Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Μαΐου 2025
Η ετοιμασία των εχθρών εγίνετο βραδυτάτη, και ο Καραϊσκάκης μη θέλων ν' αφίνη αργόν το στράτευμα, απεφάσισε να μεταβή προς τας επαρχίας Λιδωρικίου και Κραβάρων διά να καθαρίση και αυτάς τας επαρχίας από τους εχθρούς και διά να ζωοτροφήση το στρατόπεδον, χωρίς να απομακρυνθή πολύ από τα Σάλωνα και το Δίστομον, όπου, όταν ήθελε τύχει να γένη κίνημα παρά των εχθρών, επεθύμει να καταφθάση εις βοήθειαν.
Μα ο χριστιανικός του ο ενθουσιασμός, που τον αποξένωσε από την παλιά τη Ρώμη, τον έκαμε, δίχως να το ξέρη, δίχως να τα προβλέπη τα σπουδαία αποτελέσματα πούκρυβε το κίνημά του, Πατέρα και Προστάτη της Χριστιανικής Ρωμιοσύνης.
Και με κίνημα περιφρονητικό βγήκε από την τραπεζαρία και πήγε στο γραφείο του. Μα εκεί θυμήθηκε, τα σχέδια που έκανε με την Ελπίδα και γαλήνεψε αμέσως. Άναψε τη λάμπα του και κύτταξε περίγυρα. Τα προγονικά λείψανα ήταν όλα στη θέση τους. Πόδια, χέρια, κεφάλια, κορμιά κάθονταν απάνου στα βάθρα τους περήφανα, λες κ' είχαν νικημένο το Χάρο.
Εις το κίνημα τούτο προήλθεν ορμεμφύτως η Αϊμά, ως να υπηγόρευεν εις αυτήν τούτο δίδαγμά τι της πείρας, ως να είχε συνείδησιν, ότι παν το φοβερόν πάθει να είνε τοιούτον, όταν εγγύθεν το εξετάση τις, και αν γνωρισθή τις εκ του σύνεγγυς με πράγμα τι εμπνέον αντιπάθειαν, η αντιπάθεια ευθύς εκλείπει. Λαβούσα λοιπόν την λυχνίαν και πλησιάσασα ήρχισε να εξετάζη λεπτομερώς τα αγάλματα.
Μια σταλαγματιά αίμα πήδησε απ' το λευκό αγκύλωμα. Η Παυλίνα έβαλε ένα γέλιο τρομαγμένο και τραβήχθηκε μακρυά. — Τι τρέλλα! είπε. Ονειρεύομαι ξυπνημένη. Έπεσε μ' ένα όμορφο κίνημα στο λευκό της κρεββάτι κι' αποκοιμήθηκε γλυκά. Τα μάτια της κερένιας κούκλας μένανε ανοικτά μες στο σκοτάδι και υγρά, σα δακρυσμένα.
Μη θέλων δε να εφορμήση αυτός κατ' αυτών, διά να μη βλαφθώσιν οι Έλληνες, και επειδή συνέβησαν πολλαί βροχαί και κακοκαιρίαι, δεν ηδυνήθη να κάμη κανέν κίνημα ή στρατήγημα, αλλ' έμεινεν αργός εις τας θέσεις του, έως ού οι Τούρκοι απελπισθέντες του να δυνηθώσι να προχωρήσωσιν, απεφάσισαν να επιστρέψωσιν εις Ναύπακτον.
Θέλοντας και μη τράβηξε κατά την Τύρο και παρουσιάστηκε μπρος στους λύκους εκείνους, ο αληθινός ο ποιμένας της χριστιανωσύνης. Τονέ συνόδεψαν κι' άλλοι επίσκοποι, ως πενήντα. Του Ευσεβίου δεν του ήρθε να βλέπη και τόσους ορθοδόξους μαζεμένους· αυτός ήθελε να καταδικάση τον Αθανάσιο και να γλυτώση. Συλλογιέται λοιπό να τους τρομάξη τους αντίπαλους του με τακόλουθο κίνημα.
Ο μεγάλος εκείνος ο δρόμος που πήρε το καινούριο το κίνημα ανάμεσα σε τόσα ετοιμόπεφτα και μισοζώντανα συστήματα της αρχαίας ζωής δεν μπορούσε να μείνη κι ως το τέλος ομαλός κι ανεμπόδιστος.
Είχα φθάσει εγκαίρως, δόξα τω Θεώ! . . . Εν τούτοις δεν παρείχε σημεία ζωής ολοφάνερα . . . Την ετίναξα με σφοδρόν κίνημα αυθορμήτως, διά να δυνηθή ν' αναπνεύση, την έκαμα να στηριχθή επί της πλάτης μου, και έπλευσα, με την χείρα την δεξιάν και με τους δύο πόδας, έπλευσα ισχυρώς προς την ξηράν. Αι δυνάμεις μου επολλαπλασιάζοντο θαυμασίως.
Και ο Μέδοντας ο συνετός της είπε• «Δεν γνωρίζω αν ήταν θεού κίνημα, ή μόνον της ψυχής του, 'που 'ς την Πύλο τον έσπρωξε ν' ακούση, αν ο πατέρας θα γύρη ή και ποιο στάθηκε το τέλος της ζωής του».
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν