United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ή μήπως σου φαίνεται ότι είναι δυνατόν, συμφώνως με όσα είπαμεν, να είναι το ίδιον; Ιππίας. Όχι μα τον Δία, δεν μου φαίνεται. Σωκράτης. Λοιπόν αρέσκει εις ημάς και δεχόμεθα να λέγωμεν, ότι το ωραίον δεν είναι αγαθόν, ούτε τ' αγαθόν ωραίον; Ιππίας. Όχι μα τον Δία, δεν αρέσκει τόσον πολύ. Σωκράτης. Αλλά μα τον Δία, Ιππία μου, εις εμέ αρέσκει ολιγώτερον από όλους τους λόγους που είπαμεν. Ιππίας.
Ανελογίσθη ψυχρότερον τους λόγους του, και προσεπάθησε να δικαιολογήση την απαγόρευσιν εκείνου, όπως εγκρίνη απαθώς και την ιδίαν αυτής υπόσχεσιν· δεν το κατώρθωσεν όμως.
Ο μάγος με παρέλαβε και κατ' αρχάς μεν επί είκοσι εννέα ημέρας, αρχίσας από την νέαν σελήνην, με έλουε• κατά την αυγήν με ωδήγει εις τον Ευφράτην, όταν δε ανέτελλεν ο ήλιος μου απήγγελλε λόγια τα οποία μου ήσαν ακατάληπτα• όπως οι αμαθείς κήρυκες των αγώνων, έλεγε τους λόγους του βιαστικούς και ακατανοήτους• ηδύνατό τις όμως να μαντεύση ότι κάποιους θεούς επεκαλείτο.
Αυτά 'πε, και όλων έπιασε τα μέλη αχνή τρομάρα. 450 και ο Μαστορίδης άρχισεν ο ήρως Αλιθέρσης, γέρος, 'που μόνος έβλεπε τα εμπρός και τα κατόπι· εκείνος τότε ωμίλησε με καλήν γνώμη κ' είπε· «Δόστε, Ιθακήσιοι, προσοχήν εις ό,τι θα σας είπω· ω φίλοι, απ' την δειλία σας τούτ' όλα εγεννηθήκαν· 455 χαμένα εγώ και ο Μέντορας, ποιμένας των ανθρώπων, να παύσετε σας λέγαμεν από τ' ανόητ' έργα τα τέκνα σας, 'που φοβερόν ασέβημα ετολμούσαν, ενώ τα κτήματ' έφθειραν και την γυναίκα υβρίζαν ανδρός μεγάλου, κ' έλεγαν 'που αυτός δεν θα 'λθη πλέον. 460 και τώρα ιδού τι να γενή, τους λόγους μ' αν δεχθήτε· να μη πηγαίνουμε, κακό μην έλθη ζητημένο».
Τότε πλέον οι έφοροι ότε έδειξεν αυτός τα γράμματα επίστευσαν περισσότερον, θελήσαντες δε να ακούσουν οι ίδιοι τους λόγους του Παυσανίου περί του αντικειμένου τούτου, συνεφώνησαν μετά του ανθρώπου εκείνου να μεταβή ως ικέτης εις το Ταίναρον και να εγείρη εκεί καλύβην χωριζομένην εις δύο διά χωρίσματος· εις το έν μέρος αυτής έκρυψέ τινας των εφόρων· ότε δε ήλθε προς αυτόν ο Παυσανίας και ηρώτα την αιτίαν της ικετείας, οι έφοροι ήκουσαν πάντα καθαρώς.
Εισήρχετο και εξήρχετο του κελλίου, εκαθάριζε τα βιβλία, τους ονύχας και την κόμην της, ηρίθμει τους κόκκους του κομβολογίου και εμέμφετο τον ήλιον ως βραδέως προχωρούντα προς την Δύσιν. Αι σύντροφοι αύτης ζηλεύουσαι την εύνοιαν, ην απήλαυε παρά τη Ηγουμένη, και φοβούμεναι μη κατεσκόπευε τους λόγους, και τα έργα των απεμακρύνοντο απ' αυτής μετά δυσπιστίας.
Λοιπόν, εάν ενθυμούμεθα τους προηγουμένους λόγους, νομίζω ότι ο φίλος απ' εδώ έλεγε ότι γίνεται και πόλις κατωτέρα από τον εαυτόν της και έν άτομον. Δεν είναι έτσι, φίλε Κνώσιε; Βεβαιότατα. Λοιπόν τόρα τι πρέπει να λέγωμεν; Άραγε ο νικώμενος από τας λύπας ότι είναι ολιγώτερον κακός, ο δε νικώμενος από τας ηδονάς περισσότερον; Εγώ νομίζω, ο νικώμενος από τας ηδονάς.
Ενώ ο Δαρείος ελάμβανε ρόδια και ήνοιγεν έν διά να το φάγη, ο αδελφός του Αρτάβανος τον ηρώτησε τι επεθύμει να είχε τόσον πλήθος όσοι ήσαν οι κόκκοι του ροδίου· τότε ο βασιλεύς απεκρίθη· «Προτιμώ να έχω τόσους Μεγαβάζους παρά την Ελλάδα υπήκοον.» Και ενώπιον μεν των Περσών με τοιούτους λόγους τον ετίμα· τότε δε τον άφησε στρατηγόν με ογδοήκοντα χιλιάδας άνδρας εκ του στρατού.
Μέσα στο μεγάλο της γύρο έπαιρνε η τριπλή αυτή σειρά όχι μονάχα αυλικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς, παρά και καθηγητάδες, σημαντικούς γιατρούς, κι άλλους τέτοιους. Είτανε μάλλους λόγους αριστοκρατία όχι κλερονομική καθώς οι σημερνές, παρά βασισμένη στην ατομική αξία και καλή τύχη.
Τότε λοιπόν με ποίον τρόπον εγώ θα είμαι σύμφωνος με τους λόγους μου, εάν σεις, φίλε Κλεινία και Μέγιλλε, με ερωτήσετε: Αφού λοιπόν, Ξένε μου, αυτά είναι ούτω πως, τι μας συμβουλεύεις διά την νομοθεσίαν της πόλεως των Μαγνήτων; Να νομοθετήσωμεν ή όχι; — Πώς όχι; θα ειπώ εγώ.
Λέξη Της Ημέρας