United States or Kazakhstan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Laat zij nooit onder mijne oogen komen, want ik ben wat poestig, ik mag geen onrecht zien, dat om de hagel niet; er zullen konkels zwaaien. Ik weet niet veel van die nieuwe snofjes en modes, noch hoe die duivelderage hiet, die de dames nu alweer opzetten; doch jij weet er ook niet veel van.
Er ging alleen een gerucht rond van een of andere »gemeene streek" of verregaande aanmatiging. Dat was voor de massa genoeg. Die vroeg niet naar een casus belli. Het feit alleen, dat er oorlog was, joeg ze al te hoop. Ze vond het heerlijk, in groepen rond te zwerven, stokken of riemen te zwaaien, en den vijand na te rennen. En toch was het komedie.
Terwijl de jonge reus oprees, kreeg hij een kleine zwarte gedaante in het oog, afstekende tegen den westelijken gloed die het bovengedeelte van den aarden wal, machtig rijzend boven het duin, nog verlichtte. De zwarte kleine ledematen zwaaiden met vreemde gebaren. Iets in dit zwaaien deed den jongen reus denken aan haast.
Van de landschappen, welke een diepen indruk op mijn geest maakten, overtrof er geen in grootschheid de maagdelijke wouden, die de hand des menschen ongerept had gelaten: hetzij die prachtvolle in Brazilië, zoo overrijk aan vormen, waar het Leven heerscht in al zijne kracht: hetzij die sombere in Vuurland, waar Dood en Verval den scepter zwaaien.
In eerbiedige stilte gehoorzaamden de twaalf mannen; en hun verbazing steeg nog meer, toen zij den vreemdeling zijn oorlogsbijl zagen zwaaien en een heldere bron zagen opspringen van de plaats op het grasveld waar zij neerkwam.
Hij kreeg blonde haren en bloeiende wangen, en als slangenoogen blonk zijn blik. De knaap werd flink en sterk, leerde pijlen snijden, bogen buigen, het schild hanteeren, speren slingeren, paarden temmen, en oefende zich in zwaarden zwaaien en in zwemmen. Eens, dat Oerman wederkeerde uit het woud, gaf deze hem zijn naam, en noemde hem zoon.
Maar verder moesten we nog door den nacht, die donker was zonder maneschijn. De bedienden hadden fakkels gemaakt van palmbladeren, die ze door zwaaien in gloed hielden. Na korten tijd hoorden we geluid in de verte, de trommels van de feestplaats, die we al spoedig door den glans van de vuren konden vinden. Een groep van mannen viel ons het eerst op.
En herhaaldelijk klonk het melodisch van zware mannenstemmen "Ora pro nobis" en "Ora-Orate pro nobis". Pallieter bad innig mee. Hij was vol licht en leven, 't Kraakte in hem van geestelijken wellust. Hij had willen vlaggen zwaaien en mede rollen in den wind. Het bidden was hem te stil en hij verhief zijn stem en zong mee zoo luid hij kon met de Priesters: "De profundis clamavi ad te Domine!"
Vithar's dan en Vali's kracht Erft het ledig goôngebied; Mothi's spieren, Magni's wil Zwaaien nu den moker zwaar, Hun bezit, sinds Donar viel. Vafthrudni-mal.
En wat is dat ster-achtige licht nu, daar zoo ver? Plotseling vlamt een purperen gloed over de plecht, de brug, tegen mast en schoorsteenen omhoog. Twee matrozen zwaaien fakkels rood Bengaalsch licht, een op het dek, de ander hoog op den schuins omhoogstrevenden tentbalk, op de uiterste hoogste spits van het schip.