United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μα γιατί σε κλέβω, βρε αδερφέ· ψέμματα είνε πως σε δάνεισα; — Με δάνεισες; το ξέρω πως με δάνεισες· με δάνεισες ναι! — Δεν είχαμε συμφωνία να μου τα δώκης στα έβγα του χρόνου; — Ναι, στα έβγα του χρόνου· το θυμάμαι. — Και πέρασαν δυο χρόνια· ή όχι; — Ναι, πέρασαν δεν τ' αρνιέμαι. Μα ό,τι κάνεις δεν το κάνεις από λόγου σου. Μπορούσες να περιμένης ακόμα.

Δεν αστειεύομαι καθόλου! Ονομάζομαι Μεχμέτ ο Γος. Έκανα Σουλτάνος πολλά χρόνια· είχα εκθρονίσει τον αδερφό μου· ο ανεψιός μου μ' εκθρόνισε, κόψανε τον λαιμό των βεζύρηδών μου· αποτελειώνω τις μέρες της ζωής μου μέσα στο παλιό Σαράι. Ο ανεψιός μου, ο μέγας σουλτάνος Μαχμούτ, μου επιτρέπει να ταξιδεύω κάποτε για την υγεία μου· κ' έτσι ήρθα να περάσω τα καρναβάλια στη Βενετία.

«Εδώ εις το καντόνιον Βαλαί δεν είναι και τόσον άσχημα, έλεγεν ο θείος· «και έχομεν και αιγάγρους, που δεν εκλείπουν γρήγορα, όπως τα πλατώνια· εδώ είναι πολύ καλύτερα τώρα από τα παλαιότερα χρόνια· όσα καλά κι' αν διηγούνται για να τιμήσουν της παληές ημέρας, οι δικές μας είναι καλύτερες· ο σάκκος είναι ανοικτός, φυσάει αεράκι μέσα 'στην κλεισμένη γύρω-γύρω κοιλάδα μας.

Μα αν δεν πειστεί στα λόγια μου κι' αψήφιστα σ' ακούσει, ας λογαριάσει κι' ας σκεφτεί πως, δυνατός κι' αν είναι, δεν έχει να μ' αντισταθεί σαν πιάσω αστροπελέκι και του ρηχτώ, τι εγώ θαρρώ πολύ είμαι ανότερός του 165 και πριν στα χρόνια· ωστόσο αφτός σαν ίσος μου να βγαίνει λες δε δειλιάζει, εμένανε που με φοβάνται κι' άλλοι

Αν και είναι έως τώρα πολλά βεβαίως έτη που εξακολουθώ αυτήν την τέχνην· διότι και όλα ομού τα χρόνια της ηλικίας μου είναι πολλά· και δεν είναι κανείς από όλους σας, του οποίου να μη είμαι πατήρ κατά τα χρόνια· ώστε θα είναι παρά πολύ ευχάριστον εις εμέ, εάν θέλετε τίποτε, δι' όλα όσα επιθυμείτε να ομιλήσωμεν εμπρός εις όλους όσοι είναι μέσα.

Μα και γλήγορα κατόπι πρέπει να ξανακατέβηκαν, αν και δεν αναφέρνεται κατέβασμά τους κάμποσα χρόνια· ειδεμή δύσκολα ξηγιέται το μεγάλο τείχισμα που έχτισε ο Αναστάσιος στα 512, καθώς σε λίγο θα δούμε. Είχε ο Αναστάσιος κ' ένα δυο άλλους αγώνες κατά τα μεσηβρινά, εξόν από τα Ισαυρικά και τα Περσικά. Πρώτο, τους Μπεντουίνους , που φοβέριζαν τότες τη Συρία και την Παλαιστίνη.

Ο Παβλής την αγαπούσε χρόνια και χρόνια· δεν τολμούσε να τη ζητήση, γιατί είτανε φτωχός και δεν ήθελαν οι γονιοί της. Σε μας είναι, βλέπεις, πάντα οι ίδιες ιστορίες. Όταν έμαθε πως παντρέβεται, δεν ξαναφάνηκε πια στο σπίτι. Ο δύστυχος, μοναχός του πονούσε και δέρνουνταν, και κανενός δεν έδειχνε το βάσανό του.

Ήρθαν και μαύρα χρόνια· Κ' έπρεπε τώρα ο κυνηγόςτα ξένα να γυρέψη Ψωμί για τη γυναίκα του, ψωμί για το παιδί του. Κρεμάει στον τοίχο τ' άρματα και φεύγει, πάειτα ξένα. Μια Κυριακή και μια γιορτή στολίζετ' η Νεράιδα Να πάη κι' αυτήτην εκκλησιά, να βγη καιτο σεργιάνι Κ' εκεί που βγάζει τα χρυσά 'πώνα σεντούκι απ' άλλο Ξανοίγει το μαντήλι της και κάμει πώς το δένει.

Λοιπόν, ως καθώς σου λέγω, ευθύς οπού εγεύθηκε την αψιθιάντην ρό- γαν του βυζιού μου, και είδε την πίκραν, — ω! πώς εθύμωσε το ανοητάκι μου, και τα έβαλε με το βυζί μου. — Κ' εκεί, δος του ο περιστεριώνας κούνημα! Δεν είχα χρείαν να μου ειπή κανείς να το ξεκόψω από τον τοί- χον. Και από τότε επέρασαν ένδεκα χρόνια· διότι έστεκετα πόδια της τότε. Ναι, μα τον Σταυρόν!