United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εξάνοιξε τις ομορφοστολισμένες Σουλημοχωρίτισες, όλες αφράτες, κι όλες μια κοψιά, όπου εκαθόνταν αραδαριά νάβρουν αράδα. Εκούνησε ταχτένιστο κεφάλι του, χαμογελώντας πάντα πονηρά, κ' εστήλωσε τα μάτια του ψηλά στα παραθύρια· — Φάτε μάτια ψάρια, ωρέ ταδέρφι! έσκουξε μια κ' εχώθηκε πάλι, γελώντας, μες την Επιστασία να σκουπίση.
Σας βαραίνει το δισάκι; Είναι γεμάτο χρυσάφι; Κάνατε περιουσία στα κρυφά∙ πονηρός που είστε!» Κάθισε και ακούμπησε το δισάκι καταγής, και κοίταζε την Γκριζέντα, και η Γκριζέντα τον κοίταζε πονηρά δίνοντάς του να καταλάβει ότι ήξερε την αλήθεια. «Όμως κι εμείς, μπαρμπα-Έφις, κι εμείς, εγώ και ο Τζατσίντο, κάτι θα κάνουμε.
Επρόβαλε με τη μακριά του σκούπα στα χέρια, αγνάντια στης Επιστασίας την ολάνοιχτην πόρτα. Ακούμπησε τα χέρια λερά και ξεμανίκωτα στο μακρύ του σκουπόξυλο, να ξεκουραστή. Εσήκωσε τα μάτια κατά τα παραθύρια του Ένα απάνω. Εχαμογέλασε πονηρά ο Γέρο-Ντούντουνας κ' εχαμήλωσε τη λοξή τη ματιά του κάτω στα πεζούλια.
Και με το να ήμουν πολλά έμπειρος εις την λεκανομαντείαν δεν είχα φόβον από τα πονηρά πνεύματα, που εκεί ευρίσκονταν.
Μόνον επόμενον είναι άραγε ή και αναγκαίον να είναι το ίδιον πράγμα εκείνο το οποίον, όταν μεν κανείς σχετίζεται πονηρά ήθη κακών ανθρώπων, δεν το μισεί, αλλά ευχαρίστως το παραδέχεται, το κατακρίνει όμως επουσιωδώς, διότι ονειρωδώς αισθάνεται την μοχθηρίαν του; Τότε λοιπόν ωρισμένως είναι επόμενον να γίνεται όμοιος όστις ευχαριστείται με όσα ευχαριστείται, έστω και αν βεβαίως εντρέπεται να τα επαινή.
Και τόρα πάλιν; είναι καλλίτερον να έχη κανείς ψυχήν ίππου, με όποιαν θα ιππεύση κακώς εκουσίως ή με όποιαν ακουσίως; Ιππίας. Με όποιαν εκουσίως. Σωκράτης. Επομένως είναι καλλιτέρα αυτή. Ιππίας. Μάλιστα. Σωκράτης. Επομένως κανείς με αυτήν την καλλιτέραν ψυχήν του ίππου δεν θα κάμη εκουσίως τα πονηρά έργα αυτής της ψυχής, ενώ με την πονηράν ακουσίως; Ιππίας. Βεβαιότατα. Σωκράτης.
Τι δε συμβαίνει τάχα, κάλε Ιππία, ως προς την ευσχημοσύνην; Δεν είναι, ιδιότης του καλλιτέρου σώματος να σχηματίζη εκουσίως τα άσχημα και πονηρά σχήματα, και του χειροτέρου να τα σχηματίζη ακουσίως; Ή πώς αλλέως νομίζεις εσύ; Ιππίας. Καθώς λέγεις. Σωκράτης. Τότε λοιπόν και η ασχημοσύνη η μεν εκουσία είναι ιδιότης της αρετής, η δε ακουσία είναι ιδιότης της κακίας του σώματος. Ιππίας. Έτσι φαίνεται.
Κώστα, αγαπημένε μου, είμαι δική σου και είσαι δικός μου... Κ ώ σ τ α ς. Όχι, δικός σου. Όχι. Είναι αργά πειά. Όλες η γυναίκες αγαπούν το ίδιο. Όμως όλες δεν ξέρουν να λένε ψέματα, όπως εσύ. Τώρα δεν τα πιστεύω πειά τα μάτια σου. Είναι μάτια πονηρά και ψεύτικα. Ε λ έ ν η. Είσαι κακός, Κώστα. Είσαι άδικος· χωρίς καρδιά.
Και πράγματι έχουν την τεχνική τους, ακριβώς όπως οι υλιστικώτερες τέχνες, η ζωγραφική και η γλυπτική, έχουν τα λεπτά μυστικά τους της φόρμας και του χρώματος, τα πονηρά τα κρυφά τους, τις σκόπιμες καλλιτεχνικές των μεθόδους.
Πονηρότερον όμως και ασχημότερον εις την πάλην είναι, άραγε να πίπτη κανείς ή να ρίπτη κάτω τον άλλον; Ιππίας. Το να πίπτη. Σωκράτης. Τότε λοιπόν και εις την πάλην όστις παράγει εκουσίως τα πονηρά και άσχημα είναι καλλίτερος παρά όστις παράγει αυτά ακουσίως. Ιππίας. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας