Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Dolf had voor deze gelegenheid een gelen stroohoed opgezocht, die hem vrij gemeen stond, droeg een bruingeruiten pantalon en een groenen dichtgeknoopten rok met glimmende knoopen; aan zijne laarzen blonken een paar moeren van sporen, die hij evenwel, als bij deze gelegenheid minder te pas komende, had thuis gelaten, en hij had een gelen degenstok in de hand, die hij om dezelfde reden thuis had kunnen laten.
Om mijn rouw ben ik heel lang 's avonds niet uitgegaan. En ik kom altijd 's avonds bij Dolf mijn visites maken. Dus logisch, dat u me nooit hier ontmoette. Ze zwegen even. Het trof hem, dat ze zeer koud sprak. Ik zoû wel gaarne aan de opera willen gaan! murmelde Jules met gesloten oogen. Ach neen, eigenlijk toch niet. Dolf zei me, dat u veel las, ging Quarts voort. Volgt u de moderne litteratuur?
De meisjes zoenen vader en moeder. Vader staat met groote vochtige oogen en snuit z'n neus. Moeder dribbelt tegen als Klaar en Leentje haar tegelijk pakken. "Dolf... hartelijk gefeliciteerd!"... "Nog veel jaren... Hoera!... Dat glas is voor Jo!... Lang leven Dolf en Jo! Hoera!" "Dank je! Dank je!" "Meneer en mevrouw, wel gefeliciteerd." Da's Anna, de keukenmeid.
"Ja, ja, je bent me een stumperd," lachte Dolf, "en zoolang je nog zoo'n verbazende massa boterhammen verslindt, vrees ik, dat er vooreerst van jou geen sprake zal zijn." "En tot kikker zul je 't zeker wel nooit brengen," zei Door, "want in plaats van in het water te springen, bleef jij 't liefst aan den kant staan."
Wat Dolf betreft, de zaak is deze, dat hij zich zoolang moeite heeft gegeven om al mijne goede eigenschappen na te bootsen, dat hij eindelijk inderdaad met zich zelven en zijnen meester in de war geraakt en den een voor den ander houdt. Ik ben dus verplicht geweest hem zijne vergissing eens aan het verstand te brengen." "Hoe zoo?" zeide Marie.
"Ik stapte op de takjes en zakte op eens naar beneden," legde Bob triomfantelijk uit. "Je mag wel gauw je kuil dicht maken," zei Nel, "voor er ongelukken gebeuren." "Ja," zei Dolf, die zich wel wat schuldig voelde. "Ik was dien overdekten kuil heelemaal vergeten." "Ziezoo," zei Door, "nu weer een nieuw spelletje. Dolf, jongen, je moet weer zoeken." Wat hadden allen een pret!
"Klaar zet jij je glas ook wat verder op, anders gebeurt 't weer." "Wil je nog een stuk, Dolf?" "Dank u." "Kom neem nog 'n pootje." "Dank u." "Ze moeten op in 't ouwe jaar." "Nee ik neem liever een stukje tong." "Heb ik niet gezegd, dat je gerust een had kunnen laten staan?" "'t Is morgen ook goed." "Vier minuten voor twaalf!" "Pa, kijk eens op uw horloge!" "Ik heb de klok straks gelijk gezet."
Toen duurde het wachten hem niet meer lang, tot Cecile binnenkwam. Zij trad glimlachend naar hem toe, waar hij oprees, drukkend zijne hand, zich verontschuldigend, dat de kinderen haar hadden opgehouden. Zij bracht ze altijd zelve naar bed, hare twee jongens, Dolf en Christie, en ze zeiden dan naast elkaâr, in hunne ledikanten naast elkander, hunne gebedjes op.
Toen de kindermeid de boodschap bracht, bromde hij: "Laat Dolf maar op zijn eentje gaan wandelen, ik heb nog geen' zin om op te staan." "Zóó," zei de kindermeid, "zoo, baasje, dacht jij, dat jij je eten en drinken hier voor niets kreeg? Je mag blij toe wezen, dat je niets moeilijkers hebt te doen, dan onzen Dolf gezelschap houden.
"Dikke heer, of niet, wij hebben het gewonnen. Maar kijk Dolf eens: die schiet warempel niet hard op. O, ik zie het al, Leni zwoegt onder haar nieuwe schoenen." "Als je van zwoegen onder iets wil praten, dan zou ik zeggen, dat jij zwoegt onder je kostelijk mooie tuinhoedje," lachte Nel. "Je ziet tenminste zoo rood als een kreeft."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek