Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 6 Ιουνίου 2025
Απέστειλε λοιπόν τον Μούρτον και τον Βλαχογηωργάκην, εκ των ανδρειοτέρων και πιστοτέρων αυτού συναγωνιστών, τον μεν εις Ακαρνανίαν, τον δε εις Λευκάδα, αυτός δε μόνος επορεύθη εις τα Μετέωρα της Θεσσαλίας, ένθα εύρεν άσυλον παρά τινι των εκεί Ηγουμένων.
Τον Φραόρτην διεδέχθη ο Κυαξάρης, υιός του Φραόρτου και εγγονός του Δηιόκου, όστις, ως λέγουσιν, εφάνη πολεμικώτερος των προγόνων του. Αυτός πρώτος διήρεσε τα ασιατικά στρατεύματα εις διάφορα σώματα, χωρίσας τους λογχοφόρους από τους τοξότας και τους ιππείς, οίτινες πρότερον ήσαν όλοι αναμεμιγμένοι.
Έρριχναν το λιθάρι μαζί τους, λαλούσαν τη φλογέρα, σαλάχαγαν τα γιδοπρόβατα « χάι!.... χάι!....ααααααααααα Από κει κατέβαιναν στους κάμπους με τους ζευγάδες· έπειτα πήδαγαν στις αργατιές, στο θερό και στον τρύγο· έπαιρναν κ' έδιναν σκοπούς στις λυγερές και στα παλληκάρια.
Το περικλείουσιν έπειτα εντός στήλης κρυσταλλίνης την οποίαν κοιλαίνουσιν· η τοιαύτη δε ύλη είναι άφθονος εις αυτούς και ευκόλως ορύσσεται· υπάρχων δε εν μέση τη στήλη ο νεκρός διαφαίνεται χωρίς να αποφέρη ουδεμίαν κακήν οσμήν ούτε άλλο αηδές, και φαίνονται όλα τα μέλη αυτού απαράλλακτα ως ήσαν.
Η πολυτελεστέρα όλων των οδών είχεν αληθώς αυξήσει εκταθείσα από την εποχήν, που ήτο εδώ παιδί ο Ρούντυ· του εφάνη 'σάν να είχε γίνει από όλα τα κομψά σπιτάκια, που είχε ο παππούς του λεπτουργήσει και με τα οποία ήτο γεμάτη η σκευοθήκη, του σπιτιού· 'σάν να είχαν αυτά παραταχθή και 'σάν να ελάβον δυνάμεις και να αύξησαν, όπως και η παλαιές, η παμπάλαιες καστανιές.
Λίγαις στιγμαίς ακόμα Και σβυόνται τ' άστρα σου για με. Για με θα σκοτειδιάση Τώμορφο γλυκοχάραμμα. Θα μου κλειστή το στόμα Που εκελαδούσε στα βουνά, στη ρεμματιά, στη βρύση, Θα μαραθούν τα πεύκα μου. Αραχνιασμέν' η λύρα Που μούταν αδερφοποιτή κι' οπού με εμέ στη φτέρη Αγκαλιασμένη επλάγιαζε, τώρα θα μείνη στείρα Και 'ς τάψυχο κουφάρι της θα να βογγάη τ' αγέρι.»
Και μη θέλοντας να τους κακοκαρδίση ο Κωσταντίνος, θαρρώντας και πως ο Άρειος πριν αποθάνη είχε παραδεχτή την ορθοδοξία, δεν τον προσκαλούσε πίσω τον Αθανάσιο. Ως τόσο μήτε αυτό δεν τους έσωνε τους ραδιούργους της Αλεξάντρειας, παρά πολεμούσανε να ρίξουν κάτω της Νίκαιας τα δόγματα, και νανεβάσουν τα δικά τους, μόνο που απέθανε άξαφνα ο Κωσταντίνος.
Όσω βαστά η ζωή της, και τα μάτια της έχουνε λάμψι φωτεινή, δεν θα δεχθή αφέντη ξένο να θωρή στο σπίτι της αυτή, πούχει από αφέντες γεννηθή!
Ο παρείσαχτος αυτός Ανατολίτης της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης που τόλμησε με το τραχύ φύσημα μιας γκάιδας, παρουσιασμένης με κλασικήν επισημότητα αυλού του Πανός, να σκεπάση τις καντάδες που ωργάνωναν κάτου από το ρωμαντικό πια φέγγος της αττικής σελήνης μπροστά στη λάμψη του «Φανού του Κοιμητηρίου των Αθηνών» οι κιθάρες και τα μαντολίνα των λογής Παράσχων και Παπαρρηγόπουλων!
Ανδράρια τα οποία ορθούνται επί των τακουνιών των διά να περάσουν ως γίγαντες, ληστάς οι οποίοι περιφέρονται εις τας πόλεις με το προσωπείον εντίμων υποκειμένων. Και επειδή ο άνθρωπος έχει έμφυτον την ανάγκην του θαυμασμού, ο μικρός κόσμος δεν ευρίσκει τίποτε άλλο να θαυμάση, παρά μόνον τους εξέχοντας εις το κακόν, τους μεγάλους ληστάς.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν