Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
"Ja, dat is waar. Waarom heb je niet gescheld?" vraagt het meisje. "Ik hoorde u spelen en toen vergat ik verder te gaan." "Allemaal gekheid, juffrouw, u moet het niet gelooven," bromt Jakob. "Ben jij dan zelf zoo'n leugenaar, dat je niemand anders gelooft?" bijt de knaap hem toe, en tot Albertine gewend vervolgt hij : "'k Heb u de waarheid gezegd, juffrouw.
Topsy roemde altijd op hare zonden en misdrijven, en hield deze blijkbaar voor iets, dat haar eene bijzondere onderscheiding verleende. "Gij negers," zeide zij wel eens tot hare toehoorders, "weet gij wel dat gij allen zondaars zijt? Ja, dat zijt gij, allemaal, een voor een.
"Dat ziet er te lekker uit om op te eten," zei hij glimlachend, toen Jo het deksel van het schaaltje nam en den blanc manger vertoonde, omgeven door een krans van groene blaadjes en de vuurroode bloemen van Amy's lievelings-geranium. "Het is niet veel bijzonders, maar ze waren allemaal even vriendschappelijk gestemd en wilden dat ook graag toonen.
Wonder was 't niet.... Maar zoo met fixeeren en naloopen was hij niet verder gekomen.... Toen had hij eens goed geïnformeerd naar de familie, die hij trouwens al kende van naam.... Nou, dat was allemaal best in orde natuurlijk..., er zat zelfs nog al heel wat geld, had hij dadelijk gehoord..., en toen had hij zich laten voorstellen aan haar broer, Jan, den advocaat een heel geschikten vent, ze zouden hem straks wel ontmoeten, hij kwam geregeld op de soos 's avonds.
Geen van alle had ooit iets van het paleis gehoord en nog minder er iets van gezien. Toen werd het oude vrouwtje boos. "Wat!" riep ze; "jullie, die zoo hoog en zoo ver vliegt, weet dat niet? Gebruik je dan je oogen niet? Maar ben jullie er wel allemaal? Ik zie den vogel Phoenix niet!" Neen, de vogel Phoenix was den vorigen avond niet thuis gekomen en nog niet terug.
'k Zeg: "da' kan 'k op geen tachetig, negetig, honderd gulde na zegge." "Nou" zeit hij "weet je wat, dan late we die afrekening maar zoo zitte, jij krijgt nog 'n broek en één honderd gulde ..." "Maar nou komt die steek, die 'k laat valle. "Dat mos vlug in ze werk gaan, angezien 't rijtuig voor de deur sting te wachte om mijn te vervoere. Dit geschiedde allemaal in de vreemde tale.
Brooke kon ook al niet begrijpen, waarom je moeder zoo aardig voor hem was, en hem met mij meevroeg, en hem op haar lieve, vriendelijke manier behandelde. Hij vond haar absoluut volmaakt, geloof ik, en was in geen dagen over jullie allemaal uitgepraat. Je had hem eens moeten hooren! Wanneer ooit mijn wenschen uitkomen, zul j' eens zien, wat ik voor Brooke doen zal."
Maar Sophie zag er heel dom uit en sprak geen enkel woord. «Je ziet er zoo boos uit,» zei Ida, «en toch hebben ze allemaal met je gedanst.»
Ik durfde hem nooit alleen aan het stuurrad te laten als we voor den wind liepen in een zware zee; en vol-en-bij en scherp-bij-de-wind waren onoplosbare mysteriën. Hij kon je het verschil niet vertellen tusschen een schoot en een talie, hij kon het gewoon niet. Fokkeklauwval en kluiverval, het was allemaal hetzelfde voor hem.
"En Gerrit heeft toch een goede betrekking; en we zijn ook zoo jong niet meer...." "Neen.... wat dát allemaal aanbelangt;.... ik en moeder hebben ook onze toestemming gegeven. Ja, dus den vijftienden van de volgende maand?" "Ja, vader." "Kijk, kind," zei moeder; "Ik weet wel wat vader zoo drukt, en als ik de ronde waarheid zal zeggen: mij niet minder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek