Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Maar de oude wijnkooper verontschuldigde zich, stribbelde tegen: «No, no, dispénseme Usted, no sé cantar yo," maar 't hielp niets. «Canta, no importa fa nada, canta... Usted como nosotros." Hij kuchte, bedacht zich. 't Scheen dat hij niet te improviseeren wist; hij waagde dus maar een liedje dat hij onthouden had van een café flamengo, een verdacht mopje, een beetje dubbelzinnig.
Maar daar staat een van hen op, en ondanks het aanplakbiljet, waarop verzocht wordt alle rumoer te vermijden, om het wild niet te verschrikken, begint hij met zuivere stem geen bacchantenliedje of een mopje uit een café-concert aan te heffen, zooals men verwacht zou hebben, afgaande op zijn uiterlijk en manieren, maar een ernstig lied, waarin van de bergen en het vaderland en van Duitschland sprake is.
Maar daar staat een van hen op, en ondanks het aanplakbiljet, waarop verzocht wordt alle rumoer te vermijden, om het wild niet te verschrikken, begint hij met zuivere stem geen bacchantenliedje of een mopje uit een café-concert aan te heffen, zooals men verwacht zou hebben, afgaande op zijn uiterlijk en manieren, maar een ernstig lied, waarin van de bergen en het vaderland en van Duitschland sprake is.
En de houten klink wordt opgelicht, en de heldin der historie verschijnt, het helder voorhoofd met het schoone mopje beplooid, het gele jakjen aan, een hengelmand onder den arm, en vroolijkheid en schalkheid in de blauwe oogen; en de landheer geeft haar een vriendelijk kneepjen in de wang, en zegt: "Zoo Hil, ik zei daar net tegen je vader, dat je zoo'n knappe meid wordt en dat het me verwondert dat je nog niet aan 't vrijen bent."
"Beroerd weer," zei Peter. "'t Begint weer te motten." "Mogelijk," zei ik. "Wat dragen ze nou an?" "'t Lijkt wel een bed." "Ja een ijzeren bed." Het bed werd rechtop gezet tegen de deurpost, met twee pooten op de stoep, in de modder. Het was een oud, roestig bed. "Kijk eens, wat 'n grappig snoetje," zei Peter. Werkelijk een mooi snuitje, zwart haar, zwarte oogen en een brutaal mopje.
Wat gij mij met de beste inzichten, en daar dank ik u voor gezegd hebt, is een aardig, een alleraardigst mopje. Onder meer liefelijk gesnap deed hij den vreemden heer uitgeleide, schelde de meid en groette minzaam. Toen liep hij bij Lucia en begon, op hare borst, te schreien als een kind.
Ik was zóó ellendig, Doening!.... Maar ik heb de koude vingeren, die op mijne hersens wogen, weggedreven, en toen mijn geest weer vrij was geworden, ben ik gaan denken, gaan denken.... Ik heb gedacht zoo, uren aan uren, dagen aan dagen, en 's nachts, en altijd. Ha! gij noemt dat een mopje van blauwe schenen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek