Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Men vindt bij zijn krijgsmansdood het haren kleed onder zijn wapenrusting. Hij biecht iederen avond, eêr hij te bed gaat, zeggend, dat geen christen in zonde moest inslapen. Tijdens zijn gevangenschap te Londen pleegt hij de kerkhoven binnen te gaan, om er geknield den psalm de profundis op te zeggen.
Dit zeggende, hief hij een donderend de profundis clamavi aan, en ruimde hun maaltijd weg; terwijl de ridder hartelijk lachende, zich intusschen wapende, en zijn gastheer van tijd tot tijd met zijne stem ondersteunde, als zijn gelach het toeliet. "Wat voor duivelsmetten worden hier op dit uur gezongen?" riep een stem van buiten.
De veroordeelde onderging zijn straf in de gevangenis te Wandsworth en daarna in die te Reading, en het is in den allerlaatsten tijd van zijn verblijf hier, toen men hem toestond te schrijven wanneer en zoo lang als hij verkoos, dat "de Profundis" ontstaan is. De titel is niet van hem, maar van zijn literairen boedelredder, den Heer Robert Ross.
Merkwaardig lijkt mij Wilde's "Soul of Man under Socialism" zoo luidt de oorspronkelijke titel dezer causerie vooral als voorganger en tegenhanger der merkwaardigste beschouwingen in zijn "de Profundis." The Soul of Man under Socialism: eene toekomstig-gedachte verwezenlijking der menschelijke persoonlijkheid bij wege van vreugde.
De waarheid was echter, dat toentertijd Rodolphe in allen ernst geloofde met alle dingen van jeugd en liefde afgerekend te hebben; hij zong overmoedig het De profundis over zijn hart, dat hij dood waande, terwijl het slechts sliep en gereed was ieder oogenblik te ontwaken, toegankelijker dan ooit voor vreugde en ontvankelijker dan ooit voor die zoete smarten, waarop hij niet meer hoopte en die hem nu wanhopig maakten.
De Profundis: de voorshands mogelijke verwezenlijking dierzelfde persoonlijkheid bij wege van smart. Wanneer den schrijver na zijn gevangenschap langer en gelukkiger jaren bestemd waren geweest, zoû hij mogelijk in een derde geschrift de synthese dezer beide hebben gegeven? Het zoû een buitengemeen boek hebben kunnen worden. "De toekomst is wat kunstenaars zijn," zegt hij.
Zij mengt zich dan met de zachte melancholie, de matte teerheid, die de erotiek der vijftiende eeuw in de oude vormen tot iets nieuws maakt. Het droge hart smelt in een snik. Er klinkt een geluid, dat in de aardsche liefde nog niet was gehoord: de profundis.
Jacques liep steeds alleen: zijn hart bloedde onder de doornen van een herinnering, die het orkest, dat op dit oogenblik een contradans speelde, die den kunstenaar droef als een De Profundis in de ooren klonk, nog levendiger maakte. Midden in zijn droomerijen zag hij Marie, die van uit een hoekje naar hem keek en in een luiden lach uitbarstte, toen zij zijn doodgraversgezicht zag.
En herhaaldelijk klonk het melodisch van zware mannenstemmen "Ora pro nobis" en "Ora-Orate pro nobis". Pallieter bad innig mee. Hij was vol licht en leven, 't Kraakte in hem van geestelijken wellust. Hij had willen vlaggen zwaaien en mede rollen in den wind. Het bidden was hem te stil en hij verhief zijn stem en zong mee zoo luid hij kon met de Priesters: "De profundis clamavi ad te Domine!"
Zoo viel een zuiver psychische crisis samen met een geruchtmakende veroordeeling om kwalijk bewezen beschuldigingen, en na zijn gevangenschap oneindige geestelijke verarming met maatschappelijken ondergang. "De Profundis" is geschreven in de gevangenis, toen ophanden vrijheid zijn betrekkelijke ongemoeidheid tot nieuwe levenshoop prikkelde. Er is geen eenheid van gedachte in.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek