Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Μαΐου 2025
Επροσπάθησα να τον πείσω ότι η ασθένειά του ήτο απλή του στομάχου ταραχή, είπα όσα ηδυνάμην χωρίς δυστυχώς να τα πιστεύω, και τον αφήκα υποσχεθείς να τον επισκεφθώ πάλιν το εσπέρας, διότι είχα την ημέραν εκείνην να τελέσω γάμον εις το πλέον απόκεντρον χωρίον της περιφερείας μου. Τοιαύτη η ζωή του ιερέως: Από την λύπην εις την χαράν, από τα στεφανώματα εις την κηδείαν. Ας είναι!
ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Δεν ηξεύρω τι ίχνη αφήκεν η αδυσώπητος τύχη επί του μετώπου μου, αλλ' ουδέποτε θα εισέλθη αύτη εις το στήθος μου, ουδέποτε θα υποδουλώση την καρδίαν μου. ΛΕΠΙΔΟΣ. Μετά χαράς σε βλέπω εδώ. ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Το πιστεύω, Λέπιδε. — Λοιπόν είμεθα σύμφωνοι. Παρακαλώ να συνταχθή και να σφραγισθή παρ' ημών η σύμβασις. ΚΑΙΣΑΡ. Αύτη θα είναι η πρώτη μας πράξις.
Εάν όμως κανείς συναθροίση όσα κάκιστα και βλασφημότατα ελέχθησαν εναντίον του Πυθαγόρου, τα οποία εγώ δεν πιστεύω, δεν θα δυνηθούν ταύτα να δώσουν ελαχίστην και αμυδράν ιδέαν περί της αχρειότητος του Αλεξάνδρου.
Ω γέρον, υιέ του Αιακού, το πιστεύω ότι έλαμψες εις τον πόλεμον των Λαπιθών και των Κενταύρων, και με το πλοίον την Αργώ επέρασες την αφιλόξενον θάλασσαν και τας αγρίας Συμπληγάδας, και όταν εις το Ίλιον πρώτην φοράν ο ένδοξος υιός του Διός, ο Ηρακλής, έσπειρε την σφαγήν, συ συνεμερίσθης τους άθλους του και έφθασες ένδοξος εις την Ευρώπην.
Πάντες όμως οι άνθρωποι επί τοις αυτοίς θρηνούσιν· αι δε του Σαικσπείρου τραγωδίαι κατέστησαν ήδη κοινόν του πεπολιτισμένου κόσμου κτήμα, ουδέ απαιτείται, πιστεύω, απολογία τις διά την απόπειραν της εξελληνίσεως αυτών. Άλλως τε δε τοιαύτη απόπειρα δεν γίνεται πρώτον ήδη παρ' ημίν, ουδ' είναι ξένα εις Ελληνικάς ακοάς τα ονόματα του Ρωμαίου, του Οθέλλου και του Ληρ.
— Ποιος ξέρει; δεν πιστεύω να είνε αυτή, είπεν είς των ναυτών, όστις επεθύμει να ήτο τρόπος να μην ήτο αυτή, διά ν' απαλλαγή νέου, προσθέτου και λίαν ανιαρού κόπου. — Αυτή είνε, χωρίς άλλο, είπεν άλλος, όστις επεθύμει να ήτο εκ παντός τρόπου αυτή, διότι μεγάλως τον εκέντριζεν η περίεργος αυτή θαλασσία σκηνή, αν κατώρθονον να συλλάβωσι την βάρκαν, μετά της γυναικός και του εραστού της.
Σωκράτης Δεν θα μας εφαίνετο λοιπόν ότι ο άνθρωπος ενίοτε δεν θα είχε κανενός ανάγκην προς την χρείαν του σώματος ; Κριτίας Θα εφαίνετο. Σωκράτης Είναι δυνατόν κακόν τι πράγμα να χρησιμεύση εις εργασίαν καλού ; Κριτίας Δεν πιστεύω. Σωκράτης Καλά δε πράγματα δεν θα ελέγομεν ότι είναι εκείνα τα οποία πράττει ο άνθρωπος αποβλέπων προς την αρετήν ; Κριτίας Ναι.
ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Μας είπε πως θέλει να παντρέψη την κόρη του με το γυιό του κυρίου Διαφουαρούς· εγώ του είπα πως είνε καλή αυτή η τύχη, αλλά νομίζω πως θάταν καλύτερα να την βάλη σ' ένα μοναστήρι. Βρίσκω μάλιστα πως έχει και δίκηο. ΑΡΓΓΑΝ Όχι! την πιστεύεις, αγάπη μου; αυτή είνε κακούργα! Μου εξεστόμισε χίλιες αυθάδιες. ΜΠΕΛΙΝΑ Ναι, ναι, σε πιστεύω, αγάπη μου.
Ο παππάς, ασκέρι λέγων, εννοούσε προφανώς την οικογένειαν του Φραγκούλα· αλλά τάχα μόνον τα παιδία, τα δύο μεγαλείτερα εκ των τεσσάρων; — καθόσον τα άλλα δύο τα μικρά, δεν θα ηδύναντο να κουβαληθούν εις διάστημα τριών ωρών οδοιπορίας χωρίς την μητέρα των. Ο Φραγκούλης ηθέλησε να βεβαιωθή. — Θάρθη μαζί κ' η μάνα τους; — Βέβαια . . . πιστεύω, είπεν ο παππάς.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Παρατηρώ ότι είναι πολύ νοήμων — έως τώρα δεν βλέπω τίποτε εις αυτήν — ο άνθρωπος αυτός έχει καλήν κρίσιν. ΧΑΡΜΙΟΝ. Εξαίρετον. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Πόσων ετών να είναι, σε παρακαλώ; ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Ήτο χήρα, κυρία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Χήρα; ακούεις, Χάρμιον; ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Και πιστεύω ότι έχει τα τριάντα. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Ενθυμείσαι το πρόσωπόν της; είναι μακρόν ή στρογγύλον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν