Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Hij blijft wel slapen. En 't is ook een goede kennis van u, juffrouw Stjärnhök. 't Is Gösta Berling." Anna rilt. "Want dit moet ik u zeggen," gaat Sintram voort, "wie zijn geliefde verlaat, verkoopt hem aan den duivel. Op die manier ben ik ook in zijn klauwen gekomen. Men meent natuurlijk goed te doen. Zelfverloochening is goed en liefhebben is uit den booze."
En hij riep Gösta Berling. "Ga naar de vrouwen, Gösta. Misschien verschijnt hij haar ook. Ze zijn daar niet zoo aan gewoon als ik. Ze konden wel eens bang worden. Maar pas op, Gösta, want hij haat je en misschien heeft hij nog wat macht over je om die onvervulde belofte." Later hoorde men dat Löwenborg gelijk had gehad, dat Sintram in dien feestnacht gestorven was.
Maar in al dien tijd kon ik niet begrijpen, dat ze mijn moeder was. Ik wist alleen, dat mijn moeder dood was. "Bij haar vertrek, Gösta Berling, stond ik naast haar op de stoep, en de wagen was voor, en toen zeide zij tot mij: ""Een dag en een nacht ben ik hier geweest, zonder dat je mij als je moeder hebt willen erkennen.
Het mooie, jonge meisje, met het dikke, zwarte haar en de roode wangen, is al acht dagen lang weg. Het meisje met de bezems, dat Gösta Berling tot zijn bruid wilde maken, is in de groote bosschen verdwaald. In acht dagen heeft niemand haar gezien. Toen gingen menschen uit Nygaard uit om haar te zoeken, en alle menschen, die hen zagen voorbij komen, gingen mee om te zoeken.
"Ik ben geen zelfmoordenaar. Ik ben een ter dood veroordeelde. Maak mij den strijd niet te zwaar. Ik kan niet leven. Mijn lichaam heerscht over mijn ziel; daarom moet ik dien vrij laten en haar naar God laten gaan." "Zoo? Geloof je dan, dat ze bij God komt?" "Vaarwel, Majoorske Samzelius.... ik dank u." "Vaarwel, Gösta Berling."
En dan had zij immers dien dommen graaf Henrik kunnen trouwen! Maar nu zou hij haar slaaf zijn tot zijn dood. Haar hond en haar slaaf, zooals Kaptein Kristiaan zei, en anders niet. Hij zat daar bij de deur, Gösta Berling, met gevouwen handen, en hield een soort van eeredienst.
Nu hebben we niets gedaan wat niet voor kavaliers paste en dus heeft hij 't verloren." "Maar als je daaraan gelooft, weet je toch wel, dat we heel wat gedaan hebben, dat niet voor kavaliers paste. Ten eerste hielpen we de Majoorske niet, ten tweede begonnen we te werken, ten derde was 't niet heelemaal in orde, dat Gösta Berling zich niet van kant maakte, toen hij het beloofd had."
Borg en Ekeby liggen beide aan het lange Löfvenmeer, maar elk aan een anderen kant. Borg ligt in Svartsjö en Ekeby in Bro. Als het meer toegevroren is, moet men een paar mijl rijden, om van Ekeby naar Borg te komen. De arme Gösta Berling werd voor dit feest uitgerust door de oude heeren, alsof hij een koningszoon was en de eer van zijn rijk moest ophouden.
"Wil de gravin niet met mij dansen?" vraagt hij, terwijl het bloed hem naar de wangen stijgt. "Met u evenmin als met een van de andere kavaliers," antwoordt zij. "Zijn wij zulk een eer niet waard?" "Dat is geen eer, mijnheer Berling. Maar ik heb er geen pleizier in met menschen te dansen, die den plicht der dankbaarheid vergeten." Gösta heeft zich al op zijn hiel omgedraaid.
Was niet vreugde en vroolijkheid je dagelijksch brood? Laat die man, die 't ongeluk van mijn leven was, mij toch niet uit mijn huis jagen, kavaliers! Laat mij geen bedelares langs den weg worden." Gösta Berling buigt zich neer tot een mooi, donker meisje, dat aan de groote tafel heeft gezeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek