Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
"Ja," zei mevrouw d'Ablong langzaam, "dat dunkt me ook wel." Zij hield Elsje's hand vast en bekeek haar van het hoofd tot de voeten, zoodat het arme kind nog verlegener werd dan ze reeds was. "Zij ziet er ten minste gezond uit, dat is gelukkig. Maar....maar heeft ze niet nog een andere jurk om aan te trekken voor de reis, moeder?" Een andere jurk!
Ik wou dat u het maar wat minder waart. O, daar is Missy! Ik hoop dat dat nare wachten niet te lang zal behoeven te duren." Maar het wachten duurde wèl lang. Cécile was reeds een paar uur vast in slaap, mevrouw d'Ablong had de dienstboden naar bed gestuurd en Miss Piper en zijzelf begonnen hoe langer hoe ongeduldiger en ongeruster te worden, toen Frits eindelijk terug kwam.
"Kom eens hier, Elsje," riep mevrouw d'Ablong, zich omkeerend. Zij liep met grootmama voor de anderen uit. "Ik moet je eens goed aankijken en eens zien of je heusch heelemaal weer de oude bent geworden. Dat is een gesukkel geweest, he?" "Ik blijf bij Elsje," riep Liesje weer en Cécile en Frits liepen dus samen.
Ik had niets op je houding aan te merken, toen je bij dat tafeltje platen zat te kijken." Elsje glimlachte flauw. Zij had dien avond zoo erg lang gevonden en zoo verlangd om maar naar boven te gaan! Het was eenige dagen na dit gesprek dat grootmama en mevrouw d'Ablong een lang onderhoud hadden in de veranda. Frits, Cécile, Elsje en Liesje waren samen naar het bosch gegaan.
Mevrouw d'Ablong verloor geheel hare zelfbeheersching en snikte het uit, zichzelf de hevigste verwijten doende, dat zij niet eerder naar Elsje had omgezien. Frits en Miss Piper deden al wat zij konden om haar tot bedaren te brengen. De politie was van alles onderricht, verzekerde Frits en zou zeker het verloren schaap wel weer terug brengen zij moesten niet zoo gauw den moed verliezen.
Elsje was blij dat Cécile het veel te druk had met het leeren van haar rol om naar de dansles te komen kijken. "Ik zal mijne beste krachten aan de jonge dame wijden, mevrouw d'Ablong," zei de dansmeester met een sierlijke buiging. "U weet, ik heb groot succès gehad met uwe dochter, verbazend succès bepaald. Zoo iets lichts en elegants en zwevends, zoo uitermate bevallig...."
De dokter kwam 's middags en constateerde dat Elsje hevig de koorts had en veel kou had gevat op haar avontuurlijken tocht. Hij zou den volgenden ochtend weerkomen er was nu nog weinig van te zeggen of zij werkelijk ziek zou worden of niet. De oppasser bracht den mantel, keurig in een doos gepakt, aan de kruideniersvrouw terug met een eigenhandig geschreven briefje van mevrouw d'Ablong.
"Kom Cilly, ga nu liever heen." "O ja mama, met plezier," antwoordde Cécile spottend. Ze keerde zich om, om de kamer uit te gaan, toen ze zich weer scheen te bedenken en naar hare moeder terugliep. "Mama," zei ze zacht, terwijl ze mevrouw d'Ablong met hare donkere oogen smeekend aanzag, "zult u het u nu heusch niet te veel aantrekken?
"Dan mag ze ook wel afscheid nemen van mama en mij," zei Cécile, "want wij brengen je met het rijtuig naar den trein, zooals je weet en gaan dan verder." Elsje bleef verbaasd staan en keek mevrouw d'Ablong aan. "U en Cécile gaan toch nog niet weg, tante?" vroeg ze verwonderd. "Neen, wij gaan maar voor twee dagen uit logeeren," antwoordde mevrouw d'Ablong met een geheimzinnig lachje.
"Tante, tante, bent u erg boos?" riep Elsje, angstig naar mevrouw d'Ablong kijkend, die met Frits stond te fluisteren. "Neen kindje, neen," zei ze, veel te blij dat Elsje er weer was om haar te kunnen beknorren. "Wind je nu maar niet zoo op. Je bent ziek en je moet maar dadelijk naar bed. Frits zal naar den dokter gaan, die zal je wel gauw weer opknappen, hopen we.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek