Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025
Το τι λέγει ο Ζενάκης ήτο εύκολον να το υποθέσω, αλλά τι αρά γε ο Τούρκος αποκρίνεται; Δέχεται αντάλλαγμα, ή επιμένει να κρατήση την Χριστιανήν, ως μέλλοντα του χαρεμίου του στολισμόν; Και μου ήναπτον αι παρειαί και ηγειρόμην και εκαθήμην, πας δε κρότος εις την οικίαν, πάσα φωνή εις την οδόν μου εφαίνοντο ότι συνέχονται με της Δεσποίνης την λύτρωσιν.
Και ποίος είναι εκείνος που θα επιστατήση καλλίτερα εις το έργον του νομοθέτου και αφού κατασκευασθή θα το κρίνη είτε εδώ είτε εις τους βαρβάρους; άραγε όχι εκείνος που θα το χρησιμοποιήση; Ερμογένης. Μάλιστα. Σωκράτης. Αλλ' άραγε αυτός δεν είναι εκείνος που γνωρίζει να ερωτά; Ερμογένης. Ναι. Σωκράτης. Και να αποκρίνεται επίσης ο ίδιος; Ερμογένης. Βεβαιότατα. Σωκράτης.
Φαίδρος Αλλά χρειαζόμεθα τους λόγους τούτους, Σωκράτη. Κάμε τους να προσέλθωσι κ' εξέταζέ τους τι και πώς λέγουν. Σωκράτης. Παρουσιασθήτε λοιπόν, &ω λόγοι&, ευγενικά ανατεθραμμένα ωραία παιδιά, και πείθετε τον Φαίδρον ότι, εάν δεν φιλοσοφήση ικανώς, ουδέ θα γίνη ποτέ ικανός να ομιλή διά κανέν ζήτημα. Ας αποκρίνεται λοιπόν ο Φαίδρος. Φαίδρος Ερωτάτε.
Και έναν άνθρωπον, που γνωρίζει να ερωτά και να αποκρίνεται, άλλως πώς τον ονομάζεις συ παρά διαλεκτικόν; Ερμογένης. Όχι, αλλά διαλεκτικόν. Σωκράτης. Επομένως του μεν ξυλουργού έργον είναι να κατασκευάση πηδάλιον υπό την επίβλεψιν του πλοιάρχου, εάν πρόκειται να είναι καλόν το πηδάλιον. Ερμογένης. Φαίνεται. Σωκράτης.
Αναπετιέται τότες ο Ύπαρχος και, — Πώς; φωνάζει, δεν τη φοβάσαι τη δύναμή μου εσύ; — Και τι μπορείς να κάμης; λέει ο Ιεράρχης ατάραχα. — Έν' από τα πολλά, αποκρίνεται ο Ύπαρχος, που είναι στην εξουσία μου· εξορία, βασάνισμα, θανάτωμα. — Άλλο τίποτις έχεις να με φοβερίξης; ρωτάει ο Βασίλειος. Απ' αυτά τίποτις δε φοβούμαι. Να μου δημέψης το έχει μου δεν μπορείς, με τόνα μου ρούχο, κι αυτό παλιό.
Γιατί, αποκρίνεται, δυο μέρες πολεμήσατε και κεφάλι δεν είδα να σηκώσετε... Τότες θύμωσα κι εγώ και τούπα: Πες του, μωρέ, πως τα ρωμαίικα κεφάλια αξίζουν και δε πααίνουνε χαμένα μ' ένα δράμι μπαρούτι κι ένα βόλι. Να! που σας είπα για τον πόλεμο, μωρέ παιδιά.
Πρωταγόρας Εάν έχης ευχαρίστησιν, είπε, ομίλησον σχετικώς με αυτήν την γνώμην που έχουν οι πολλοί. — Κατ' αρχάς μεν μας εδείκνυε δυσκολίαν ο Πρωταγόρας, διότι επροφασίζετο ότι το αντικείμενον της συζητήσεως είνε δύσκολον· έπειτα όμως συγκατετέθη ν' αποκρίνεται. Σωκράτης Έλα λοιπόν, δος μου απόκρισιν εις την πρώτην ερώτησιν. Σου φαίνονται μερικοί ότι είναι σώφρονες εν ώ αδικούσιν;
Αποκρίνεται ο Θοδορίχος πως ήθελε μερικούς μήνες ακόμα για ναναπαυτή κι αυτός και το στράτεμά του. Έπειτα του πρότεινε πράματα που δεν μπορούσε ο Πρέσβης να τα παραχωρήση δίχως του Αυτοκράτορα την άδεια, κ' έτσι χωρίστηκαν άπραγοι. Ο Σαβινιανός ως τόσο τοίμαζε το στρατό του.
Αλλ' επιθυμώ να κάμω το εξής, διά να γείνη εκείνο το οποίον επιθυμείτε, δηλαδή συναναστροφή και συνδιάλεξις μεταξύ μας· εάν ο Πρωταγόρας δεν θέλει ν' αποκρίνεται, τότε αυτός μεν ας ερωτά, θ' αποκρίνωμαι δ' εγώ, και συγχρόνως θα προσπαθήσω να του δείξω με ποίον τρόπον λέγω ότι πρέπει ν' αποκρίνεται εκείνος που αποκρίνεται· όταν δ' εγώ ήθελον αποκριθή εις όσα αυτός με ηρώτα, πάλιν με τον όμοιον τρόπον να τον ερωτώ εγώ και να μ' αποκρίνεται αυτός.
Ήθελε να πη δυο λόγια και της καλής του, μα πού ναποκοτήση! Τους καιρούς εκείνους η αγάπη δεν είχε μήτε λόγια, μήτε φιλιά. Το πολύ καμιά κρυφή ματιά. Αποβραδίς έγειναν αυτές οι κουβέντες. Και σαν ξημέρωσε, βλέπει ο Καραθανάσης τον Παναγή για ταξίδι. — Ώρα καλή; του κάνει. — Αυτή τη φορά θα πας μοναχός σου με τη γολέττα, του αποκρίνεται. Εγώ πηγαίνω με τον Κανάρη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν