United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hoe jammer, niet waar, dat zoo'n vrouw niet in haar jeugd door den bekenden: "dominee die terstond bemerkte dat er wat in zat" gekuischt was met latynsche verzen! Zonder maat, rym, spondaeen of mythologie, schreeuwden die plompe boterammen: Tast toe, m'n jongen! Je moet honger hebben! Zóó verstond Wouter de alexandrynen van Vrouw Claus.
Een ongerechtigheid, die bestreden moet. En waar Gods Woord de uitspraak tegen stelt, dat ge het goed niet aan zijn meester moogt onthouden! Het sterkst tast dit zeggen het niet betalen van schuld aan. Schuld is geld, waarover niet gij heer zijt, maar waarover een ander meester is. Het is van hem, niet van u.
Naar dien kant konden zij goed zien; naar voren was het donker; dáár was het dus zaak, voorzichtig te wezen. Waar de oogen niet voldoende waren, moesten de handen helpen om op den tast verder te komen. Winnetou sloop, als gewoonlijk, voorop. Eensklaps bleef hij stilstaan, en liet een half onderdrukt, verschrikt "Oef!" hooren.
De molenaar gaat naar binnen in zijne kamer, zet zich achter de tafel, waar de schotel met meelpap op staat, en hij tast met zijn lepel het eerst in de pap; daarop tast de moeder toe en Fieken, en 't laatst de beide dienstmeiden, want zóó was het toen gebruik, en koffie drinken was nog bij geen molenaar bekend.
Nu greep de Osage de rechterhand van den Engelschman, en fluisterde hem toe: "Mijn blanke broeder reike nu zijn andere hand aan hem die volgt, opdat de drie bleekgezichten een keten vormen achter mij, zoodat niemand zich tegen een boom kunne stooten." Terwijl hij met zijn uitgestrekte eene hand op den tast voorwaarts schreed, trok hij met de andere hand de blanken achter zich voort.
Ziet: Ook uit het kwade heerlijk scheppingsplan! ontstaat nog het goede. Naar dat goede, 't welk de oorlog ondanks zich zelven bewerkt, zoekt en tast men met gretige oogen en handen; en, hoe gering ook, het moet luide verkondigd, breed uitgemeten en grootsch genoemd worden. Zonder die som zou men z'n eigen vonnis vellen. Noodlottig zelfbedrog!
Zoo ge eenmaal gegrepen zijt, is er geen hoop meer. Aan 't werk dus, luiaard, geen rust! De wreede hand van den onverbiddelijksten arbeid tast naar u. Den kost te verdienen, een taak, een plicht te vervullen, dit wilt ge niet; te zijn als de anderen, verveelt u. Nu, ge zult anders zijn. De arbeid is wet; die hem afwijst uit verveling, zal hem tot straf krijgen.
Hij deed de deur open, en tegelijk meende hij iemand door het huis te hooren loopen. En dat was ook zoo; het was Granger in de huiskamer. Toen hij niets meer hoorde, begreep Geoffrey dat het de wind geweest moest zijn, en op den tast liep hij naar het bed, waar Beatrice doodstil lag. Een oogenblik kwam de ontzettende vrees bij hem op dat zij misschien werkelijk dood was.
Let eens op die wonderlijke hoeven der achterpooten, net voor ze grond raken, hoe ze naar voren zwaaien en op den tast het terrein verkend hebben, hoe ze zich schrap hebben gezet in zoo'n ondeelbaar oogenblik, dat het onzichtbaar blijft voor het oog voor den schok op steenen of vermolmd hout of veerend mos, of wat daar aan dien anderen kant ook ligt.
Satan kent niet de zaligheid van Azaf, die te midden der zwaarste beproevingen zingt: »Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!" Er moet dus wat achter zitten, wanneer Job zoo getrouw God dient, en dat is de zucht naar loon. Hiermede beleedigt Satan Job. Bovenal tast Satan echter Gods eere aan.
Woord Van De Dag