Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Ιουνίου 2025
Ίσως θα μας έβγαινε σε καλό να γίνουνταν το ενάντιο, επειδή ο γνωστικός ο Βαλεντιανός και πιο ορθόδοξος είτανε και με τους αλλόθρησκους πιο μαλακός, και το κάτω κάτω δεν ανακατεύτηκε ποτές του σε θρησκευτικές διαφορές· ενώ ο Βάλεντας, αν και φοβητσιάρης, χολερικός, κι όχι παράξυπνος, ησυχία δεν είχε με τα θρησκευτικά του. Βγήκε αμέσως Αρειανός, κι ολοφάνερα τους προστάτευε τους δικούς του.
Κι' οι Δαναοί στον Έχτορα μπροστά και στο Σκοτώστη μήτε τις πλάτες γύριζαν κατά τα μάβρα πλοία 700 μήτε αντιπολεμούσανε ποτές, μον πάντα πίσω κώλωναν μόλις ένιωσαν τον Άρη με τους Τρώες.
Δεν πιστέβω να καταστραφή ποτές ο Γραικός· έχω μάλιστα την πεποίθηση, όχι μόνο που το βασίλειο θα μεγαλώση, μα που θα γίνη ξακουστό στην ιστορία και που η Ανατολή θα μείνη δική του. Αν είναι έτσι, η γλώσσα του λαού θα νικήση και πρέπει να τόχουμε για βέβαιο. Θαναγκαστούν όλοι μια μέρα να μιλούν ίδια κι απαράλλαχτα σαν το λαό.
— Ας γίνη ό,τι θέλη· αλλ' ένα πράγμα με παρηγορεί: βλέπω, πως ξαναβρίσκει κανείς συχνά πρόσωπα που δεν έλπιζε ποτές να τα συναντήση. Είναι πολύ πιθανό, αφού ξαναβρήκα το κόκκινό μου πρόβατο και την Πακέττα, να ξανασυναντήσω επίσης την Κυνεγόνδη. — Εύχομαι, είπε ο Μαρτίνος, να σας δώση μιαν ημέρα την ευτυχία· αλλά γι' αυτό αμφιβάλλω πολύ. — Είστε πολύ σκληρός, είπε ο Αγαθούλης.
Μα εσείς θαρρώ ποτές σας δε θα τελιώστε, μοναχά σαν πέσει ο ένας χάμου κι' η γης ρουφήξει αχόρταγη το αίμας του το μάβρο.» Είπε και ρήχνει. Κι' έστειλε του Δία η κόρη τ' όπλο 290 στη μύτη, εκεί στο μάτι του σιμά, κι' αντίκρυ ο στόκος βγήκε στο σνίχι κόβοντας τα δυο σβερκοποντίκια.
Ηγεμόνες και μεγιστάνες τον κατάτρεχαν, κι ως τόσο της Οικουμένης τα πέρατα τον πονούσανε και τον παρηγορούσαν. Ποτές ο τίτλος του «Άγιου» δε δόθηκε πιο εύλογα και πιο πρεπούμενα. Καιρός μας τώρα νάρθουμε και στους άλλους δυο Φωστήρες της εποχής εκείνης, τους δοξασμένους μας Βασίλειο και Γρηγόριο. Άλλοι πάλε τύποι αυτοί της φρόνιμης μερίδας.
Μα αφτός δεν έχει διο μιαλά, μήτε ποτές του θάχει· για κείνο που μου φαίνεται θαν το χαρεί μια μέρα. Μον έμπα τώρα, αντράδερφε, και πάρε να καθήσεις κοντά μου εδώ, τι σ' έπνιξαν εσένα πρώτα οι κόποι 355 απ' τ' Αλεξάντρου τ' άδικα κι' εμένανε της σκύλας, που μάβρη μοίρα ο ουρανός μάς έχει φυλαγμένα, έτσι που πάντα κι' οι στερνοί να μας θυμάντε αθρώποι.»
Είπε, κι' ο γέρος χάρηκε και τ' απαντάει διο λόγια 424 «Δε μετανιώνει ο άθρωπος ποτές του αν τιμημένα 425 προσφέρνει δώρα στους θεούς, τι δα — η καλή του η ώρα! — κι' ο γιος μου μες στον πύργο μας ποτές δε λησμονούσε τους τρισμακάριστους θεούς π' απ' τα ουράνια βλέπουν, και δες, του το μνημόνεψαν και σαν τον βρήκε ο χάρος.
Ντσόγια μου, άφσ' τον κρητικό· κάμε τ' αμόρ μ' εμένα. ΚΑΝ. Ποτές δεν καταπιάνομε, φράγκο εγώ με σένα. Εκείνον είπες γέροντα κι' εσύ είσαι πγιο γέρος.
Ένας απαγόρευε καλόγερους και καλόγριες νανακατεύουνται σ' εκκλησιαστικά ή σε πολιτικά ζητήματα. Παρατηρήθηκε πως αυτόν τον κανόνα οι Δυτικοί, όταν άρχισαν οι μεγάλες διαφορές που καταντήσανε στο Σκίσμα, ποτές δεν τον αναφέρανε μαζί με τάλλα τους επιχειρήματα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν