Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
Ik was zóó ellendig, Doening!.... Maar ik heb de koude vingeren, die op mijne hersens wogen, weggedreven, en toen mijn geest weer vrij was geworden, ben ik gaan denken, gaan denken.... Ik heb gedacht zoo, uren aan uren, dagen aan dagen, en 's nachts, en altijd. Ha! gij noemt dat een mopje van blauwe schenen?
Daardoor kwam het, dat reizigers zich veel maanden in de nabijheid van de keten konden ophouden, zonder ooit de toppen der bergen in het gezicht te krijgen of meer dan zeer vluchtige en korte beelden op te vangen. Het schijnt wel, als hadden alleen Stairs en Stuhlmann in Juni en David in April iets betere klimaatsvoorwaarden aangetroffen. Maar Wollaston trof het juist in April ellendig.
Daarom blijft onze zin onverlicht, ons wezen ongestadig, onze rede en ons verstand onbetrouwbaar; en zoo dolen wij arm, onzalig, ellendig en verbijsterd langs moeilijke wegen in een vreemd land. Want alleen de minne kan ons voldoen; niets anders. Der minne loon blijft nimmer uit, al komt het dikwijls spade. Wie haar zich zelven geeft geheel, die zal haar hebben geheel, wien lief wien leed.
Zij dacht aan Alfons en aan haar heilige belofte bij zijn sterfbed; en dat zij die belofte schenden zou, o, het stond zóó verre van haar af, dat zij innig en ellendig droef, maar niet eens boos of verontwaardigd over moeders harde woorden werd.
Wanneer zij bij geval het hoofd ophief om eenen voorbijganger te mijden, bezag men haar met verrassing, als ware men verwonderd, zulke wezenstrekken onder dat ellendig kleedsel te vinden. Inderdaad, het arme meisje was zeer schoon; in hare blauwe oogen, alhoewel nu door de smart verduisterd, glom eene vonk van gevoel en verstand; hare wangen waren zuiver en haar voorhoofd lelieblank.
Jean Valjean mompelde: "Hoe dom is men! Ik dacht dat ik haar niet weer zou zien. Verbeeld u, mijnheer Pontmercy, dat, juist toen gij binnenkwaamt, ik bij mij zelven zeide: 't Is gedaan. Ziedaar haar jurkje; ik ben een ellendig mensch; ik zal Cosette niet wederzien; dit zeide ik op het oogenblik, dat gij de trap opgingt. Hoe dwaas was ik!
Zwijg, mijn vriend, zuchtte ze neerblikkend, gij weet niet hoe ellendig ik ben! Hij ging rap de tafel rond, kwam buigen over haar, drukte innig hare hand. Milly, zei hij traag, kijk op naar mij. Misschien smeult er nog wat in al die asch, in al die teleurstellingen. Laat ons niet eenzaam zijn, wijd van malkander af. Gij weet niet hoe ellendig ik ben!....
Het deed haar 's middags treuzelen weer naar huis te gaan, omdat ze 't binnenkomen van die kamer, waar ná haar niemand meer was geweest, zoo ellendig vond; en 's avonds kon ze vaak niet werken van het luisteren naar de stilte van het huis. Ze miste Else zoo en haar opgewekte gelijkmatigheid.
Nadat haar krachten terugkeerden, begon zij ellendig te weenen en te klagen en nu zij begreep, dat dit de toeleg van den student was geweest, herinnerde zij zich een ander beleedigd te hebben en hem daarna te veel te hebben vertrouwd, dien zij zeker als haar vijand had moeten beschouwen en zoo bleef zij daar langen tijd.
De besten, diepsten juist hebben zoo'n crisis in hun leven, waarbij 't gaat als bij 'n ziekte, op leven en dood; en eerst als dié is overwonnen, heeft 'n mensch z'n eigenlijk karakter getoond; neem nu b.v. m'n broertje Ru. Wat is die jongen z'n tweede jaar ellendig geweest! Hij werkte nog niet, foof niet meer, 'n toonbeeld van levensmoeheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek