United States or Moldova ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σώπα, φλογέρα μη μου λες τραγούδι της αγάπης Σώπα, και μη μου την θυμάς!... .Όχι, φλογέρα· πες το Πες το, και μη την λησμονάς· κάλλιο να λησμνήσω Όλον τον κόσμο, να χαθώ, να μαρανθή η καρδιά μου, Με τώμορφό της τ' όνομα 'ςτό στόμα μου ας πεθάνω, Παρά να την απαρνηθώ και να την λησμονήσω!... Πες το, φλογέρα, μη σωπάς και πάρτο απ' την αρχή του.
Τότε λοιπόν ας ρίψωμεν έν βλέμμα εις όλας ανεξαιρέτως τας επιστήμας τας οποίας είπομεν, και θα παρατηρήσωμεν ότι καμμία από αυτάς δεν εθεωρήθη ως πολιτική.
Αγκαλά όταν απέθανε η Θεοδώρα στα 548, τον ξαναβρίσκουμε πάλε τον Καππαδόκη στην Κωσταντινούπολη πρεσβύτερο. Ας ξανάρθουμε ως τόσο στον Ιουστινιανό. Είταν ο Ιουστινανός ανεβασμένος στο θρόνο τριανταπέντε χρονών άντρας, μερικά χρόνια καθώς είδαμε πριν αποθάνη ο θειος του.
Σάματις έλειπε και στο δέκατο πέμτο! Όσο για την παλιά τη θρησκεία, αυτή όσο πήγαινε έφευγε από τις Πολιτείες και τρυπωνότανε στα χωριά και στην εξοχή. Στην καθαυτό Ελλάδα φυσικά δεν έλειπαν ακόμα οι Εθνικοί, κι ας είχαμε επισκοπικούς θρόνους σε κάθε της πόλη.
Τότες είπα μέσα μου: «Ας γυρίσω πίσω ν' ανάψω στην Παναγιά τη λαμπάδα που της έφερα, χωρίς να ειπώ κανενός ποιος είμαι και ποιος δεν είμαι, κι' ύστερα ανοιχτός μου είναι ο δρόμος της Ξενιτειάς... Γύρισα, μπήκα στην εκκλησιά κι' άναψα τη λαμπάδα. Τ' άλλα τα ξέρετε! Και πάλε καλώς σας ηύρα, χωριανοί μ'. Είμ' ο Κώστας!!! »
Τόσο μακρά τον παρέσυρε το ρεύμα μπερδευμένον στα λουριά του αλόγου! Κι' αν δεν επρόφθανε να τον γλυτώση ο μυλωνάς στην ύστερη στιγμή του. — Ας είναι δα! Πολύ καλός άνθρωπος δεν ήτο κι' ο μυλωνάς, μα, ας είναι. Γιατί, σαν ήλθε το παιδί μου στον εαυτό του, εκατάλαβε πως του επήρε το κεμέρι από τη μέση του. Μα δεν είπε τίποτε. Έτσι κ' έτσι θα του το έδιδε με το χέρι του.
Διότι είναι φανερόν, ότι ολίγον υστερώτερα, όταν έλθη η σειρά του να ομιλήση, θα μας παρακαλέση και εκείνος ως σεις· διά να προμηθευθή λοιπόν άλλην βάσιν της ομιλίας του, και να μη υποχρεωθή να ομιλήση με την ιδίαν βάσιν την ιδικήν σου, ας ομιλήση τότε τοιουτοτρόπως, ωσάν να έχη την συγχώρησίν μας από τώρα.
Τούτο το δράμα εικονίζει φόνον οπού συνέβη εις την Βιέννην· ο Δούκας ονομάζεται Γονζάγος, η γυναίκα του Βαπτιστή, θα ιδής μετ' ολίγον· είναι διαβολεμένο δράμα, αλλά τι με τούτο; η Μεγαλειότης σου κ' εμείς οπού δεν έχομε βάρη εις την συνείδησιν, το πράγμα δεν μας εγγίζει· η ψωριασμένη φοράδα ας κλοτσά· η ράχη μας πληγαίς δεν έχει. Εισέρχεται ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ
Μάλιστα, τον επικυρώνει βεβαίως και ας θεωρήσωμεν αυτόν ως αγγελιοφόρον, ότι τοιαύτα πολιτεύματα εχρημάτισαν κάποτε. Πολύ καλά.
Τας σχέσεις ταύτας του «Τιμαίου» και γενικώς της Πλατωνικής φιλοσοφίας προς τον Χριστιανισμόν αποδεικνύει η μελέτη αμφοτέρων. Διότι μη λησμονώμεν ότι έκαστον κοσμοϊστορικόν γεγονός κατά τοσούτον είναι μέγα και έξοχον, καθ' όσον δι' υψηλοτέρας αρχής συγκεντρώνει εν εαυτώ και ανυψώνει πάσας τας αληθείας, ας έφερεν εις φως η προηγηθείσα ιστορική κίνησις.
Λέξη Της Ημέρας