United States or Eswatini ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μίαν ερώτησι άλλη ας σου κάμω. ΙΟΚΑΣΤΗ Τρέμω. Αλλ’ αν ξέρω θα σου πω ό, τι μ’ ερωτήσης. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Μόνος ο άναξ έφευγε τότε απ’ τας Θήβας, ή με πολλή ως εταίριαζεν ακολουθία; ΙΟΚΑΣΤΗ Πέντε τον εσυντρόφευαν και μεσ’ στους πέντε ένας ο κήρυξ. Άμαξα μονάχη μία. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Αλλοίμονο και τρισαλλοί! Φανερά είν’ όλα! Και ποιος ήταν βασίλισσα που αυτά σου τα ’πε;
— Και δεν έρχεται. Γιατί δεν έρχεται! — Δεν θάρθη ποτέ. — Και θα φωνάζη ως πότε; Θεέ μου! Τρέμω. — Θα φωνάζη αιώνια.... — Μια φούχτα χώμα. Κι' ο θρήνος είναι απέραντος. — Δεν είναι μια φούχτα χώμα. Είναι μια καρδιά... Σφίξε μου το χέρι. Κάνει κρύο. — Είναι μια καρδιά... — Τα χέρια σου είναι παγωμένα. — Κρυώνω. Πώς κρυώνω! — Τα δόντια σου κτυπούν άγρια.
Ήταν φημισμένος σε όλα τα Δωδεκάνησα αυτός και το έχει του. — Τήρα καλά, κακομοίρη· την καπετάνισα και τα μάτια σου! μου είπε όταν την έφερε στη γολέτα. Δεν ξέρεις, καλό παιδί, πόσο την αγαπώ!... Τρέμω να την αφήσω μονάχη και να φύγω. Ε, καλά! και ποιος δεν το ήξευρε; Απάνω στα εξήντα χρόνια του ο καπετάν Παλούμπας αποφάσισε να παντρευτή. Το αποφάσισε όχι· ψέμματα είπα. Η τύχη το έφερε.
Εκεί απαντούν το γέρο, 39 κι' ο πρωταφέντης γιος τ' Ατριά τον φώναξε και τούπε 41 «Νέστορα, του Νηλέα γιε, των Αχαιών καμάρι, εδώ γιατί ήρθες κι' άφισες την αντροφάγα μάχη; Τρέμω το λόγο ο Έχτορας μη μας τον βγάλει αλήθια, που μια φορά φοβέρισε μιλώντας μες στους Τρώες, 45 πως οχ τα πλοία στο καστρί δε θα γυρίσει πίσω αν στάχτη δεν τα κάνει πριν κι' αν όλους δε μας σφάξει.
Και για τη μάννα που τον γέννησε τον στέλλει το δίκιο της συγγένειας, παρά καθ’ άλλον, το κοντάρι το εχθρικό για ν’ αποκρούση. ΧΟΡΟΣ Να δώση ο θεός και να πετύχη ο αγωνιστής μου, που τον στέλλει το δίκιο πρόμαχο της πατρίδας° μα τρέμω να ιδώ αιματοφόρους θρήνους για φίλους σκοτωμένους. ΑΓΓΕΛΟΣ Σ’ αυτόν έτσ’ οι θεοί να δώσουν να νικήση.
Αν εις την δυστυχίαν μου είχα κάποιαν άνεσιν εις το να ευρίσκωμαι σιμά εις την αγάπην μου το επλήρωνα πολλά ακριβόν, οπόταν έβλεπα τον άνομον Δερβύσην να έρχεται με την μορφήν μου προς αυτήν, και να την χαίρεται ο μιαρός. Τι ανυπόφερτη δυστυχία και θλίψις! οπόταν το ενθυμούμαι όλος τρέμω.
— Δεν έχω όνομα εις τα βασίλεια που μένω, απήντησεν η φωνή θλιμμένα. Ήμουν θνητός άλλοτε, τώρα είμαι πνεύμα. Ήμουν αδυσώπητος, τώρα είμαι ελεήμων. Πρέπει να εννοήσης ότι τρέμω. Τα δόντια μου τρέμουν όταν ομιλώ· εν τούτοις τούτο δεν είναι εξ αιτίας της νύκτας αυτής που είναι ψυχρά, της νύκτας αυτής που δεν έχει τέλος. Αλλά δεν ημπορώ να υποφέρω επί πολύ ακόμη την φρίκην αυτήν.
Τον καιρό αυτό μπόρεσα να παρακολουθήσω κάθε λεπτομέρεια κ' ένας λόγος ή ένα βλέμμα είχαν τη δύναμη να με κάμουν να τρέμω ίσια με το βάθος της ψυχής μου, γιατί γνώριζα τι σημασία είχαν. Την είδα να λιώνη εμπρός μου και μπρος στα παιδιά και να μιλή με κάτι αόρατο.
Εκείνος όλα τα φταίει. Γίνεται τέτοιο πράμα; Εγώ, εγώ να φοβούμαι; Εγώ να τρέμω; Εγώ να πιστέβω σ' αφτά και να πεθάνω γιατί τα πιστέβω; Δε γίνεται. Να συλλογιστώ, νάρθω στο νου μου. Δεν μπορώ. Είναι αλήθεια που δεν μπορώ; Και γιατί, γιατί; Τι ανεξήγητο που είναι! Διάβαζε, σπούδαζε στα βιβλία, δυνάμωνε τα μυαλά σου· ύστερα να που κατάντησες· ακούς και πιστέβεις τέτοια παραμύθια!
ΚΡΕΟΥΣΑ Ώ συ, αιθέρα μου λαμπρέ, άπειρε! ποία λόγια να σου φωνάξω; από που η ανέλπιστη ηδονή μου έρχεται αυτή, και ποιος θεός τέτοια χαρά μου δίνει; ΙΩΝ Τα εφαντάσθηκα όλα αυτά, μητέρα μου, και πρώτα, προτού ακόμα μάθω εγώ πως είμαι γυιός δικός σου. ΚΡΕΟΥΣΑ Αχ, τρέμω από το φόβο μου. ΙΩΝ Δεν έχεις τώρα εμένα; ΚΡΕΟΥΣΑ Τόσος καιρός επέρασε χωρίς καμμιάν ελπίδα.
Λέξη Της Ημέρας