United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Έπειτα κούνησε συλλογισμένος το κεφάλι του και χαμογέλασε πονηρά. — Που θα πη, κυρά μου, είπε στην αξίνα του, και συ και το κορίτσι βρήκατε σήμερα τον αφέντη σας. Ήλιος λοιπόν στο γέρο Μαλαματένιο. Έρριξε την αξίνα στον ώμο του και τράβηξε το δρόμο του σιγοτραγουδώντας: Τούρκοι, κρατείτε τ' άλογα λίγο να ξανασάνω... Ο Περαχώρας κι ο Γκενεβέζος ετοιμάζονται σήμερα για ταξείδι.

Σωκράτης Είναι αληθές· αλλ', έκτακτέ μου φίλε, ιδέ και συ μήπως φαίνεται και εις σε, όπως και εις εμέ, αραιόν το στημόνι του υφάσματος της ρητορικής αυτής. Φαίδρος Αποδείκνυέ μου μόνον.

Μου ήρθε μια στιγμή να πέσω στην αγκαλιά της, να τη ρωτήσω τι έχει, να την παρηγορήσω . .. ΦΛΕΡΗΠτωχό παιδί, δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης εσύ. Δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης... ΔΩΡΑΓιατί, μπαμπά μου; Κάθε συμπάθεια είναι παρηγοριά. Δεν είναι; ΦΛΕΡΗΣΝαι, βέβαια. Δε λέω. Μα ήσουν και συ τόσο συγκινημένη. Ας ταφίσωμε όμως αυτά. Έλα να πάμε περίπατο, παιδί μου. Έλα! Είναι αργά πια.

Αλλά τι έπρεπε να κάμω όταν τον έβλεπα εν καιρώ ημέρας να πετά εις τον αέρα και να βαδίζη επάνω εις το νερόν ή να περιπατή επάνω εις την φωτιάν με όλην του την ησυχίαν; Συ με τα μάτια σου, του είπα, τον είδες αυτόν τον υπερβόρειον να πετά ή να βαδίζη επάνω εις το νερόν; Μάλιστα, απήντησεν ο Κλεόδημος• εφόρει δε εις τα πόδια του καρβατίνας όπως συνηθίζουν εις τον τόπον του.

Σωκράτης Προς τούτοις· οι άλλοι, οι οποίοι επιθυμούν τα κακά, όπως συ λέγεις, και πιστεύουν ότι αυτά βλάπτουν εκείνον που του συμβαίνουν, γνωρίζουν, βεβαίως, ότι θα βλαφθούν υπ' αυτών; Μένων Αναγκαίως. Μένων Και αναγκαίως και τούτο. Σωκράτης Οι δε άθλιοι δεν είναι δυστυχείς; Μένων Έτσι νομίζω. Σωκράτης Και υπάρχει κανείς, ο οποίος θέλει να είναι άθλιος και δυστυχής;

Ήταν γραμμένο εκεί 'ψηλά, φτωχό, να μη γιορτάσης Φέτος εσύ Χριστούγεννατην εκκλησιά! Να πιάσης Τα μετερίζια πρέπει συ αρματωμένο απόψι Και την πορειά του Ομέρ-πασά τη φοβερή να κόψη Το φλογερό τουφέκι σου, το χώμα σου να σπάση Το κύμα αυτό που ολάκερη βουλιέται να σκεπάση Την έρμη την Ελλάδα μας! Και θε ναρθούνε χρόνια Που θα γιορτάσης με χαρά, με δίχως καταφρόνια Χριστούγεννα κι' Ανάστασι!..

Τότε θα ιδής . . . — δεν εξακολουθώ, διότι είμαι βεβαία ότι θα θυμώσης, ως εθύμονες άλλοτε κωμικώτατα, ότε με κατελάμβανενενθυμείσαι; — η σατανική επιθυμία να σου διηγούμαι το τέλος μυθιστορήματος, ούτινος συ ανεγίνωσκες την αρχήν. Ας έλθω λοιπόν εις τας Αθήνας μας, και ας αφήσω την Ιταλίαν σου.

Αλλά συ έπρεπε να καλέσης εναντίον του τους άλλους Κύκλωπας. ΚΥΚΛ. Τους εκάλεσα, πατέρα, και ήλθαν. Αλλ' όταν με ηρώτησαν ποίος μ' εκακοποίησε και εγώ απήντησα Κανείς, ενόμισαν ότι ετρελλάθηκα και μ' αφήκαν κ' έφυγαν. Κατ' αυτόν τον τρόπον μ' εγέλασε ο αναθεματισμένος εκείνος με το όνομά του.

Σωκράτης Και εάν επρόκειτο και περί του ποτού θα σου απαντούσα πάλιν κατά τον ίδιον τρόπον, ότι δηλαδή ποτόν δεν είναι τίποτε άλλο παρά το όνομα της υγράς τροφής του σώματος, είτε καλόν είναι αυτό, είτε κακόν· και δι' όλα τα άλλα πράγματα θα σου απαντούσα επίσης κατά τον ίδιον τρόπον. Προσπάθησε λοιπόν και συ να με μιμηθής και να μου απαντάς καθώς εγώ σου απαντώ.

Άλλως, καθώς εγώ προ πολλού επέμενα, αυτά ουδέ είναι καν ονόματα. Η καλλιτέρα δε απόδειξις ότι δεν επλανήθη από την αλήθειαν εκείνος ο οποίος έθεσε τα ονόματα, είναι η εξής· ότι δηλαδή δεν ήτο δυνατόν ποτέ να τα επιτύχη τόσον αρμονικά όλα. Ή μήπως δεν εννοούσες και συ αυτό, όταν έλεγες ότι όλα τα ονόματα έγιναν κατά τον ίδιον τρόπον και με τον ίδιον σκοπόν; Σωκράτης.