Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Heen en weer loopend, met voeten die geen bodem meer voelden en 'n vinnige tinteling in de handen van 't koude water, keek Eleazar naar 't vak. Jan, die zich verveelde, zei dat-ie 'r vandoor ging. "Blijf-ie nog lang, zeg?" "Hei-je zoo'n haast?" "Nou ja wat mot 'k hier? Je vangt ommers niks"... "As je maar wácht". Hij stond haast te bedelen om 't gezelschap van 't kind. Alleen hield-ie 't niet uit.
Zij, opgewonden door z'n handdrukken, z'n opgeruimdheid, de blijdschap dat vader 't dee, dat-ie in 't gasthuis misschien heelemaal beter zou worden, stond 'm toe te droomen met 'r wonderlijke, zwarte oogen. Suikerpeer hielp, Mijntje hielp, Rebecca droeg de dekens. 't Eindje kaars wapperde van 't gerucht, wenkend en knikklend, dat 't vet in 'n plasje droop.
Leon, met de borst half-ontbloot, kwam bij Juda, hem nog eens toonend den steen, in achtkant geslepen, werk dat niet vlotte. Juda zei raad en een bevende lichting beaarzelde den diamant, hem begietend met groen op facetten en ribben dat-ie blonk als het lichtend oog van een kat, loerend met roode pupillen. Dan bij de zachte n
Ze zat met 'r elbogen op 't kozijn gestut dikke tranen vielen op 'r omslagdoekie. Voelend dat-ie 't z
"Nacht nacht," hakkelde hij 't duister toe. En versuft, doodsbleek, de deur bij Poddy openend, riep-ie door den kier, slap nog wetend dat-ie 'm niet zou kùnnen zièn: "Joozep!" "Ja?", vroeg de stem van 't dor mannetje aan de tafel. "...Ik mot uit blijf jij bij je vader tot 'k werom kom."
Ze lachen je uit!" Van Eeden natuurlijk ten einde raad, en het slot was dat hij mijn gekleede-jas zoolang aan kreeg. Nu ageerden wij in dien tijd nog tegen "het servetje" en als ik een spreker te pakken kon krijgen, dan stookte ik hem altijd op om niet mee te soupeeren. Maar 't gekke was, dat Van Eeden erg hield van lekker eten en na afloop had-ie zoo'n trek, dat-ie tòch wou gaan.
"En wat zei-die," vroeg Gerrit. "Wel, hij zei dat-ie niet hield van die aardigheden en zoo wat meer.... En dat ik zijn hoed ophad.... Hij was een beetje grof.... Nou ik heb 't ding dadelijk door een kruier aan zijn kantoor laten bezorgen met de boodschap, dat hier meneer z'n hoed vast was, dat meneer zelf straks wel kwam...." "Poeh!.... dat ouwe nijdasje!" lachte Hendrik nog.
Hij plonsde het hoofd in de kom met 't water dat-ie 'savonds meenam van tante, die 't héele huis most voorzien. Er was maar één kraan. Saartje spuwde terwijl spuugvlokjes naar Suikerpeer's onderkozijn. Spelend telde ze de witte schuimpropjes die onhoorbaar kwakten op 't hout. Spuwde je verder, dan z
De tanden had-ie in 't lippenvleesch gegrimd, om 't niet sentimenteel uit te gillen toen had-ie hokkend, hoog-van-stem gezegd dat-ie dacht, dat ze dat z'm geroepen had, n
"Dank je", zei ze, doodelijk-wit in de frischte van 't raamlicht en met 'r dunne, bleeke vingers trok ze 't gordijn op tot de franje om den stok wrong. "Ze beginne weer", zei ze toen, 't voorhoofd tegen de ruit gedrukt. "Met wat?" vroeg-ie zonder dat-ie 'r gezicht zag. 'r Vol-weeldrig zwart haar stond 'n oogenblik in den wijden adem-nimbus van 't glas.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek