United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !


Op een honderdtal stappen des kasteels, achter het roestig ijzeren hek, dat den ingang afsloot, stond een klein boerenhuisje, met zijnen stal en met zijnen afgezonderden oven, ongetwijfeld bestemd tot woning voor eenen hovenier.

Stil bij den deurpost zat de oude vrouw, arm om 't ziekelijk kind, been wiegend in sussende schokking. In de buurt luidde een klok. Luistrend keken de mat-grijze oogen naar boven, vochtloos in de benauwing der huivende muren. Naast haar hoofd, roestig, schuinhangend, was de blikken huls met de mezoezos.

"Wakkere boer! waarom hebt gij in den vorigen winter zooveel Kraaien doodgeschoten en bovendien ook nog Raven? 't Is waar, gij hebt toen pret gehad: haast u nu echter naar het naaste dorp en koop een behoorlijke voorraad schietbehoeften! poets uw roestig jachtgeweer, zet vallen uit en leer uw luien Hond om op den Opossum te loeren! Daar komt hij!

Was dan toch ten slotte 't oude gevoel bij hem verminderd, weggeslonken of verdord en weggekild misschien binnen de wanden van een aan-zaken-alleen-denkend bankiers-hoofd, de als roestig ijzer ruig-kille muren van een cijfer-en-paperassen-bergplaats? Neen, neen, zoo was Edward toch nooit geweest.

De ondervinding heeft voorts bij herhaling geleerd dat het gebruik van roestig stroo tot voeder menigmaal oorzaak was van gevaarlijke ziekten bij het vee. Ongesteldheden der koe; gebreken van de melk. Zal men goede kaas maken, dan moet men wij hebben het reeds meermalen gezegd deugdzame melk hebben, welke laatste alleen van gezonde koeijen verkregen wordt.

Voeg daarbij naakte beenen in gele pantoffels gestoken en een tulband op het hoofd geplaatst, en ge kunt u eenig begrip maken van hun bespottelijk voorkomen. Zij waren gewapend met de bekende lange geweren, die er allen even roestig en onbruikbaar uitzagen en waarop zij bajonetten droegen van alle mogelijke modellen. Bovendien waren vele van die bajonetten krom of verbogen.

»Nee, nee; die kruiken waren een goed stukje, maar die melkkan was bepaald een meesterstuk.« »Ja, ik geloof, dat dat niet kwaad was voor een beginnelingmerkte Mr. Bolter zelfvoldaan op. »De kruiken nam ik weg van een stalletje en de melkkan stond alleen buiten vóór een herberg. Ik was bang, dat ze roestig zou worden door den regen of kou zou vatten, ziet u. Hoe is ie? Ha! ha! ha

Met zoo'n zwaard hoeft Men in 't gedrang des levens niets te vreezen. Nooit heb ik zoo'n fijn lemmet aangeraakt. Ook ik bezit een zwaard. 't Is nu wat roestig. Ons, vredemannen, leert men needrigheid En vele lasten op ons schouders dragen En niet te morren tegen werelds onrecht En onrechtmaatge krenkingen verduren.

Op zekeren dag, toen hij met niet veel haast naar Rome trok, liet hij het zorgeloos hangen in de voorkamer van zijn paviljoen. Een Germaansch soldaat nam de kans waar om het voor zijn eigen roestig zwaard te ruilen, en de verdwaasde keizer merkte de ruiling niet.

"Beroerd weer," zei Peter. "'t Begint weer te motten." "Mogelijk," zei ik. "Wat dragen ze nou an?" "'t Lijkt wel een bed." "Ja een ijzeren bed." Het bed werd rechtop gezet tegen de deurpost, met twee pooten op de stoep, in de modder. Het was een oud, roestig bed. "Kijk eens, wat 'n grappig snoetje," zei Peter. Werkelijk een mooi snuitje, zwart haar, zwarte oogen en een brutaal mopje.