Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουλίου 2025
Όσον αφορά την αιτίαν διά την οποίαν ο Νείλος δεν αποπνέει ουδέ την ελαχίστην αύραν, ιδού τι φρονώ και περί τούτου· ότι δεν είναι φυσικόν να πνέη η αύρα από τας θερμάς χώρας, διότι αρέσκεται να πνέη από τας δροσεράς.
Πλην οδυνηρά η φωνή του Ναζαρίου ηκούσθη εις το σκότος: — Αυθέντα, την μετέφεραν μετά του Ούρσου εις την Εσκιλίνην φυλακήν . . Φέρομεν άλλο σώμα! Την επήραν προ του μεσονυκτίου, αλλοίμονον! Ο Βινίκιος δεν ηδυνήθη να προφέρη ουδέ λέξιν, έμεινε κεραυνόπληκτος και μόνον με τας περιποιήσεις του Πετρωνίου συνήλθεν. Αλλοίμονον, έλεγε, το παν κατεστράφη, μόνον Εκείνος δύναται να μου την αποδώση.
Όλοι το ηλιοβασίλεμμα κυττάζουν το πανώρηο, Κ' η κόρη οπώχει τον καϊμό τους κάμπους αγναντεύει, Να ιδή κοπάδια αν έρχωνται κι' αν κούγωνται τρουκάνια. Ουδέ κοπάδια φαίνονται κι' ουδέ τρουκάνια ηχούνε.
Επομένως το ανθρώπινον αγαθόν είναι ενέργεια της ψυχικής αριστοτεχνική, και αν είναι περισσότεραι αι αριστοτεχνίαι, τότε είναι η καλλιτέρα και η τελειοτέρα. Ακόμη δε και με ακεραίαν ζωήν. Διότι μία χελιδών δεν φέρει την άνοιξιν, ούτε μία ημέρα. Ομοίως δε ουδέ αξιομακάριστον και ευτυχή δεν κάμνει τον άνθρωπον μία ημέρα ούτε ολίγος καιρός.
Και ο συνετός Τηλέμαχος απάντησεν εκείνης• «Μέντορ', ας παύσουμεν αυτά του πόνου μας τα λόγια• 240 εκείνος είναι αγύριστος• κ' ήδη του αποφασίσαν θάνατον οι αθάνατοι και μαυρισμένην μοίρα. και τώρα εγώ τον Νέστορα πράγμ' άλλο θα ερωτήσω• ότι δεν κρίνει ωσάν αυτόν κανείς, ουδέ γνωρίζει• τι λέγουν 'που εβασίλευσε τρεις γενεαίς ανθρώπων, 245 και αθάνατος μου φαίνεται 'ς την όψι, ως τον κυττάζω. ω Νηληάδη Νέστορα, συ 'πέ μου την αλήθεια• πώς έπεσ' ο Αγαμέμνονας, ο δυνατός Ατρείδης, πού ευρίσκετ' ο Μενέλαος; ποιον δόλον εσοφίσθη ο Αίγισθος, κ' εφόνευσε πολύ καλήτερόν του; 250 ή 'ς τ' Άργος το Αχαϊκό δεν ήτο, αλλά 'ς τα ξένα πλανιόνταν, κ' έτσι εθάρρεψε κείνος, κ' εφόνευσέ τον;»
Μόνον προς τα εκεί σχηματίζονται όρμοι, καταφύγια εν χειμώνι των αλιευτικών λέμβων και άλλων μικρών πλοιαρίων, άτινα εν τρικυμία ουδέ να προσεγγίσωσιν είναι δυνατόν προς τας ακτάς ταύτας.
Φαίνεται, καλέ Ερμογένη, ότι το &λυσιτελούν& δεν το εννοεί καθώς το μεταχειρίζονται οι κάπηλοι, όταν κανείς πληρώνη χρέος, αλλά διότι είναι το ταχύτερον μέρος του όντος και δεν αφίνει τα πράγματα να σταματήσουν, ουδέ να λάβη &τέλος& η κίνησις και να σταθή και να παύση να κινήται. Αλλά πάντοτε &απολύει& το &τέλος& αυτής, εάν τούτο δοκιμάση να πραγματοποιηθή, και καθιστά αυτήν την κίνησιν αθάνατον.
Δεν είν' έτσι; — Συμφωνώ, είπεν ο Αγάθων. Ο Σωκράτης εξηκολούθησε τότε: — Λοιπόν αυτό, το να θέλη κανείς να του διατηρηθούν και εις τον έπειτα χρόνον όσα έχει εις τον παρόντα, δεν αποτελεί έρωτα εκείνου το οποίον δεν είνε ακόμη εις την διάθεσίν του ουδέ το κατέχει; — Βεβαιότατα.
Ω ξένε, τάχ' ανόητος είσαι, 'ς την γνώμη χαύνος, ή θέλεις το και αφίνεσαι, σ' αρέσει να παθαίνης; τόσους καιρούς εις το νησί κρατιέσαι, και ουδέ τέλος δύνασαι ναύρης, και η καρδιά της συντροφιάς σου λυόνει.
Πιάνει ο παπάς και του διαβάζει όλα τα ξόρκια κι όλες τις εφκές να τόνε συνεφέρη. Ναι! του κάκου. Όλα χαμένα! Ουδέ που σειώταν καθόλου. Μα έλα, που ήταν ζεστός; Τι να του κάμουν! τι να του κάμουν! δεν ήξερε κανείς. Πιάνει ο παπάς και τους λέει: — Ήταν αμαρτωλός, βλογημένοι μου, φαίνεται, κ' ήταν ανάξιος, και τον συνεπήραν ταγερικά με το μέρος τους, και τον εσυνεπήραν τα τελώνια τον άμοιρο.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν