengt een visch boven, die hevig spartelt. "Een visch!" roept mijn oom. "Het is een steur!" riep ik op mijne beurt, "een kleine steur." De professor beschouwt het dier oplettend en deelt mijn gevoelen niet.
"Ja, ja, kleine snoes, dadelijk, 'k heb 't zoo druk. Och, Nel! Nel! Nè-èl! Hè, waar is ze nu weer?" zei Door in zich zelf. "Waarom loopt ze nu juist weg? Ze kan toch wel begrijpen...." "Ze waren in den tuin," zei Nel, met de tweelingen terugkomende. "Wie waren in den tuin?" Nel proestte het uit. "Wie anders dan Bob en Hans. Je zei immers: ik zou ze zoeken."
Onder verschillende personen, die zich op 't leven des Prinsen toelagen, moet ook zekere Koopman te Vlissingen, Hans Hanses, geweest zijn, wiens aanslag echter door eenen Fries, uit het geslacht der Auckama's ware ontdekt. Gevat zijnde had hij beleden, daartoe middelen te hebben aangewend.
Hans was achter in de kamer op den grond gaan zitten met een deeltje van Poe en de rest der noten; hij zat met z'n rug tegen den muur, floot soms droomerig voor zich uit, maar nam geen deel aan 't gesprek, dat de twee anderen bij het raam voerden. Go zat in de vensterbank, liet haar beenen jongensachtig heen en weer schommelen en Gerard reed schrijlings heen en weer op z'n stoel.
Ze kon 'r responsie voor Hooft vast prepareeren. Mogelijk zou er ook iemand zijn, die ze kende. Gerard niet, dien had ze dien ochtend nog gesproken, ging den heelen dag naar Den Haag met Hans, om 'n kamerzitting bij te wonen; Eduard misschien, of Frieda; of Mary Bruining, waar ze altijd nog 's naar toe zou gaan.
Die knaap weet niet wie ik ben; althans zoo Barbanera het hem niet verteld heeft. In allen gevalle kan hij mij nog van dienst zijn. Ik geloof niet, dat hij verstand genoeg heeft om mij kwaad te doen. Hola ho! meester Hans! wat brengt gij voor goeds?"
Vooral de groeten aan oom, tante en alle kindertjes." "Is hij nu uit?" vroeg Bob. "Ja, is het geen onmogelijk lange brief?" Door moest den brief nòg eens en nòg eens voorlezen, vonden Leni, Bob en Hansje. Op 't laatst kenden ze hem bijna van buiten. "Boven aan het blaadje staat het verhaal van den kikker, hè Door?" vroeg Hans. "En dáár onder-aan dat van Mieke?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek