United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και ήρχισε να κλαίη πικρώς αλλ' ησύχως, και έρρεον τα δάκρυα της, και επανελάμβανε : ― Θα τον σκοτώσουν ! Σκοτόνουν οι Τούρκοι! θα σκοτώσουν τον πατέρα μου! ― Μη κλαίης, Δέσποινα, μη φοβήσαι. Ήθελα να την παρηγορήσω, αλλά δεν εύρισκα λέξεις, και βλέπων τον ήσυχον θρήνον της ησθανόμην κ' εγώ την φωνήν μου εκλείπουσαν, Εις τον νάρθηκα της εκκλησίας συνεκάθηντο ήδη των γειτόνων οι πλείστοι.
Τι νάκανα όμως; που θεός τα πάντα αποφασίζει. 90 Δέσποινα κόρη του Διός π' όλους λωλαίνει η έρμα, Λωλιά τη λεν, κι' έχει απαλά τα πόδια μηδ' αγγίζει τη γης, μόνε κορφή κορφή πατάει θνητών κεφάλια και τους ζημιώνει.
ΑΜΛΕΤΟΣ Φαίνεται! Δέσποινά μου, τι λέγεις; είναι· εγώ το φαίνεται δεν ξεύρω.
ΑΜΛΕΤΟΣ Δέσποινα, 'ς ό,τι δυνηθώ θα σε υπακούσω. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Απόκρισις καλή και σπλαχνική· θα ήσαι εις την Δανίαν όμοιός μας. Δέσποινά μου, πηγαίνομε· η γλυκειά και αβίαστη του Αμλέτου παραδοχή μου ανοίγει της καρδιάς τα φύλλα.
Εγώ δε κρυπτόμενος όπισθεν των δένδρων ηκολούθησα μακρόθεν την συνοδίαν, μέχρις ου είδα τον Αιθίοπα ανοίγοντα την θύραν του κήπου μας και τας γυναίκας μετά των παιδίων εισερχομένας εντός αυτού. Τελευταία εισήλθεν η Δέσποινα. Προτού διαβή την θύραν εστράφη. Ησθάνετο ότι ακολουθώ τα ίχνη της! Εισήλθε μετ' αυτής ο φύλαξ του χαρεμίου, και η θύρα εκλείσθη.
ΛΑΕΡΤΗΣ Ας είναι· πάλιν, ΒΑΣΙΛΕΑΣ Στάσου — φέρετέ μου κρασί. — Δικός σου ο μαργαρίτης τούτος είναι, Αμλέτε· 'ς την υγειά σου εδώ. Σεις, δώσετέ του το ποτήρι. ΛΑΕΡΤΗΣ Μία κτυπιά, τ' ομολογώ. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Ο υιός μας θα κερδίση. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Είναι παχύς και δύσκολ' ανασαίνει. — Αμλέτε, με το μαντίλι μου το πρόσωπο σφογγίσου· η βασίλισσα ιδού 'ς την τύχην σου προπίνει, Αμλέτε μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Καλή μου δέσποινα.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Νομίζεις ότι υπήρξεν, ή ότι είναι δυνατόν να υπάρξη τοιούτος άνθρωπος ως εκείνος τον οποίον εγώ είδον καθ' ύπνον; ΔΟΛΟΒΕΛΛΑΣ. Όχι, ευγενής δέσποινα. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Ψεύδεσαι, και σε ακούουν οι θεοί.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Σε υπακούω. — Και ως προς σε, Οφηλία, τούτο επιθυμούσα, το αγνό σου κάλλος η ευτυχής να ήν' αιτία της ταραχής του Αμλέτου· θα 'χα τότ' ελπίδα πως η αρεταίς σου θα τον φέρουν εις τα πρώτα όρια του πάλιν, προς τιμήν σας και των δύο. ΟΦΗΛΙΑ Άμποτε, δέσποινά μου.
Η άνω ρηθείσα δέσποινα λαβούσα, κατά δυστυχίαν της, την περιέργειαν να παρευρεθή εις μίαν των εσπερινών εκείνων διασκεδάσεων, μετέβη εκεί ενδυμένη ή μάλλον γυμνωμένη κατά τον τελευταίον συρμόν των Παρισίων και όλου του κόσμου.
Αμάρτημα ήταν αν κάποτε χάρηκα, πλάνη αν κάποτε τόλμησα. Στο ύψος του πόνου, Δέσποινα, κράτησέ με. Την ειρωνεία της χαράς και τη φτώχεια της νίκης απομάκρυνε από με, Οδηγήτρια. Τη δύναμι είδεν η ψυχή μου και γύρισε το πρόσωπό της. Το αύριο της νειότης είδε κι' έκλαψε πικρά.
Λέξη Της Ημέρας