Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
En 't was binnen in hem ook duister en leêg, die sombere voeten klopten zoo ellendig alleen, hij had wel willen gaan wegloopen.
ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. Ik heb mijn vader nooit, neen, nooit gezien. ÆGEON. Wij scheiden voor pas zeven jaar, bedenk het, In Syracuse, knaap. Zeg, schaamt ge u, zoon, Nu ik ellendig ben, mij te herkennen? ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. De hertog, en een elk, die hier mij kent, Zijn mijn getuigen, dat het niet zoo is; Ik ben in Syracuse nooit geweest. 325
"Dat kan wel zoo schijnen," zei de raaf, "maar dezen keer geloof ik, dat je er me dankbaar voor zult wezen, dat ik je zeg, dat de kabouter het zoo heeft bepaald: dat je een mensch zoudt worden, als je Maarten, den ganzerik, weer thuis bracht, zoodat je moeder hem op de slachtbank kon leggen." De jongen stoof op. "Dat is niets anders dan een ellendig bedenksel van jou!" riep hij.
"Goede hemel, wat sta ik toch te praten," zei ze, "ik zal nu wel nooit meer iets hebben na te zien. Hij verkoopt immers alles, wat we hebben." "Ja, 't is ellendig," zei Gösta. "Je weet wel, de groote spiegel in de zaal, dat prachtige stuk! Er is geen naad in 't glas, geen vlekje op de lijst! Ik heb hem van moeder gekregen en die wil hij nu verkoopen." "Maar wat bezielt hem toch?" vroeg Gösta.
Het vooruitzicht op zulk een ellendig bestaan brengt dan ook meer deze ongelukkige tot zulk een opoffering dan de liefde of een dweepzieke godsdienst. Somtijds echter wordt zulk een offer inderdaad uit eigen beweging gebracht, en de krachtigste tusschenkomst van het Gouvernement wordt dan vereischt om het te verhinderen.
4 Maar Virgilius zeide tot mij: "Waarom toch blijft uw blik daar beneden gevestigd tusschen de schimmen, de ellendig verminkten? 10 en reeds is de maan onder onze voeten: weinig is nog maar de tijd die ons is toegestaan, en wat
Het zijn Albaneezen van Elefsina, een ellendig, armoedig dorp, dat wij voorbijtrekken, en dat op de plaats zelve is gebouwd van het oude Eleusis, aan het uiteinde van een steenachtigen heuvel, aan den oever der zee.
De een tot onsterflijkheid, en 't ander tot een spijze Der wormen in het graf, waarom hem ook gewis Veel waarder onze ziel als 't sterflijk lichaam is: De ziele keert tot God, maar na dit tijd'lijk slaven Wordt 't lichaam weder in zijn zelfde stof begraven, En moet, gelijk het graan in 't aardrijk eerst verrot, Versterven, eer 't verrijst in heerlijkheid tot God: Doch onz' ziele is een beeld zijns heerlijkheids zelfstandig, Die geen tiran en mag verdrukken, hoe vijandig; Gelijk ons teêre lijf, ellendig, naakt en bloot, 't Welk van den menschen boos werd lichtelijk gedood; Maar de edel' ziele staat alleen in 's Heeren handen, Al wordt ze hier bezwaard met veelderleie banden, Terwijl ze in 't aardsche dal ons lichaam 't leven geeft, En in 's lijfs hutte vast heur korte woning heeft: En of ons lichaam schoon in allerlei wellusten En duizend weelden zwom: wat waar' 't, als niet en rustten Onz' edel' ziele in God den Heere Sebaoth?
Helaas! arme stalmeester en arme vrouw, ik informeerde er niet naar of zij gelukkig dan wel ellendig en armoedig leefden in Asturië! Ik had mijn familie vergeten, toen op zekeren dag een jongeman bij mij binnenkwam, die zei, dat hij mij alleen wenschte te spreken.
En daarom was 't maar goed, dat hij gegaan was, heel goed. Hij had wezenlijk niet aan haar verdiend, dat ze hem zich nu zoo liet dood kniezen in den duffen dampkring van haar slaapkamer. Een bewustzijn sloop nu haastig bij haar binnen, dat zij schuld had aan haar ziekte. Zij verweet zich-zelve hun beider ellendig bestaan van nu. Waarom was ze ook ziek geworden?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek