United States or Kenya ? Vote for the TOP Country of the Week !
Καλλίτερα να ήμεθα με τους αποθαμένους, — μ' εκείνους που εστείλαμεν 'ς του τάφου την ειρήνην διά να ζήσωμεν ημείς τον βίον εν ειρήνη, — παρά τον νουν μας βάσανα αιώνια να τρώγουν Ο Δώγκαν αναπαύεται 'ς το μνήμα του. Κοιμάται· του βίου τον παροξυσμόν τον 'γλύττωσεν εκείνος· η προδοσία έκαμε ό,τι είχε να του 'κάμη.
Έτρεμε δε σύσσωμος και έβλεπε κάτω εις στάσιν καταδίκου. Ο Μανώλης ωπισθοδρόμησεν ολίγον και την παρετήρησε με μάτια διαπλατυσμένα, ως να έβλεπε φάντασμα· και είπε με φωνήν πνιγμένην: -Εσύ 'σαι, μωρή!!.., Εσύ, διάλε τσ' αποθαμένους σου; Η χήρα ύψωσε προς αυτόν μάτια παράφρονος και με φωνήν ικετευτικήν και κλαυθμηράν του είπε: — Ντα δε σ' αρέσω 'γώ, Μανωλιό;
Αρπάσας δε από το παρακείμενον παράθυρον βαρύ εκκλησιαστικόν βιβλίον, το ύψωσεν απειλητικώς, και του ιερού θόλου ο αντίλαλος επανέλαβε μετά φρίκης μίαν βλασφημίαν: — Διάλε τσ' αποθαμένους σου! Αλλ' οι παριστάμενοι είχον ήδη παρέμβει, κατάπληκτοι προ πάντων διά την βλασφημίαν εκείνην εντός του ναού.
Η προς τον δρόμον θύρα, παρά την οποίαν εκρέμετο μικρός καθρέπτης, ήτο κλειστή, αλλ' ήτο ανοικτόν το «απανωπόρτι», παράθυρον επί του θυροφύλλου, διά του οποίου εισήρχετο ο θόρυβος της οδού, ποδοβολητός των επιστρεφόντων εκ των αγρών χωρικών με τα κτήνη των, φωναί των βουκόλων και βλασφημίαι προς τους συμπλεκομένους ή ασχημονούντας εν μέση οδώ ταύρους· «Να βούι, να! διάλε τ'ς αποθαμένους σου!» και υλακαί βαθμηδόν απομακρυνόμεναι μετά του άλλου θορύβου.
Ο θάνατος επέρχεται ή πολύ γρήγορα ή πολύ αργά. Ή κλείει τις τα όμματα προτού να ίδη τον σκοπόν του κατωρθωμένον, ή απέρχεται εις τας αιωνίους μονάς αφού τον ίδη ναυαγήσαντα, ή επιτυχόντα προς στιγμήν και καταστραφέντα διά πάντοτε, όπερ είνε το αυτό και κάτι χειρότερον. Διά τούτο ο Σολομών λέγει, ότι αυτός μακαρίζει τους αποθαμένους πλειότερον παρά τους ζωντανούς. Και εγώ το ίδιον λέγω.
Ο Μανώλης επροχώρησεν εις το χωριό σιγοτραγουδών: Διάλε τσ' αποθαμένους μου οφέτος κιάν αφήσω, Παρά να βρω να παντρευτώ να μην παραλοΐσω. Πανταχόθεν του απηυθύνοντο χαιρετισμοί από άνδρας και γυναίκας: «Καλώς ώρισες, Μανωλιό!» Τινά δ' εκ των παιδίων, τα οποία τον είδαν, προέτρεξαν να δώσουν την καλήν είδησιν εις την μητέρα του.
Ως προς την γλώσσαν, ο μεταφραστής ηθέλησεν ακολουθών την δημοτικήν παράδοσιν του στίχου, που ελάμπρυναν οι ποηταί, να την συμπλησιάση όσον το δυαντόν προς την αστικήν γλωσσικήν συνήθειαν, διότι θέλει ν’ απευθύνεται προς τους συγχρόνους του, όχι δε προς τους αποθαμένους, μη έχων την υπερβολικήν αξίωσιν ν’ απευθύνεται προς τους μεταγενεστέρους.
Λέξη Της Ημέρας