United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
Καλά μου το ενθύμισες. Διότι μας μένει ακόμη έν. Διότι το πρώτον ήτο ωσάν εικών της σκέψεως διά της φωνής, το δε άλλο που είπαμεν προ ολίγου ήτο η μέθοδος της αναλύσεως από τα στοιχεία εις το όλον. Το τρίτον όμως πώς το λέγεις; Σωκράτης.
Θεαίτητος. Αίσθησιν το ονομάζω εγώ· τι άλλο βέβαια; Σωκράτης. Άραγε ολόκληρον αυτό το ονομάζεις αίσθησιν; Θεαίτητος. Κατ' ανάγκην. Σωκράτης. Δηλαδή αυτό, το οποίον δεν έχει την ικανότητα να συλλάβη την αλήθειαν, διότι δεν συλλαμβάνει ουδέ την ύπαρξιν. Θεαίτητος. Όχι βέβαια. Σωκράτης. Επομένως ούτε την επιστήμην. Θεαίτητος. Ούτε. Σωκράτης.
Έβλεπεν ότι ο Μανώλης δεν την ενόει και ήθελε να είπη και κάτι άλλο, αλλά το κάτι τούτο ήτο πολύ βαρύ και πελώριον και η γλώσσα της, μεθ' όλην την ευστροφίαν της, δεν ηδύνατο να το κυλίση έξω των χειλέων.
Σωκράτης Και αν κανέν πράγμα πράττεται με τον ίδιον τρόπον, πράττεται από τον ίδιον ενεργούντα, και αν κανέν πράγμα πράττεται με εναντίον τρόπον, πράττεται από τον εναντίον ενεργούντα; Σωκράτης Ας ίδωμεν λοιπόν, είπον εγώ· υπάρχει κανέν πράγμα, το οποίον ονομάζουν ωραίον; Πρωταγόρας Ναι, είπεν. Σωκράτης Εις τούτο υπάρχει κανέν άλλο πράγμα, εναντίον, εκτός του ασχήμου; Πρωταγόρας Δεν υπάρχει.
Ό νάνος κοιμώτανε, όπως πάντα, στο δωμάτιο του Βασιληά. Όταν πίστεψε ότι όλοι κοιμώντανε, σηκώθη και ανάμεσα στο κρεββάτι του Τριστάνου και της Βασίλισσας έχυσε την ψιλή φαρίνα. Αν ο ένας από τους αγαπητικούς πήγαινε να σμίξη τον άλλο, η φαρίνα θα έδειχνε το ίχνος των βημάτων. Αλλά καθώς τη σκορπούσε, ο Τριστάνος, που έμεινε ξύπνιος τον είδε.
Και τούπιασε ο Τρώας με τα χέρια τα γόνατα του, θέλοντας να πει, ναν τον ξορκίσει, μα αφτός στο σκώτι τούμπηξε τη λάμα, και το σκώτι του ξεκολνάει, και μελανά τα αίματα αναβρύζουν 470 και όλο τον κόρφο πλημμυρούν, κι' ενώ 'βγαινε η ψυχή του, τα διο τα μάτια ολόμαβρο του σκέπασε σκοτάδι. Τότες στο Μόλη πάει κοντά και τον τρυπάει στ' αφτί του, κι' ως στ' άλλο του ίσα πέρασε ο τροχισμένος στόκος.
&Μέρος ηθικόν και μέρος νομικόν εις την φιλίαν της χρησιμότητος&. ― Και καθώς το δίκαιον είναι δύο ειδών, δηλαδή το έν άγραφον και το άλλο σύμφωνον με τον νόμον, ομοίως φαίνεται ότι και εις την φιλίαν της χρησιμότητος το έν μέρος είναι ηθικόν, το δε άλλο νομικόν. Κυρίως λοιπόν συμβαίνουν παράπονα, όταν δεν δοσοληπτήσουν συμφώνως με την ιδίαν φιλίαν με την οποίαν χωρίζονται.
Του άξιζε του κυρ Γιάγκου, αλήθεια, γιατί είνε καλός άνθρωπος και καλός πατριώτης. Αι! 'ς της άλλαις εκλογαίς θα τον έχωμε πρώτο σύμβουλο, χωρίς άλλο. Ευχαριστούμεν, απαντά δειλώς η κυρία Πηνελόπη, πτοουμένη σχεδόν την προστατευτικήν εκείνην οικειότητα της φράσεως, και προσθέτει αμέσως· — Τι αγαπάτε; τον Γιάγκο θέλετε; δεν ήλθ' ακόμη.
Λοιπόν δεν μας σώζει αυτός ο φόβος και εις πολλά άλλα και δεν μας προετοιμάζει την νίκην και σωτηρίαν εις τον πόλεμον τόσον υπερβολικά, όσον κανέν άλλο; Επομένως δύο είναι τα προπαρασκευάζοντα την νίκην, το θάρρος μεν εμπρός εις τους εχθρούς, ο φόβος δε εμπρός εις τους φίλους διά την άνανδρον καταισχύνην. Αυτό είναι αληθές. Επομένως οφείλει έκαστος από ημάς να γίνεται, άφοβος και περίτρομος.
Πρόσεξε λοιπόν αν είναι δυνατόν και την επιστήμην όταν είναι κτήμα σου να μην την έχης πρόχειρον, αλλά να την έχης καθώς έχει κανείς τα άγρια πουλιά, δηλαδή τας περιστεράς και οτιδήποτε άλλο, αφού τα συλλάβη και κάμη εις την οικίαν του ένα περιστερεώνα και τα τρέφη. Βεβαίως θα ειπούμεν κάπως ότι αυτός τα έχει διαρκώς, και ακριβώς ότι είναι κτήμα του. Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας