Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 18 Ιουνίου 2025
Ατρείδη, παύσε την οργήν· κ' εγώ τον Αχιλλέα, Οπού 'ναι εις τους Αχαιούς προπύργιον μεγάλον Της μάχης, τον παρακαλώ να παύση την οργήν του. Τον αποκρίθ' ο βασιλεύς ο Αγαμέμνων, κ' είπε. Ναίσκε, τούτ 'όλα, γέροντα, τα είπες κατά λόγον. Αλλά αυτός ο άνθρωπος θέλ' να 'ν' απάν' απ' όλους. Θέλ' όλους να εξουσιάζ', όλους να βασιλεύη, Να προστάζ' όλους· πλην αυτά κανείς, θαρρώ, δεν στρέγει.
Επειδή αι οιμωγαί των μαστιγουμένων δούλων δεν κατεπράυνον ούτε τον πόνον ούτε την οργήν του, έλαβεν άλλο στίφος ανδρών και επί κεφαλής των, πολύ αργά την νύκτα, ώρμησεν εις αναζήτησιν της Λιγείας. Εξηρεύνησε την συνοικίαν Εσκουιλίνου, Ζουβούρου και τας πλησίον οδούς.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Για τον θυμό μου εμένα ψέγεις τάχα, και την οργήν που σε κατέχει δεν τη βλέπεις; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Οργίζομαι° μα ποιος ακούοντας τέτοια τάχα λόγια, θα ’μενε ανόργιστος, όπου την πόλιν, την πόλιν που σ’ εγέννησεν αυτά ατιμάζουν; ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Μόνα τους θα φανερωθούν° τι κι αν τα κρύβης; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Τότε λοιπόν τι ανάγκη σου να μας τα κρύβης; ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Πιότερα δεν μπορώ να πω.
Ότι δεν είνε αγαθός άνθρωπος ούτος είνε εις όλους ευνόητον διότι ουδείς αγαθός δύναται να γίνη κακών αίτιος εις άλλον• εξ εναντίας το γνώρισμα των αγαθών ανθρώπων είνε τα ευεργετήματα τα οποία κάμνουν προς τους φίλους και δεν αποκτούν την καλήν υπόληψιν εκ των αδικημάτων τα οποία κινούν την οργήν και το μίσος των άλλων.
Ο στρατιώτης εξαγριούται και αποπειράται να ξιφουλκήση, αλλά το ξίφος είνε κολλημένον γερά εις την θήκην του. Και, μετά ματαίας αποπείρας, παρακαλεί τον αντίπαλον να τον βοηθήση. — Τι θέλεις τώρα; του λέγει ο υποδεκανεύς, αφού τον συνέδραμε να ξιφουλκήση. Να σε γεμίσω γιακάδες; Αλλά ο Πασχαλάκης, πριν ή αφήση αχαλίνωτον την οργήν του, θέλει να βεβαιωθή περί της απιστίας.
Η Κυρά Ρήνη διά μέσου των φλογών, είδε και την τελευταίαν φάσιν της ζωής του Γιάννου και της Μάρως. Αφ' ης ώρας τα είδε κινδυνεύοντα εις την λίμνην δεν τ' αφήκε καθόλου διά των οφθαλμών της. Αν και ήτο τόσον μακράν αυτών, εν τούτοις διά των μαγγανειών και των εξορκισμών της τα έκαμνε να την ενθυμώνται ανά παν βήμα, να αισθάνωνται την οργήν της αδιαλείπτως πλησίον των.
Την ένδειαν της γλυκείας Γαλήνης των δικαίων· — Ας ερημώση ο πόλεμος Την Ελλάδα πριν εύρη Της Χίου την μοίραν. Όμως αν μιμηθή Το σκληρόν, την οργήν Παμμίαρον των εχθρών της, Ας γένη, ας γένη μίσημα Παντός του κόσμου. Τι είπον! . . διασκορπίσατε Άνεμοι τους δυσφήμους Λόγους· ω των αγγέλων Πάτερ και ανδρών, βοήθησον Συ την Ελλάδα! Στροφή Α
Εξερχόμενος δε εξόριστος από τας Αθήνας, ύψωσε τας χείρας εις τον ουρανόν, ουχί διά να επικαλεσθή την οργήν των θεών κατά των αχαρίστων συμπολιτών του, αλλά διά να ευχηθή διαρκή και μόνιμον ευτυχίαν εις την εξορίζουσαν αυτόν πατρίδα. « Είθε, είπεν, οι συμπολίται μου, ευτυχούντες πάντοτε, να μη αναγκασθώσι ποτέ να ενθυμηθώσι τον Αριστείδην! »
Αφού τα δαμάλια και οι παληόβοϊδοι δεν δύνανται να υποφέρουν την οργήν του Μάρτη, πόσο μάλλον τα μικρά, τ' αδύνατα κατσικάκια; Και όμως αυτά ήσαν η μόνη ελπίς της γρηά-Γαλανής.
Η δε Πηγή ανεκοίνωοε με απελπισίαν εις την Σαϊτονικολίναν ότι ο αδελφός της την επίεζε να δεχθή. Και επειδή αυτή εδήλωσεν ότι ή τον Μανώλην θα υπανδρεύετο ή κανένα, ο Στρατής της επετέθη και με δυσκολίαν την έσωσεν ο Θωμάς από την οργήν του.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν