United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αφ' ού λοιπόν αυτός είπε ταύτα, ο Κρίτων είπεν· Έστω, ω Σώκρατες. Τι δε παραγγέλλεις εις τούτους ή εις εμέ, ή διά τα παιδία σου ή διά κανέν άλλο πράγμα, το οποίον ημπορούμεν να κάμωμεν διά σε, διά να σ' ευχαριστήσωμεν;
Έστω, είπεν ο Σωκράτης. Εκείνο δε, το οποίον δεν δέχεται θάνατον, πώς το ονομάζομεν; Αθάνατον, είπεν ο Κέβης. Η ψυχή λοιπόν, εξηκολούθησεν ο Σωκράτης, δέχεται ή δεν δέχεται θάνατον; Δεν δέχεται, είπεν ο Κέβης. Είναι λοιπόν η ψυχή αθάνατον; Ηρώτησεν ο Σωκράτης. Αθάνατον είναι, απεκρίθη ο Κέβης. Έστω, είπεν ο Σωκράτης· να είπωμεν λοιπόν ότι τούτο έχει αποδειχθή, ή μήπως νομίζεις ότι δεν απεδείχθη;
Ποίον τέλος λοιπόν έχει αυτός ο λόγος μας και τι θέλει να μας φανερώση με αυτά που λέγει; Προφανώς το εξής, ότι βεβαιότατα και ο εμπνευσθείς από τον Δία νομοθέτης του τόπου τούτου, και πας άλλος ο οποίος έχει έστω και την μικροτέραν αξίαν, δεν θα αποβλέπη εις άλλο τίποτε, όταν θέτη τους νόμους, παρά εις την μεγαλιτέραν αρετήν πάντοτε.
Αλλά κάτι άλλο, Δομίτιε· ο κύριός μου επιθυμεί να σου ομιλήση· ηδυνάμην βραδύτερον να σου αναγγείλω τα νέα μου. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Δεν θα είναι τίποτε· αλλ' έστω. — Οδήγησέ με εις τον Αντώνιον. ΕΡΩΣ. Ελθέ, Αινόβαρβε. Αθήναι. Έτερον δωμάτιον της αυτής οικίας. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Λοιπόν, φίλε Έρως; ΕΡΩΣ. Έχομεν παραδόξους ειδήσεις, Αινόβαρβε! ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Τι τρέχει; Ρώμη. Δωμάτιον εν τη οικία του Καίσαρος.
Ήτον ποίημα εκ του προχείρου, αλλά ποίημα που δεν επέτυχε. Διά τούτο λοιπόν δεν με αρέσει. Ένα άλλο! Κάμε ένα άλλο, έστω και εις το πεζόν καθώς αυτό, αλλά διάφορον, πολύ διάφορον. Και να ιδής πως θα με αρέση. Έλα λοιπόν! — ανέκραξεν επί τέλους ανυπόμονος, ωθήσασα διά της μικράς αυτής χειρός τον βραχίονά μου, εφ' ου εστήριζον σιωπηλώς την ανόητον κεφαλήν μου.
Σωκράτης Λοιπόν αρκετά είπομεν ως προς το ζήτημά μας περί τέχνης και ατεχνίας λόγων. Φαίδρος Έστω. Σωκράτης Μας μένει δε να εξετάσωμεν το περί ευπρεπείας και απρεπείας εις το γράφειν, κατά ποίον τρόπον το γραφόμενον θα εγίνετο καλόν και κατά ποίον τρόπον απρεπές. Δεν έχει ούτως; Φαίδρος Ναι. Σωκράτης Γνωρίζεις πώς θα φανής τα μάλιστα ευχάριστος εις τους θεούς, διά λόγου προφορικού ή γραπτού;
Λέγω λοιπόν και διισχυρίζομαι ότι όποιος άνθρωπος σκοπεύει να γίνη αγαθός έστω και εις το ελάχιστον πρέπει από την παιδικήν του ηλικίαν να καταγίνεται και αστείως και σοβαρώς εις τα σχετικά με το ιδιαίτερόν του ζήτημα· λόγου χάριν όποιος θέλει να γίνη καλός γεωργός ή οικοδόμος, αυτός μεν πρέπει να παίζη κτίζων κανέν από τα παιδακίστικα οικοδομήματα, εκείνος δε πάλιν καλλιεργών την γην, και όστις ανατρέφει τον καθένα από αυτούς τους δύο πρέπει να του κατασκευάση εργαλεία μικρά, ως απομίμησιν των αληθινών.
Δηλαδή άλλοι μεν θεωρούν την ηδονήν ως αγαθόν, άλλοι δε εξ εναντίας την θεωρούν ως εντελώς ποταπόν, και από αυτούς ίσως μερικοί μεν το λέγουν διότι είναι πεπεισμένοι ότι είναι ποταπόν, μερικοί δε διότι νομίζουν ότι είναι συμφερώτερον διά τον βίον μας να ονομάζωμεν την ηδονήν ποταπόν, έστω και αν δεν είναι πραγματικώς τοιαύτη.
Τούτο λοιπόν έστω ομολογούμενον, και ακόμη, ότι έκαστον πράγμα δυνάμεθα να αισθανώμεθα ευκολώτερον, όταν είναι απλούν, παρά όταν είναι μεμιγμένον με άλλα, λ.χ. τον οίνον, όταν είναι άκρατος παρά κεκραμένος, και το μέλι και το χρώμα, και την νήτην όταν είναι μόνη παρά όταν είναι μεμιγμένη με την διά πασών, διότι τα αισθήματα επισκοτίζουσιν άλληλα εν τω μίγματι.
Τοιούτον τι σύστημα ηκολούθησε, νομίζω, και ο γράψας την Ι ω ά ν ν α ν απόδειξις δε ότι επέτυχεν εις την κατά της κακίας επίθεσίν του έστω ότι και αυτούς τους συναδέλφους σας κατώρθωσε να καταστήση υπερμάχους της ηθικής.