United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τα τέλη του 1796 ο Ρήγας ήλθεν εις Τεργέστην μετά του Περραιβού και κατώκησεν εις το παρά τον αιγιαλόν βασιλικόν ξενοδοχείον.

Εκείθεν του λόγγου, εις το πλάγι του βουνού, ήτον είς και μόνος καλλιεργημένος ελαιών, καλούμενος ο Πεύκος του Μοραΐτη. Ο γέρο- Μοραΐτης, ο πάππος του κτήτορος, είχε μεταναστεύσει από τον Μιστράν εις τον τόπον αυτόν, περί τα τέλη του άλλου αιώνοςκατά την εποχήν της Αικατερίνης και του Ορλώφ. Ο φημισμένος Πεύκος ίστατο εις το μέσον των ελαιών ως γίγας μεταξύ νάνων.

Αλλά, συμπάθησέ με, σου πρέπει μάλλον μάλλωμα, ότι σου λείπει γνώσις ή έπαινος, αν φέρεσαι με γλύκαν που σε βλάπτει. ΔΟΥΞ ΑΛΒ. Εγώ δεν βλέπω έως πού το 'μάτι σου πηγαίνει. Αλλ' όταν τα καλλίτερα κανείς πολυγυρεύη και ό,τι στέκεται καλά συχνά το καταστρέφει. ΓΟΝΕΡ. Τότε λοιπόν... Δ0ΥΞ ΑΛΒ. Καλά, καλά. Τα τέλη να ιδούμεν. Εξέρχονται. Αυλή έμπροσθεν του αυτού μεγάρου.

Έκτοτε αι ημέραι του Μάρτη έγειναν τόσο μεγάλαι, ώστε όσον οκνοί και αν είνε οι εργάται, πάντα θα τελειώσουν καλώς το ημεροκάματον: το Μάρτη βάλ' αργάτες κι' ας τους κι' ας ψυλλίζωνται. Όταν κατά τα τέλη του Άι-Δημητριού απόβρασεν ο οίνος, οι μήνες ηθέλησαν να τον μοιράσουν.

Είπαν πως οι κολακείες των αυλικών του τονέ μέθησαν τέλος και τον κάμανε φαντασμένο. Κ' ίσως αυτό, μαζί με τις Ασιατικές του συνήθειες, τονέ χαλάρωσε κάπως στα τέλη του. Αλλιώς δεν ξηγούνται τα σφάλματά του τότες. Τα είδαμε τα σφάλματά του. Σύννεφα που σκέπασαν τον ήλιο απάνω στο γύρμα του.

Ο δε Κρατίνος ο κωμωδιογράφος έζησεν επί ενενήκοντα επτά έτη και περί τα τέλη του βίου του δώσας προς παράστασιν την «Πυτίνην» και επιτυχών απέθανε μετ' ολίγον. Όπως ο Κρατίνος και ο κωμικός Φιλήμων έφθασεν εις ηλικίαν ενενήκοντα επτά ετών.

Αλλά περί τα τέλη του βίου ενδώσας εις τας προτροπάς των συγγενών και ηττηθείς υπό του προς την θυγατέρα φίλτρου, μετέβη εις Ιωάννινα, και παρεστάθη ενώπιον του αιμοχαρούς Σατράπου.

Εν τούτοις αι εβδομάδες παρήρχοντο και ήρχιζαν οι χωρικοί να λησμονούν την ιστορίαν αυτήν, ή τουλάχιστον να μη ομιλούν περί αυτής, ότε, περί τα τέλη του Σεπτεμβρίου, έρχεται μίαν αυγήν ο πατήρ του Χρήστου και μου λέγει ότι ο υιός του δεν είναι καλά. — Τι έχει; — Δεν ηξεύρω. Έχει θέρμην δεν έχει όρεξιν. Υπήγα αμέσως να τον ίδω.

Όσο κι αν τους απόμνησκε ακόμα μερικώνε θάρρος να γράφουν Εθνικά συγράμματα και λόγους, όσο και να σώζουνταν ακόμα κάμποσοι Εθνικοί με μεγάλα αξιώματα, ο λαός όμως που θέλει πάντα να βλέπη χεροπιαστά πράματα στη λατρεία του, μην μπορώντας πια να τελή θυσίες και πανηγύρια, γύριζε αγάλι αγάλι με το Χριστιανισμό, ώσπου σε μερικά χρόνια αρχίνησε να βουλιάζη κι αυτό τανεμοδαρμένο καράβι της αρχαιότητας μέσα στα κύματα της νέας ζωής.

ΜΑΚΒΕΘ Αν ήτο να εγίνετο και να τελειόνη, τότε ας γείνη το ταχύτερον! — Αν η δολοφονία συνέπαιρνετα βρόχια της τα επακόλουθά της, αν η επιτυχία της ησφάλιζε τα τέλη, αν ήτο ένα κτύπημα ν' αρκή αυτό και μόνον, αυτό να είναι και αρχή και τέλος εδώ κάτω, εδώαυτό το άβαθο του Χρόνου περιγιάλι, — τότε την μέλλουσαν ζωήν την αψηφώ! Αλλ' όμως τα έργ' αυτά έχουν κ' εδώ την ανταπόδοσίν των.