Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 juni 2025


Langzaam veel wit man afgeloopen. Een schipper hij niet dood. Vijf, zes wit man niet dood. Schipper hij schreeuw. Een paar wit man hij vechten. Een paar wit man hij laat neer boot. Dan allemaal samen overboord gaan zij. Schipper hij laat wit vrouw neer. Vader van mij die tijd hij sterk. Hij gooi 'm een speer. Dat speer hij gaat in eene kant dat wit vrouw. Hij niet blijf.

Allemaal zullen ze weten, wat een slimme kerel hij was; hij zal 't zelf aan den dag brengen en zijn vroegere makkers en leermeester geen schande aandoen. En denk es hoe jong hij nog is. Wat een onderscheiding, Charley, om op dien leeftijd al 't land uit gestuurd te worden!« »Ja, 't is 'n eer, dâ's waarzei Charley een beetje getroost.

Bovendien hoort tot ieders uitrusting een kleine ransel om op den rug te dragen; die bevat genoeg om verscheiden weken van huis te kunnen blijven zonder in eenig opzicht gebrek te behoeven lijden." "Wat zit daar dan allemaal in?" "Te veel om op te noemen!

»Als alles goed gaat," zeide zijn moeder zuchtend. »Natuurlijk, als de hemel instort, dan zijn we allemaal dood," lachte Jack. Doch deze onverschillige lach was nog pijnlijker dan de geprikkelde toon van den jongen Jansen. Die geprikkelde toon was trouwens te verklaren.

Kom Eve, dat is allemaal gekheid! mopperde hij vriendelijk. Wat wil je nu, dat ik daaraan doe. Het zijn ziekelijke gedachten van je ... Neen, neen, het zijn geen ziekelijke gedachten. Het zijn geen gedachten. Het is iets ... iets anders ... het is iets wat om me is en in me komt ... buiten mijn wil ... Maar kind, je praat nonsens ... ....En als ik er over nadenk, dan gaat het voor een poosje weg.

"'k Ben te veel in de war geweetht, meneer," zeide meneer Skinner. "Alth je witht, wat wij doorgethtaan hebbe ik en m'n vrouw. We withte niet wat er van te denke, meneer. Doordat die kippe tho groeiden, en de oorwurme, en het kanarie-kruid..." "Ja, ja, dat heb je nou allemaal al verteld," zeide Redwood. "Maar wat moeten we aanvangen, Bensington?" "Wát moeten wij aanvange?" vroeg meneer Skinner.

Op de open plek in de bossen, zie ik een hele hoop van mensen die ik ken. De vrouwen en kinderen waren allemaal los, maar de mannen vastgemaakt, net zoals mijn ou vader.

"O! Bernard," zei ze glimlachend, "als je wist hoe dat kind van den winter...." "Sst, sst! stil toch ma," viel Lucie haar blij-blozend in de rede, "ik moet 'm dat nog allemaal vertellen...." Maar Bernard moest nu naar zijn oom en tante, 't Was al laat genoeg! Maar hij zou heel gauw terugkomen.

Daar zyn die brave Weduwen; wel, ik ben er als broer in huis; daar is Dominé Smit en zyn Vrouw, op de handen zouden zy my dragen; en wat doe ik toch, dan 't geen myn pligt is, en dat ik altoos wel te vreên ben? want vrees God en doe wel, zo veel gy maar kunt, dat is het allemaal. Wat zegt gy, Dominé? Maar hoe doen nu de klagers?

"Nu hebje ze allemaal gezien," riep papa, de kleinste van den arm der minne nemende en op zijn schouder zettende; waarop het kind allerliefst schaterde van lachen en met de bloote beentjes spartelde en trappelde, dat het een lust was om aan te zien.

Woord Van De Dag

schapenhoedster

Anderen Op Zoek