United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σαν ξεκινούσα νάρθω εδώ, πολλές φορές μου τόπε ο γερο-ακοντιστής Λυκάς μες στ' όμορφό μας σπίτι· μες στο ζεμένο μούλεγε αμάξι να καθήσω κι' έτσι στης μάχης την καρδιά να τρέχω με τους πρώτους. 200 Μα εγώ δεν άκουγα, και να! σα σκύλος μετανιώνω. Τα ζα λυπόμουν πούμαθαν να μου καλοχορταίνουν, μήπως τους λείψει εδώ ταγή μέσα σε τόσον ασκέρι.
Η κίνησις εδώ ήτο τόσον ζωηρά και τόσος ο θόρυβος, ώστε τα έχασεν εντελώς ο Μανώλης, ούτινος αι γεωγραφικαί γνώσεις ήσαν τόσον περιωρισμέναι, ώστε δεν εγνώριζε πολλά μέρη του χωριού και μεταξύ αυτών το Τσαρσί, αλλ' είχε μίαν αόριστον ιδέαν ότι εκεί ήσαν τα θαυμάσια του αγνώστου πολιτισμού, τον οποίον περιελάμβανε μία άλλη ιδέα, ακόμη περισσότερον αόριστος και περισσότερον θαυμασία, η «χώρα». Τόσον δε ήτο παρασκευασμένος υπό της φαντασίας του να ίδη καταπληκτικά πράγματα, ώστε όλα του εφαίνοντο μεγάλα και θαυμάσια· και οι εκατόν ή το πολύ διακόσιοι άνθρωποι, οίτινες εκινούντο εις τον χώρον εκείνον, του έκαμαν εντύπωσιν χιλιάδων.
Τούτο όμως ήτο τόσον ασύμφορον την επιούσαν καταστολής επαναστάσεως και την παραμονήν ίσως εκρήξεως άλλης, ώστε οι προϊστάμενοι αυτού εθεώρησαν πρέπον να γράψωσιν εις Νεάπολιν ζητούντες την μετατροπήν εις δεσμά της θανατικής ποινής.
Εκεί υποκάτω εις τας φιλύρας ευρίσκετο μία συντροφιά διά να πιη καφέ. Επειδή δεν μου άρεσε τόσον πολύ, έμεινα μακράν με μίαν πρόφασιν. Ένα παλλικάρι εβγήκε από μίαν γειτονικήν οικίαν και ησχολείτο να διορθώση κάτι τι εις το άροτρον, το οποίον νεωστί είχα σχεδιάσει.
Ο Θεόδωρος εσκέπτετο ότι δεν έπρεπε να είνε ευχαριστημένος παρά του αυθέντου του, διότι ενώ αυτός τον υπηρέτει τόσον πιστώς, και εμπιστευτικάς παραγγελίας ελάμβανε πολλάκις παρ' αυτού, άς επιτυχώς εξετέλει, εκείνος τον απέκλειε, και δεν τον άφηνε να ίδη τα συμβαίνοντα, έστω και χάριν τέρψεως.
Κάθηται, εγείρεται, κρατεί βιβλίον χωρίς ν' αναγινώσκη, πηγαινοέρχεται, γελά και κλαίει. Είχεν αποφασίσει την υπερτάτην θυσίαν και είνε εκτός εαυτής. Διότι το βήμα το οποίον απεφάσισε, δεν είνε εις θέσιν να είπη αν τη προξενή αγαλλίασιν ή φρίκην! τόσον τα δύο ταύτα αισθήματα συγχέονται. Ο σύζυγος απουσιάζει δι' υποθέσεις του και είνε εντελώς ελευθέρα.
ΕΡΜ. Θα γείνης αφορμή να φάω ξύλο• περί τούτου είμαι βέβαιος, αλλά τι να κάμω; Όταν ένας φίλος με παρακαλή τόσον επιμόνως, μπορώ ν' αποφύγω; Αλλά να ίδης όλα τα καθέκαστα ακριβώς είνε αδύνατον, Χάρων• διότι αυτό θ' απαιτούσε χρονοτριβήν πολλών ετών και εγώ έπειτα θα κηρυχθώ λιποτάκτης.
Το δε άλλο μέρος το οποίον γίνεται με άγκιστρα και με καμάκια διά πληγώσεως και είναι διάφορον από εκείνο, είναι ανάγκη να το ονομάσωμεν με μίαν λέξιν πληγωτικόν. Ή τι άλλο καλλίτερον όνομα ημπορεί να δώση κανείς εις αυτό, καλέ Θεαίτητε; Θεαίτητος. Ας μη μας μέλη τόσον πολύ διά το όνομα, διότι και αυτό είναι αρκετόν. Ξένος.
Εφόρει πενιχρότατα ενδύματα. Εκ των χειρίδων του εξήρχοντο δύο σκελετώδεις βραχίονες, αι χείρες του δε ήσαν τόσον ρικναί και κατάξηροι και μαύραι, ώστε εφαίνετο έχουσαι συγγένειάν τινα με τα σκληρά μέταλλα, τον σίδηρον και τον χαλκόν. Ήτο ίσως Αιγύπτιος, εξ εκείνων οίτινες μόνοι κατειργάζοντο κατά τον χρόνον εκείνον εν τη Ανατολή τα ειρημένα μέταλλα.
Είπον ήδη ολίγα περί της παραβολής ταύτης, αλλά θα μοι συγχωρηθή να προσθέσω ενταύθα ότι, ουδέποτε βεβαίως εν τη ανθρωπίνη γλώσση τοσούτος και τοιούτος θησαυρός, ή μάλλον κόσμος ολόκληρος αγάπης, σοφίας και τρυφερότητος συνεπτύχθη εις τόσον ολίγας αθανάτους λέξεις. Εκάστη γραμμή, εκάστη απόχρωσις της εικόνος είνε έμπλεως υπερφυούς καλλονής.
Λέξη Της Ημέρας