United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Gods genade is voor sommigen zóó groot geweest, dat zij na zulk een leven niet als gebrokenen weêrkomen. Hun krachten waren toereikend; zij hebben de eenzaamheid, de armoede, de hopeloosheid verdragen. Zij hebben 't beetje goed gedaan, wat ze konden en niet gewanhoopt. Zulke mannen zijn er altijd geweest en zijn er nog. Ik zal ze begroeten als helden. Ik wil ze eeren, zoolang ik leef.
Hij zal terug komen ... zij het dan ook anders dan vroeger ... misschien met verwijt in de oogen, met leed om misleiding in zijn ziel. Of, als hij niet dadelijk tot me komt, en zijn weetlust grooter is dan zijn plichts-gevoel, zal hij na een poos weerkomen ... misschien geknakt, gebroken, en met het woord "vergeving" op de lippen. Maar weerkomen zal hij!
En kan jij daar dan bedaard bij blijven zitten en zeggen: ja, ja, zoo is 't, en niet opvliegen en je haren uittrekken en vloeken en grienen en beuken en stampen?! Huil jij nooit tot je oogkassen branden om je jeugdjaren die verloren gaan, die nooit weerkomen, nooit, nooit?! Is jou mond nooit droog en heet geschroeid van verlangen naar leven?.... Maar o! niet waar? dan komt sluiplangzaam, poeserig-zacht langs je schuiven je gemeene, beroerd-laffe houden van lekker eten en drinken en 'n zacht bed, dan komt je lafheid en houdt 't nuchter mombakkes van je verstand voor z'n apentronie en sust je zoetjes en vriendschappelijk, klopt je op je rug en zegt: "Mooi zoo! je bent 'n goeje jongen, iemand met gevoel, heel interessant, heel mooi!
Vasse was er zeker van, dat de leeuwin zou weerkomen, want varkensvleesch oefent op de verscheurende dieren een zoo groote aantrekkingskracht uit, dat ze er geen weerstand aan kunnen bieden. In de val werd den volgenden nacht een hyena gevonden, maar de nacht was buitendien onrustig, doordat de negers telkens beweerden, den leeuw te bespeuren.
"Koorts af!" zeide de Dokter, opstaande: "bedaarder ... meliora symptomata ... gerstewater drinken ... citroensap ... likkepot zenden ... morgen weerkomen...." "Zou 't mogelijk zijn!" riep Sander uit, verheugd toetredende: "bevindt zij zich inderdaad beter?" "Nog zwak," zeide de Dokter: "versterking ingeven. Recept schrijven!"
Moed, Walter; moed! Voort nu. Ja, voort! Zóó, het licht is al uitgeblazen. Voort! "Nacht vader. Zondag zeker weerkomen vader!" klinkt het nog eens aan moeders zij. En moeder Bertha.... Wat! wie.... wat is er? Eensklaps gaan haar matte oogleden open; ze tast met de hand voor zich uit. "Walter, Walter!" roept ze. Hoort ze de deur niet zachtjes sluiten?
Nou ... ik had haar ter-dege beet, blufte de dappere Petró, en toonde een blauwe plek aan de pols, waaruit ik zou besluiten dat Femke háár had beet gehad. Ze moet weêrkomen, riep Gertrude, ik zal 't haar verleeren! En ik, zei Mina. Zoo was ieder heldhaftig geworden, na den stryd. Dit gebeurt wel meer.
'Dat was goed van u, Johannes, zeide hij. 'Zal hij weerkomen? fluisterde Johannes. De Dood schudde het hoofd. 'Nooit. Wie hem eenmaal aandurft, ziet hem nooit weer. 'En Windekind? Zal ik nu Windekind weerzien? Lang keek de sombere man Johannes aan. Zijn blik was niet angstwekkend meer, maar zacht en ernstig, hij trok Johannes aan, als een groote diepte. 'Ik alleen kan u bij Windekind brengen.
En gij, jonker! die zijn bondgenoot zijt, gij zult met mij de corvée deelen om den dominé en den notaris aan tafel te amuseeren. Kom aan, Willibald! maak nu geene complimenten meer; een kort en goed afscheid, uw woord dat gij eens weerkomen zult, en dan.... uitgerukt eer de generaal het merkt, anders komt die u ook nog ophouden." "Maar freule! zoo te échappeeren...." "Dat neem ik op mij.
De verwachting, dat eens Robbers' "mystieke levensbegrijpen zijner jeugd weerkomen zal", dit levensbegrijpen, dat zich zóó schoon in De Vreemde Plant had geopenbaard en daarna uit zijn werk verdwenen was.... Want wie die de beschrijving van Luuk's gewaarwordingen en liefdevisioen op blz. 184 heeft gelezen, zou niet merken, dat het dat mystiek doorvoelen was, waarheen des auteurs geest weer schuchter streefde, of wie ontkennen, dat hij, toen hij zoo innig dat moment beeldde, waarop Luuk Helene's afscheidsbrief ontvangt, éven in een van de lagere ingangspoorten der mystiek stond: het sensitivisme?
Woord Van De Dag