United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !
Για εμέ τον ίδιον αγαπώ να ζω, και άφησέ με• ευτυχισμένος είν κι' αυτός που για μεγάλα χαίρεται, ευτυχισμένος είν' κι' αυτός που τα μικρά του φθάνουν. ΧΟΡΟΣ Καλά τα είπες, αν μ' αυτά εκείνοι που αγαπώ εγώ θα τύχη από τα λόγια σου να βγουν ευτυχισμένοι•
ΧΟΡΟΣ Μη πολυαγάπητο, του Οιδίπου τέκνον, γίνης όμοιος στο νου μ’ αυτόν που όσ’ άκουσε τ’ αξίζουν· είν’ αρκετοί Θηβαίοι με τους Αργείους στα χέρια να ’ρθουν· γιατί ξεπλύνετ’ ένα τέτοιον αίμα· μα δυό αδερφών ο θάνατος έτσι απ’ το ίδιο το χέρι τους, ποτέ το κρίμ’ αυτό δε λυώνει.
Μετά τον διπλούν φόνον, επάνω εις τα νεκρά σώματα των δυο αδελφών, ο χορός αποτελούμενος από Θηβαίας παρθένους ψάλλει τον λυρικώτατον «Ύμνον των Ερινύων» καθώς τον οναμάζουν αι ίδιαι, τούτον δε επακολουθεί ο παθητικώτατος θρήνος των δυο αδελφών Αντιγόνης και Ισμήνης, ο οποίος και έπρεπε να τελειώνη το δράμα. Αλλά έπεται και μια τελευταία σκηνή ακόμη.
ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Γρήγορα κάμετ' όμως, γιατ' είνε κ' ένας νόμος: όσοι στην Πνύκα για να παν πρωί-πρων δεν έβγουν, ούτε παλούκι δεν βαστούν στα χέρια τους σαν φεύγουν. ΧΟΡΟΣ Έφθασ' η στιγμή, ώ άνδρες• στη γραμμή και ξεκινάτε• τούτο πάντοτε να λέτε και ποτέ μην το ξεχνάτε• είν' ο κίνδυνος μεγάλος αν μας πιάσουνε στη φάκα, να σκαρώνουμε τη νύχτα στο σκοτάδι τέτοια φιάκα.
Ας την υποδεχθώμεν με χείρα φιλόφρονα και ήθος γλυκύ, ίνα μη φοβηθή μόλις φθάση εδώ η ωραία του Αγαμέμνονος κόρη και μη ταραχθώσι μηδ' εκπλαγώσιν αι Αργείαι ξέναι, όταν μας ίδουωσι ξένας και ημάς. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ μετά του μικρού ΟΡΕΣΤΟΥ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ, ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ αυτού νεάνιδες και ΧΟΡΟΣ
Χορός δελφίνων παρέκει, ανακύψας αίφνης από του μαύρου βυθού, διαγράφει μελαψάς γραμμάς, αψιδωτάς γραμμάς, κατρακυλούντος ασκού γραμμάς. Του πελάγους δύται αμιλλώνται, θαρρείς, εις τας αναδύσεις και καταδύσεις· αροτήρες πελαγήσιοι οργώνουσι την μαλακήν επιφάνειαν.
Την καμάραν δεν την εχόρευσαν καμμίαν ημέραν της Διακαινησίμου. Και τόσον τας έθελγεν ο σεμνός ούτος χορός! Ήτο το μόνον εκ των του κόσμου τερπνών, όπερ επενήργει επί της τρυφεράς καρδίας των. Ο ηρέμα κινούμενος εν λαμπρά μεγαλοπρεπεία κύκλος εκείνος της καμάρας είχε τι το εξαρτικόν εν τη πραεία των κορασίων φαντασία.
Τα βιολιά που τσιρίζανε λούφαξαν. Ο χορός σταμάτησε Ο Νίκος τινάχτηκε απάνω κι ώρμησε μέσα στο σωρό να βρη τη Λιόλια.
Οι ανωτέρω. — Η Μάννα. — Χορός Μανάδων. Η Μάννα του! Η Μάννα του! 1ος ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΥΣ. Τόπο! Κάνετε τόπο! 1η ΓΥΝΑΙΚΑ. Για δες πως σέρνεται με κόπο η δύσμοιρη!. . . Την οδηγάνε λυγισμένη όπως είνε, σαν δένδρο τσακισμένο από καταιγίδα· Χορός από Μαννάδες.
ΧΟΡΟΣ Ω φίλε, γυιέ του Οιδίποδα, φοβήθηκα γρικώντας των αρμάτων βροντοχτύπημα σαν έτριξαν τ’ αξόνια τροχοκίνητα, και τρίξανε στα δόντια των αλόγων τα δουλεμένα στη φωτιά τα γκέμια τα χαλινάρια που τα τιμονεύουν. ΕΤΕΟΚΛΗΣ Και τι; μην τάχα ο ναύτης, αν από την πρύμνη τρέξη στην πλώρα, θα ’βρη τρόπο να γλυτώση, όταν τα κύματα δαμάσουν το καράβι;
Λέξη Της Ημέρας