Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
De berenham zou weer op tafel komen, en de jongeren zouden onder vreemden moeten gaan. De moeder liefkoosde haar zoon, en gaf hem den troost van haar onveranderlijke liefde. Maar in hun midden zat Gösta Berling, en de onoverwinlijke maakte duizend plannen. "Hoor," riep hij uit, "nog is 't geen tijd van klagen! 't Is de dominé's-vrouw van Svartsjö, die dit tot stand heeft gebracht.
Zoodra zij bij de dansenden terugkomen, gaat de jonge gravin regelrecht naar Gösta Berling toe. "Ik moet u de groete van de Majoorske doen, Mijnheer Berling," zegt zij. "Zij verwacht, dat u haar uit de gevangenis helpen zult." "Dan zal zij lang moeten wachten, mevrouw de gravin." "Och, help haar toch, mijnheer Berling." Gösta ziet somber voor zich. "Neen," zegt hij; "waarom zou ik haar helpen?
"Neen," zei de graaf, "daarmee is 't niet uit. Ik ben aansprakelijk voor de handelingen van mijn vrouw. Nu vraag ik waarom Gösta Berling zich niet tot mij wendde om voldoening, toen mijn vrouw hem beleedigd had." Beerencreutz glimlachte. "Ik vraag," herhaalde de graaf. "Men vraagt den vos geen permissie om hem te villen," antwoordde de overste. De graaf legde de hand op de smalle borst.
Met die woorden reed Gösta Berling Berga binnen; maar de wolven vervolgden hen tot vlak bij de stoep. Hij moest ze met de zweep van zich afhouden. "Anna," zeide hij, toen zij bij de stoep stil hielden. "God wilde het niet. Houd je nu goed; als je de vrouw bent, waar ik je voor houd, houd je dan goed." In 't huis hoorde men de bellen van de slee en kwam naar buiten.
Onze lieve Heer weet, hoe weinig leven er in me is! "Heb je gehoord dat ik eens de mooie Margaretha Celsing was? Dat is lang geleden; maar nog kan ik mijn oogen rood schreien over haar! Waarom moest Margaretha Celsing sterven en Margaretha Samzelius leven waarom moet de Majoorske van Ekeby leven? Kun jij me dat zeggen, Gösta Berling? "Weet je hoe Margaretha Celsing was?
In die dagen woonde een jonge graaf Dohna op Borg; hij was pas getrouwd en had een jonge, schoone vrouw. 't Zou vroolijk toegaan op het oude grafelijke goed. Ook naar Ekeby was een uitnoodiging gezonden; maar het bleek, dat van allen, die er dit jaar 't Kerstfeest vierden, Gösta Berling, "de dichter," zooals ze hem noemden, de eenige was, die lust had er heen te gaan.
Maar de kavaliers waren tot groote macht en heerlijkheid gekomen. De Kerstweek stond voor de deur met haar feesten en genoegens. Hun harten waren vol vreugd en wat smart ook Gösta Berling drukken mocht, hij spreidde die niet op 't gelaat of op de lippen ten toon. G
En blij, dat ze iemand gevonden had, wien ze troosten kon, ging zij de kamer weer binnen. "Ik geloof," zei ze, "dat Gösta Berling hier in 't bosch rondzwerft en er over denkt zich van kant te maken. Hij moet dus gauw gezocht en daarin verhinderd worden. Juffrouw Anna Lize en ik hebben gemeend hem nu en dan te zien; maar dan verdween hij weer.
Stel u voor een hardnekkigen Oostenwind, die de kou in de kamer zweept, een kou, waartegen geen vuur helpt. Stel u voor een enkele vetkaars, die onafgebroken gesnoten moet worden. Stel u voor, een eentonig psalmgezang, uit de keuken weerklinkend. Welnu! en dan hoort ge bellen klinken, en vlugge voeten stampen de sneeuw van zich af op de stoep, en dan komt Gösta Berling de kamer in.
"Maar Henrik! jij moest mij toch beschermen!" Gösta Berling werd nu uit zijn overpeinzingen wakker, nu het te laat was. Hij wist niet wat hij doen moest. Hij meende het zoo goed met haar. Maar hij durfde geen partij te kiezen tusschen man en vrouw. "Waar is Gösta Berling?" vroeg de graaf. "Hier," antwoordde Gösta. En hij deed een erbarmelijke poging over alles heen te schertsen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek