Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
"'k Weet.... niet.... Paul.... 'k weet niet," klonk het hokkend, "ge bint wel.... goed.... ge bint wel.... moar.... moar.... " "Schrei niet, Anneke, schrei niet," sprak Paul gevoelig, terwijl hem mede iets vochtigs in de oogen kwam. "A'j zóó sprêkt, dan wor 'k zoo roar, zóó.... Moar, och Anneke, zeg mien wát oe schort?"
Maar toen ze opkeek, zag ze 't weer zijn oogen, zijn groote oogen, die over haar hoofd heen keken naar een hoek van de kamer. Angstig, hokkend van schrik draaide ze zich om, met éen ruk. "Waar kijk je naar?" vroeg ze rauw. "Hè, wat ben je nou opgewonden! Ik keek naar niks!... Je doe me schrikken." "Jij mij ook," zei ze, terwijl ze begon te huilen, zacht als een kind.
Omdat 't zoo stil was, zoo eenzaam, zoo vreemd, zoo drukkend, begon zij weer te spreken, hokkend van angst. "Ben je boos, Frans?" "Boos?... Och"... "Wat is 't hier stil." "Ja." "Vreeselek stil"... "Ja"... "Waarom zeg je niks?" Weer raakten de handen. "God... martel me niet." Nu liep ze voor hem. Naast elkaar gaan konden ze niet meer.
Het leek haar toe, of haar kind dit oogenblik de eerste stap tot een bloedigen dood ging doen. »Kom, moeder, flink wezen nu!" poogde Willem nog te troosten: »Wie weet of ik geen hoog nummer trek!" Maar in 't midden van die hokkend geuite woorden moest hij zich omkeeren, om zijn eigen ontroering te verbergen. Zij gingen met hun vieren de deur uit, naar het stadhuis.
De tanden had-ie in 't lippenvleesch gegrimd, om 't niet sentimenteel uit te gillen toen had-ie hokkend, hoog-van-stem gezegd dat-ie dacht, dat ze dat z'm geroepen had, n
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek